மகளை கூட்டிக்கொடுக்கும் அப்பா - பகுதி 1 - காம கத�...

//8coins.ru மகளை கூட்டிக்கொடுக்கும் அப்பா - பகுதி 1 - காம கத�...

வயது நாற்பதை ஐந்து ஏட்டி இருந்தது என் மனைவிக்கு ஸெக்ஸ் ஆசைகள் அறவே குறைந்து போய் இருந்தாள். அலுவலகத்தில் அதிக அளவு வேலை இருந்ததால் வீட்டுக்கு வர இரவு பத்து பதினொரு மணி ஆகிவிடும். வீட்டுக்கு வரும் போது என் மனைவி அவள் அறையில் நன்றாக தூங்கி கொண்டு இருப்பாள், ஒரு கணவன் வேலை போய் வருவான் அவனுக்கு உணவு பரிமாற கூட இவளுக்கு முடியவில்லை என்று கோபமும் அதங்கமும் தான் ஏற்படும். இதை மீறி அவளை எழுப்பினால் அவ்வளவு தான் ஒரு தாண்டவமே அடிவிடுவாள். இப்படி தான் என் வாழ்க்கை ஓடி கொண்டு இருந்தது.

ஏனடா ஒரு வாழ்க்கை, தினந்தோறும் இப்படியே வேலை தூக்கம், மனைவி இருந்தும் ஒரு பிரம்மாச்சாரி வாழ்கை என்று நான் என்னை நானே நொந்து கொண்டேன். இப்படி இருந்தும் நான் சிறுது சந்தோசமா இருக்கேன் என்றாள் அதுக்கு காரணம் என் மகள் கவிதா மட்டுமே.

எனக்கு இருபது வருடங்களுக்கு முன்னால் திருமணம் நடந்தது, என் மகள் பத்து வருடங்கள் கழித்து தான் பிறந்தாள் அதனால் நான் அவள் மீது அளவுக்கு அதிகமாக அன்பு வைத்து இருந்தேன். என் மகள் கவிதா அப்படியே என் மாணவி போலவே நல்ல சிகப்பு நிறம் கொண்டு இருப்பாள், அழகிய பால் வடியும் முகம், எப்போதும் சிரித்த முகத்தோடு இருப்பாள். பள்ளியில் எப்போது முதல் மதிப்பெண் தான் எடுப்பாள், எப்போதும் தூறு தூறு என்று இருப்பாள். பார்ப்பவர்கள் யாரையும் சுண்டி இழுக்கும் ஒரு வசீகரம். தினமும் நான் இரவு வரும் போது எனக்காக கதவு திறந்து விடுவாள் உணவு பரிமறுவாள். எவ்வளவு களைப்போடு வந்தாலும் அவள் முகத்தை பார்த்ததும் பரந்து போகும். அவள் நான் உணவு அருந்தி முடிக்கும் வரை இருக்கிறேன் என்று சொல்லுவாள் இருக்கட்டும் நான் பார்த்து கொள்கிறேன் என்று சொல்லி அவளை படுக்க அனுப்பிவிடுவேன்.

பெரும்பாலான நேரத்தில் என் மகளை அனுப்ப காரணம் உண்டு, அவள் தூங்கியதும் நான் பாத்*ரூம் போய் சுய இன்பம் செய்வது வழக்கம். இப்படியாக போய் கொண்டு இருந்த வாழ்கையில் ஒரு பெரிய பூகம்பம் ஏற்பட்டது. என் அலுவலகத்தில் போட்டிகள் காரணமாக லாபம் குறைந்து இருந்தது. இந்த தருணத்தில் நான் ஒரு கோப்பு சரியான நேரத்தில் அனுப்பவில்லை என்பதால் எங்கள் நிறுவனத்துக்கு வர வேண்டிய பெரிய ஆர்டர் கை நழுவி போனது. இதற்கு முழு பொறுப்பு நான் தான் என்று என்னை ஒரு மாதம் தாற்காலிகமா வேலையில் இருந்து நிறுத்திவிட்டர்கள். ஏற்கனவே பிரச்னை காரணமாக அதிகம் பேசாமல் இருந்த என் மனைவி இப்போது எடுத்தததுக்கெல்லாம் என் மீது கோப பட்டு சண்டை போட்டாள்.

