மாலதி டீச்சர் 37(வாசகர் கதைகள்)

//8coins.ru மாலதி டீச்சர் 37(வாசகர் கதைகள்)

மாலையில் பள்ளி விடும் நேரம் பார்தது சரியாக சுதாவின் எண்ணுக்கு போன் செய்தேன்.
'ஹலோ'
'ஹலோ சுதா. நான்தான் சிவா பேசுறேன். மாலதி இருக்காங்களா?'
'இல்ல பேக் எடுக்க ஸ்டாப் ரூம் போயிருக்காங்க.'

(நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]

இந்த கதையை எழுதியவர் : stylesrack

'ம்ம். நான் வந்துட்டு போனத சொன்னீங்களா?'
'ம்ம். சொன்னேன்.'
'என்ன சொன்னாங்க?'
'ஓகோன்னு மட்டும் சொன்னாங்க. உங்க மேல ஏதோ கோபமா இருக்காங்கனு மட்டும் நல்லா தெரியுது.'
'ம்ம்.'
'உங்க கிட்ட ஒன்னு கேக்கலாமா?'
'ம்ம்'
'காலைல நீங்க ஸ்கூலுக்கு வந்தது அவங்கள பாக்கத்தானே?'
'இல்ல சுதா. சிந்துவ ஸ்கூல்ல விடுறதுக்காகத்தான் வந்தேன்.'
'இதை நான் நம்பணுமாக்கும்?'
'நெசமாத்தான்.'
'சரி சரி. மாலதி வராங்க. அவங்க கிட்ட குடுக்குறேன்.'
'ம்ம்'
(சில நொடிகளுக்குப் பின் மாலதியின் இனிப்பான குரல் ஒலித்தது.)

'ஹலோ.'
'ஹலோ மேடம். நான் சிவா பேசுறேன்.'
'ம்ம். என்ன?'
'சுதா பக்கத்துல இருக்காங்களா?'
'இல்ல. முன்னால போயிட்டா. ஏன்?'
'ஒன்னுமில்ல. உங்க கிட்ட மனம் விட்டு பேசனும்.'
'என்ன பேசனும். சீக்கிரம் சொல்லு. எனக்கு நேரமில்ல.'
'ஓ அவ்வளவு கோபமா என் மேல?'
'உன் மேல நான் ஏன் கோபப்படனும்?'
'ஓகே. ஓகே. முதல்ல நான் ஒன்னு சொல்லனும்'
'என்ன?'
'சாரி சாரி சாரி'
'ம்ம்.'
'மன்னிச்சுடுங்க மாலதி மேடம்.'

'....'
'உங்க கூட பேசாம என்னால இருக்க முடியல. ப்ளீஸ். பேசுங்க'
'ஒன்னும் வேணாம். கொஞ்சம் பேசினாத்தான் நீ எங்கெங்கயோ போறியே'
'ப்ளீஸ்ஸ். என்னைப் புரிஞ்சுக்கோங்க. நான் அப்படி பேசினது தப்புதான். ஆனா உங்களுக்கே தெரியும். என் மனசுல தோணுறத எனக்கு மறைக்கத் தெரியாது. அதான் பட்டுனு சொல்லிட்டேன்.'
'அதுக்காக அப்படி சொல்வாங்களா?'
'என்ன பண்றது? உங்கள அந்த சேலைல பார்த்ததும் என்னால என்னை கன்ட்ரோல் பண்ண முடியல.'
'வாட்? அந்த சேலைக்கு என்ன?'
'இல்ல்ல.. அந்த சேலைல உங்களைப் பார்த்ததும் எனக்கு 'அன்னைக்கி' ஞாபகம் வந்திடுச்சு. அதான்.'
'ஒன்னும் வேணாம். கொஞ்சம் பேசினாத்தான் நீ எங்கெங்கயோ போறியே'
'ப்ளீஸ்ஸ். என்னைப் புரிஞ்சுக்கோங்க. நான் அப்படி பேசினது தப்புதான். ஆனா உங்களுக்கே தெரியும். என் மனசுல தோணுறத எனக்கு மறைக்கத் தெரியாது. அதான் பட்டுனு சொல்லிட்டேன்.'