நான் என் நிலமையை நினைத்து கண்ணீர் விடாத குறை, என்ன இருந்தாலும் ஆண் மகன் அழகூடாது என்று பொறுத்து கொண்டேன். என் மகள் கவிதா

"அம்மா, ஏம்மா இப்படி அப்பாவ ஏதாவது சொல்லிக்கிட்டே இருக்கே அவரே ரொம்ப வருத்தமா இருக்காரு சும்மா இறும்மா"

"என்னடி பெரியவங்க பேசும் போது, உனக்கு என்னடி வாய் நிழுது"

"அம்மா, அப்பாவ திட்டதிங்கணு தான் சொன்னேன்"

"எல்லாம் இந்த மனுசன் உனக்கு கொடுக்கற இடம் தான் நீ இப்படி பேசுற"

"கவிதா நீ போமா நானும் அம்மாவும் பேசும் போது நீ இப்படி நடுவுல பேச கூடாது, போமா போய் படுத்துக்க"

"ஆமா தொட்டிலையும் அட்டுங்க, என்ன மனுசன்யநீ, வேலையும் இல்லாம வெட்டி பேச்சு வேற"

நான் என் நிலமையா நினது நொந்து கொண்டு அமைதியா இருந்தேன். தினமும் நான் என் மேல் அதிகாரியை பார்த்து இப்படி திரும்ப நடக்காது என்று கூறி மீண்டும் என்னை வேலைக்கு சேர்த்து கொள்ளு மறு கேட்டு அங்கையே சில வேலைய நானே செய்து கொண்டு இருப்பேன். இப்படியே ஒரு வாரம் ஓடி இருந்தது. ஓர் நாள் நான் வீட்டுக்கு வந்த பொழுது, என் வீட்டில் ஒரு இருச்சக்கர வாகனம் நின்று கொண்டு இருந்தது

நான் யார இருக்கும் என்று யோசித்து கொண்டு உள்ளே வந்தேன். உள்ளே நுழைந்ததும் என் மகள் கவிதா எதிரே வந்தாள்

"கவிதா யாருமா வீட்டுக்கு வந்துருக்க"

"வினோத் மாமா வந்து இருக்காங்க" -

வினோத் என் மாணவின் சித்தி மகன் என் மனைவியை விட பதினைத்து வயது சிறியவன், மேலே என் மனைவியும் அவனும் சிரித்து, சிரித்து பேசி கொண்டு இருந்தது கேட்டது. நானும் சரி போகட்டும் இவாளாவது சந்தோசமா இருதுட்டு போகட்டும் என்று விட்டுவிட்டேன். ஆனால் நாள் போக போக மூன்று நான்கு மணி நேரம் என்று கூடி கொண்டே போனது.

ஒரு நாள் வினோத்கிட்ட இப்படி எல்லாம் வீட்டுக்கு வர கூடாது என்று கண்டித்தேன் அதுக்கு

"அது நீங்க எதுவும் சொல்ல தேவை இல்லை, அக்கா விரும்பின நான் வருவேன், நீங்க முதலா ஒரு நல்ல வேளைல தேடுங்க"

"டே, என்ன சொன்ன" நான் கையை ஓங்க

"யோவ் மனுசா கையா மடக்குய, அவன் வருவான் என்ன பாக்க, உன்னால முடிஞ்சதா பாத்துக்க"

"யே என் பொறுமைக்கு அளவு இருக்கு, நின் நடந்து கொள்வது சரி இல்லை, நீ கல்யாணம் ஆணவ"

"அக்கா, நீ என் கூட வாக்க உன்ன ம்கஅ ராணி போல பாத்துக்கறேன், இந்த வெத்து வேட்டு கிட்ட என்ன பேச்சு"