'அதுக்காக அப்படி சொல்வாங்களா?'
'என்ன பண்றது? உங்கள அந்த சேலைல பார்த்ததும் என்னால என்னை கன்ட்ரோல் பண்ண முடியல.'
'வாட்? அந்த சேலைக்கு என்ன?'
'இல்ல்ல.. அந்த சேலைல உங்களைப் பார்த்ததும் எனக்கு 'அன்னைக்கி' ஞாபகம் வந்திடுச்சு. அதான்.'

'ம்ம். போதும் போதும். ஏதோ உனக்குப் பிடிச்ச சேலைன்னுதான் கட்டினேன் பாரு. எனக்கு அது தேவைதான்.'
'ஓகே. அதான் மன்னிப்பு கேட்டேனே. இன்னுமா கோபம் குறையல.'
'குறையுறதா? கொஞ்சம் குறைஞ்சுதான் இருந்திச்சு. ஆனா இப்போ ரொம்ப ஏறிடுச்சு?'
'ஏன்?'
'உன்னை யாரு சுதா கிட்ட பேசச் சொன்னது? பேசினது மட்டுமில்லாம நம்பர் எல்லாம் வாங்கிட்டு போயிருக்க.'
'இல்ல மாலதி.. உங்க நம்பருக்கு போட்டா எடுக்க மாட்டேங்குறீங்க. அதான் அவங்க கிட்ட நம்பர் வாங்கி பேசுறேன். இல்லேனா அவங்க நம்பர் எனக்கெதுக்கு?'
'ம்ம். இனிமே என் நம்பருக்கே பேசு. அவ நம்பர ஒழுங்கா டெலிட் பண்ணு.'
'ஓகே ஓகே. கோபம் போயிடுச்சா?'

'முழுசா போகல. உன்னை நேர்ல பார்த்து நாலு அறை விட்டாத்தான் போகும்.'
'ஹாஹாஹா..'
'சிரிக்காத பொறுக்..' (வார்த்தையை முடிக்காமல் நிறுத்தினாள்.) 'சிரிக்காத சிவா..'
'ம்ம். சரி சரி. நான் அப்பறம் பேசுறேன். வெச்சிடவா?'
'இரு. அவ வர்றா. ஒரு தேங்ஸ் சொல்லிடு. ரொம்ப வழிஞ்ச.. பிச்சிடுவேன்.'
'ம்ம் ஓகே மை டார்லிங்.'
'என்ன்னது.?'
'ஓ சாரி சாரி.. டங் ஸ்லிப்பாயிடுச்சு. சாரி'
'ம்ம்.. நீ ஒரு மாதிரியாத்தான் இருக்க.. உன்கிட்ட அப்புறம் பேசிக்கிறேன். இரு. அவ கிட்ட குடுக்குறேன்.'
'ம்ம்'
'ஹலோ.'
'ஹலோ சுதா. தேங்க்ஸ் பார் யுவர் ஹெல்ப்.'
'இட்ஸ் ஓகே சிவா. நார்மல் ஆயாச்சா?'
'ம்ம். அப்படித்தான் நெனக்கிறேன்.'
'நைஸ்.'
'ஓகே சுதா. நான் வெச்சிடுறேன். பை.'

'ஓகே பை.'
நீண்ட நாள் தவிப்பு அடங்கியது எனக்கு உற்சாகத்தைக் கொடுத்தது. சரியாக அரை மணி நேரம் கழித்து மாலதியிடமிருந்து போன் வந்தது.
'ஹாய் மாலதி'
'ம்ம்..'
'நல்லா இருக்கீங்களா?'
'ம்ம் இருக்கேன்.'
'இன்னும் கோபம் போகலையா?'
'ஆமா நீ பண்ற காரியத்துக்கு கோபம் வராம என்ன செய்யுமாம்?'
'அதான் சாரி கேட்டேன்ல. அப்புறம் என்ன?'
'ம்ம்'
'மாலதி'
'என்ன?'
'வீட்டுக்கு வந்துட்டீங்களா?'
'இப்பதான் வந்தேன். வந்ததும் உனக்கு போன் பண்ணி திட்டனும்னுதான் கால் பண்ணேன்.'
'சரி திட்டுங்க'

'பொறுக்கி.. ராஸ்கல்..'
'ம்ம்ம்'
'என்ன ம்ம்ம்? கொழுப்பா?'
'ஏன் இவ்வளவு கோபம் மாலதிக்கு?'
'எதுக்கு சுதா கிட்ட வழியுற?'
'ஏய்ய்.. நான் எங்க வழிஞ்சேன். உங்க கூட பேசனும்னுதான் அவங்ககிட்ட நம்பர் வாங்கி பேசினேன்.'
'ஆமாமா.. உன்னைப் பத்தி தெரியாதாக்கும்? ஒழுங்கா இரு.. இல்லேனா கொன்னுடுவேன்.'
'சரி சரி.. கோபப்படாதீங்க மேடம்'
'ம்ம்'
'மாலதி'
'சொல்லு'
'நாம ரெண்டு பேரும் பேசி நாலஞ்சு நாளாச்சு'
'ம்ம். அதுக்கென்ன?'
'என்னை நெனச்சீங்களா?'
'உன்னை நான் எதுக்கு நெனக்கனும்?'

'நெனக்கலையா?'
'இல்ல'
'நெசமா?'
'நெசமாத்தான்'
'சத்தியமா?'
'சும்மா இருக்க மாட்டியா?'
'சொல்லுங்க மாலதி'
'என்னத்த சொல்லனும்?'
'என்னை நெனச்சீங்களா இல்லையா?'
'போ சொல்ல மாட்டேன்'
'சொல்லுங்க ப்ளீஸ்'
'போ சிவா.. நெனக்க கூடாதுனுதான் நெனக்கிறேன். ஆனா உன் நெனப்புதான் திரும்ப திரும்ப வந்து தொலைக்குது. இதுக்கு மேல என்ன எதுவும் சொல்ல வெக்காத.'
'ம்ம்..'
'சிவாõ'
'என்ன?'

'...'
'என்ன சொல்லுங்க'
'ஒன்னுமில்ல'
'சொல்லுங்க மேடம்'
'என்னை நெனச்சியா?'
'இதென்ன கேள்வி மாலதி. எனக்கு எப்ப பார்த்தாலும் உங்க நெனப்புதான்'
'ம்ம்..'
அதன் பிறகு என்ன பேசுவதென்று தெரியாமல் சில நொடிகள் மவுனமாயிருந்தோம். அந்த மவுனத்தை அவள்தான் உடைத்தாள்.
'சிவாõ..'
'சொல்லுங்க மாலதி'
'வீட்டுக்கு வர முடியுமா?'
'இப்பவா?'
'ம்ம்'
'என்ன திடீர்னு?'
'உன்னைப் பாக்கனும் போல இருக்கு.'

மாலதி வீட்டின் முன் வண்டியை நிறுத்தி விட்டு கதவைத் தட்டினேன். மணி ஆறைத் தொட்டிருந்தது. அவள்தான் கதவைத் திறந்தாள். மெலிதாகப் புன்னகைத்து வரவேற்று சோபாவில் உட்கார வைத்தாள்.
உள்ளே சென்று காபி போட்டு கொண்டு வந்தாள். நைட்டி மாற்றாமல் பள்ளிக்கு அணிந்து சென்ற சேலையிலேயே இருந்தாள். முகத்தில் லேசான வாட்டம் தெரிந்தது.
லேசான இடைவெளியுடன் என் அருகில் அமர்ந்தாள்.
'என்ன மாலதி? பிள்ளைங்க யாரையும் காணோம்?'
'இன்னைக்கு ஒரு விசேச வீடு சிவா. அவளுகளுக்கு லீவு போட்டு அங்க கூட்டிட்டு போயிருந்தேன். எனக்கு ஹாப் டே தான் லவ் போட்டிருந்தேன். அங்கருந்து அப்படியே நான் ஸ்கூலுக்குப் போயிட்டேன். இவளுக ரெண்டு பேரையும் என் நாத்தனார் அவங்க வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போயிருக்காங்க. சாயங்காலம் வந்து விடுறேன்னு சொன்னாங்க.'
'ம்ம்ம்'

'நீங்க என் டல்லாயிருக்கீங்க.'
'அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லயே.'
'ஹலோ.. உங்களப் பத்தி எனக்கு தெரியாதா? நான் பார்த்ததுமே கண்டு பிடிச்சிடுவேன்.'
'ம்ம்'
'சொல்லுங்க'
'ஒன்னுமில்ல. காலைல அவருக்கும் எனக்கும் சின்ன ப்ராப்ளம்.'
'ஓகோ.. என்னாச்சு?'