"ஆமாண்டா இனி இந்த ஆள் கூட காலம் தள்ள முடியாது, நானும் வறேன்டா"

"சரிக்க நான் வண்டி ஏற்பாடு பண்ணிக்கிட்டு வறேன், நீ உனக்கு வேண்டியது எல்லாம் எடுத்து வாய்" சோலித்து அவன் கிளம்ப

"யேய் நீ பண்றது நல்ல இல்லை நமக்கு ஒரு குழந்தை இருக்கு, அவளுக்ககவது நாம சேர்ந்து வளனும்"

"யாரு இந்த கூடி சாத்தானுக்க, அவ நல்ல அனுபவிக்கட்டும் அப்பா தான் புத்தி வரும்"

நான் முடிந்த வரை அவளிடம் மன்றாடி பார்த்தேன், அவள் கேட்ட பாடு இல்லை, என்

மகள் கவிதா கதவு ஓரத்தில் எங்கள் சண்டைய பார்த்து ஏங்கி ஏங்கி அழுது கொண்டு இருந்தாள் சிறுது நேரத்தில் அவனும் ஒரு வண்டியோடு வந்து அவழுடாய பொருள்கள் அனைத்தாயும் எடுத்து கொண்டு புறப்பட்டு விட்டார்கள்.

ஒரு வரத்தில் எனக்கு விவாகரத்து நோட்டீஸ் வந்தது. நான் முழுவதும் மனம் உடைந்து போனேன். என் மகள் கவிததாவை பார்த்து தான் அவளுக்காக என் மனத்தை தேததிக்கொண்டேன்.

கவிதா ஒரு வாரம் பள்ளிக்கு போகவில்லை, வீட்டில் ஒரு சோக மாயமா இருந்தது. இப்படி இருக்கையில் ஒரு நாள் என் மேல் அதிகாரி என் விட்டிருக்கு வந்தார்.

"வாங்க சார், என்ன சார் திடீர்னு"

"எல்லாத்தையும் கேள்வி பட்டேன், அதன் பாத்துட்டு போலாம்னு வந்தேன்"

"ஆமா சார் எனக்கு வேலை போனது முதல் பிரச்சனைக்கு மேல் பிரச்னை"

"என்னப்பா பண்றது உன் தப்பல ஒரு பெரிய ஆர்*டர் நம்பல விட்டு போச்சு, முதலாளி ரொம்ப கோபமா தான் இருக்கார்"

"ஏதாவது சாப்பிடுறீங்கள சார், "கவிதா!" "

"என்னப்பா" என் மகள் அவள் அறையில் இருந்து பதில் கொடுத்தாள்

"யாரு உங்க பொண்ணா"

"ஆமா சார், இவளுக்காக தான் என் வாழ்க்கைய ஓட்டுரேன்"

"கவிதா இங்க வம்ம மாமாவுக்கு குடிக்க கொஞ்சம் டீ போட்டு கொண்டு வம்மா"

என் மகள் அவள் அறையில் இருந்து வந்தாள்,

என் மேல் அதிகாரி ஸ்ரீநிவாசன் சார் என் பொண்ணா பார்த்து உழுங்குவது போல பார்த்தார்

"குழந்த ரொம்ப நன்ன இருக்க, இங்க வாம்ம"

"பொம்ம மாமா அப்பா அலுவலகத்தில் என்னோட சீனியார்" சார் என் மகளின் கைகளை பிடித்து தடவி கொண்டே

"ஜயரமன், குழந்த ரொம்ப வாடி போய் இருக்க" சொல்லிக்கொண்டே அவர் கைகள் என் மகளின் தோள் பாட்டைகளை பிடித்து அமுக்கினார். கவிதாவுக்கு என்ன் செய்வது என்றே தெரியாமல் பேசாமல் நின்றாள். ஸ்ரீநிவாசன் சார்ரோட பார்வை அப்படியே என் மகளை உளுங்கி விடுவார் போல இருந்தது. நான்