'இந்த விசேசத்துக்காக லீவு போடச் சொன்னேன். முதல்ல சரின்னு சொன்னவர் நேத்து லீவு கெடக்கலன்னு சொல்லிட்டார். நேத்திலருந்தே அவர் கூட பேசல. இன்னைக்கு காலைல கூட பெர்மிசனாவது போடுங்கனு சொன்னேன். முடியாதுன்னு கோபமா சொல்லிட்டுப் போயிட்டார்.' (குரல் உடைந்து கண் கலங்கினாள்.)
'சரி மாலதி. அவருக்கு ஆபீஸ்ல வொர்க் ஜாஸ்தியாயிருக்கும். இதைப் போயி பெரிசா எடுத்துக்கலாமா? கூல் டவுன்.'
'ம்ம்ம்' (குனிந்து கொண்டு கண்களில் வழிந்த கண்ணீரைத் துடைத்தாள்.)
(எனக்கு சங்கடமாயிருந்தது.) 'மாலதி.. கூல் டவுன் ப்ளீஸ். அவரோட சிச்சுவேசன் என்னவோ? நீங்கதான் அதைப் புரிஞ்சுக்கனும். அழாதீங்க.'
(அவள் பட்டென்று நிமிர்ந்து கோபத்துடன் பார்த்தாள். கண்களில் மீண்டும் நீர் வழிந்தது.) 'ஆமா.. நான்தான் எல்லாத்தையும் புரிஞ்சுக்கணும். என்னை யாரும் புரிஞ்சுக்காதீங்க.'

என்னைப் பார்க்காமல் முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டாள். எனக்கு என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை. சேலைத் தலைப்பால் முகத்தை துடைத்தபடி விம்மினாள். விம்மும் போது குலுங்கிய வலது பக்க மார்பகத்தை என்னால் பார்க்காமல் இருக்க முடியவில்லை.

ஆறுதலாய் அவளை நெருங்கி உட்கார்ந்து வலது கையைப் பிடித்தேன். அவள் என்னைப் பார்க்காமல் கண்ணை துடைத்தாள். நான் அவளின் வலது கைவிரல்களை என் இடது கை விரல்களுடன் கோர்த்தேன்.
'மாலதி. ப்ளீஸ் டேக் இட் ஈசி. இதெல்லாம் சின்ன ப்ராப்ளம்தானே. இன்னைக்கி அவர் வந்ததுமே சரியாயிடும். ப்ளீஸ் ரிலாக்ஸ் டியர்.'

நான் பேசியது அவளுக்கு பெரிய ஆறுதலைத் தந்திருக்க வேண்டும். குனிந்தபடி அமைதியாயிருந்தவள் மெதுவாய் என் தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள். அவள் கையிலிருந்து என் இடது கையை விலக்கி வலது கையால் பிடித்து கொண்டு இடது கையை அவளின் இடது தோளில் வைத்து ஆதரவாய்ப் பிடித்துக் கொண்டேன்.

அவள் இன்னும் அழுதபடி இருந்தாள். அவளுக்கும் கணவருக்கும் நிகழ்ந்த ஊடலின் அளவு அவளின் அழுகையில் தெரிந்தது. அவளை ஆறுதல் படுத்துவதற்காக தோளில் இருந்த என் கையை அழுத்தினேன். லேசான விம்மலுடன் அவளுடைய கையைப் பிடித்திருந்த என் கையை அவள் அழுத்தமாய் கோர்த்துப் பிடித்தாள்.
சேலையினூடாக அவளின் மார்புப் பிளவு விம்மியபடி லேசாகத் தெரிந்தது. என் பேண்டினுள் உண்டான ரசாயன மாற்றம் என் மூச்சுக் காற்றை சூடாக்கியது. அவளின் கூந்தலில் முத்தமிட்டு தோளிலிருந்த என் கையை கீழிறக்கி இடுப்பில் வைத்தேன். அவள் நிமிரவில்லை. கண்ணில் வழிந்த கண்ணீரை என் சட்டையில் முகம் புதைத்து துடைத்தாள். பின்னர் என் கையை இடுப்பிலிருந்து விலக்கி கோர்த்துக் கொண்டு நிமிர்ந்து என்னைப் பார்த்தாள்.