"கவிதா சரிமா போய் சீக்கிரம் சார்கு டீ போட்டு எடுத்து வரிய"

"சரிப்பா"

ஸ்ரீநிவாசன் சார் அவள் சமாயல் அறைக்குள் பொறவரை அவள் பின் அழகை பார்த்து ரசித்து கொண்டே

"யோவ், சொல்லவே இல்லை உனக்கு இப்படி ஒரு பொண்ணு இருக்கான்னு,

நீ வேலைக்கு சேரணும்ன்ண ஒரு வழி இருக்கு"

"சொல்லுங்க சார், என்ன வழி சார்"

"உனக்கே தெரிந்து இருக்கும், " சொல்லிவிட்டு என்னை ஒருக்களித்து பார்த்ததின் அர்த்தம் புரிந்தது, இந்த எழுபது வயது கிழவனுக்கு என்ன ஒரு கிழ்தரமான எண்ணம் என்று எனக்கு தோன்றியது. இருந்தாலும்

"சார் நீங்க என்ன சொல்ல வறீங்கன்ணு எனக்கு தெரியல"

"யோவ் உனக்கு எல்லாம் தெளிவா சொன்ன தான் புரியுமா, நான் ஒரு நாள் இங்க தங்க ஏற்பாடு செய்த போதும்"

"அதுக்கு என்ன சார் நீங்க எப்ப வேணும்னாலும் இங்க தங்கலாம்"

"யோவ், நான் சொல்லுறது நானும் உன் பொண்ணும் சேர்த்து சொல்லுறேன்"

"சார்." கேட்டதும் என் ரெத்தம் கொதித்தது ஒரே அடில இந்த கிழட்டு பயலா போட்டு கொண்ணுராளமானு தோனியது

"ஜயரம், நான் சொல்லுறததை நாலா யோசிச்சி முடிவு பண்ணு, இப்போ உடனே இல்லை, பத்து நாள் கூட எடுத்துக்க, ஆன உன் பொண்ணோட முழு சம்மதமும் இருக்கணும்"

"சார்..", எனக்கு என்ன சொல்லுறது ஒண்ணும் புரியாமல் யோசிக்க தொடங்கினேன்

"ஜயரம் நல்லைக்கே நீங்க ஆபீஸ்க்கு வரலாம், அதுக்கு நான் பொறுப்பு, ஆனா நீ ஓகே சொன்ன தான்"

பேசி கொண்டே இருக்கும் போது என் மகள் டீ கொண்டு வந்தாள்.

ஸ்ரீநிவாசன் சார் டீ குடிக்கும் போதே என் மகளின் மேல் இருந்து நுனி கால் வரை அளந்து கொண்டு இருந்தார், என் பொன்னாய் பார்த்து வழிந்து கொண்டே,

"என்ன ஜயரம் நான் சொன்னது போல என்ன பண்ணடும்"

"கவிதா நீ உள்ள போமா" அவள் உள்ள போனதும்

"சார் ஓகே, ஆனா அவ சின்ன பொண்ணு அவளுக்கு புரிய வச்சி அப்புறம் தான் ஏதாவது பண்ண முடியும்"

"புரியுது, நீ ஒதுக்கிட்டல்ல அதுவே போதும், பத்து பதினைந்து நாள் எடுத்துக்க, நாலைல இருந்து வேலைக்கு வா"

"சார் எப்படி நன்றி சொல்லுறதுன்னே புரியல"

"நன்றிய நான் கேட்டாத சீக்கிரம் ஏற்பாடு பண்ணிடு ஒரு வாட்டி போதும் அப்புறம் உண்ண தொந்தரவு பண்ண மாட்டேன்"

"சரி சார்"

"அப்போ நான் கிளம்புறேன்"

ஒரு புறம் வேலை கிடைச்சா சந்தோசம், இன்னொருபுறம் என் சொந்த மகளை வேறு ஒருவனுக்கு கூட்டி குடுக்க ஒட்துக்கிட்டது, என் மனம் கலங்கியது.

- தொடரும்