நான் அவளைப் புன்முறுவலுடன் பார்த்தபடி என் கையை விடுவிக்க முயன்றேன். அவள் கண்கலங்கியபடி தடுத்தாள்.
'வேணாம் சிவா.
நான் ஒன்றும் பேசவில்லை. அவளையே உற்றுப் பார்த்தேன். அவள் பார்வை தடுமாறியது. லேசாக குனிந்து கொண்டாள்.
'ஏன் சிவா அப்படி பாக்குற?'
'சும்மாதான் பாக்குறேன்.'
'ம்ம்'
'மாலதி..'
'சொல்லுப்பா' (நிமிர்ந்தாள்.)
அவள் நிமிர்ந்ததும் தாமதிக்காமல் சட்டென்று குனிந்து அவள் உதட்டை என் உதடுகளால் கவ்வினேன்.

'ஏய்ய்ம்ம்.. அவ்வ்ம்ம்ம்ம்ம்.'
பெரிதான எதிர்ப்பு ஏதும் இன்றி உதடுகளை சுவைக்க விட்டாள். சில நொடிகளில் அவளும் மெதுவாய் நாக்கை நீட்டி என் நாக்கை கடித்து உறிஞ்சி இழுத்து தன் வாய்க்குள் புதைத்தாள்.
சில நிமிடங்கள் நீடித்த அந்த ஆழமான முத்தம் அவளின் கண்ணீர்த் துளி என் உதட்டில் பட்டு நின்றது. நான் உதடுகளை விடுவித்து அவளைப் பார்த்தேன். அவள் கண்கள் கலங்கியிருந்தன. ஆனாலும் உதடுகள் துடித்தன. கண்ணை மூடிக் கொண்டே முனகினாள்.

'ப்ளீஸ்ஸ் சிவாõ.. டோன்ட் ஸ்டாப். ஐ நீட் இட்.' (கண்ணில் மேலும் இரண்டு துளிகள் வழிந்து கன்னத்தை நனைத்தன. அவள் இடுப்பை எக்கி என் உதட்டை தன் உதட்டால் தடவினாள்.)

நான் மீண்டும் அந்த சிவந்த மென்மையான உதடுகளைக் கவ்வி பற்களால் கடித்து இழுத்து அவள் வாயில் ஊறியிருந்த எச்சிலை உறிஞ்சி சுவைத்தேன். அவள் என் கழுத்தை வளைத்திருந்தாள். நிதானமாக என் உதடுகளை சப்பி உறிஞ்சினாள். அந்த முத்தம் அவளுக்கு பெரிய ஆறுதலைக் கொடுத்திருக்க வேண்டும். தன்னை மறந்து என்னை சுவைத்தாள்.
நான் மெதுவாய் என் உதட்டை விடுவித்து அவளின் கன்னங்களில் நாக்கால் தடவினேன். கண்ணீரில் நனைந்து காய்ந்திருந்த அவளின் கன்னங்கள் லேசாய் உப்புக்கரித்தன. அந்த சுவை எனக்குப் பிடித்திருந்தது. மேலும் ஆசையுடன் கன்னங்களை நக்கினேன். அவள் கண்ணை மூடிக் கொண்டு சிலிர்த்துப் போயிருந்தாள். கன்னத்தின் மென் சதைகளை மெதுவாய் கடித்து பின்னர் சற்று அழுத்தமாய் கடித்தேன்.

என் பற்தடங்கள் பட்டு உண்டான புள்ளிகளைச் சுற்றி என் நாக்கின் ஈரத்தால் அவளின் கன்னங்களில் கோலமிட்டேன். அவள் முழுதாய் சொக்கிப் போயிருந்தாள்.
பின்னர் நுனி நாக்கால் மெதுவாய் அவளின் முகமெங்கும் வருடினேன். அவள் உதட்டோரப் புன்முறுவலுடன் கூச்சத்தில் நெளிந்து சிணுங்கினாள்.
'ம்ம்ஹ்ஹ்க்க்க்.. சும்ம்மா இரு சிவாõ..'
நான் மீண்டும் என் நுனி நாக்கின் வருடலைத் தொடர்ந்தேன். மேலும் சிணுங்கினாள்.
'ம்ம்ஹ்.. ஏய்ய்.. சும்ம்மா இரு.. கூசுதுடாõ பொறுக்கி..'
நான் நிறுத்திவிட்டு பிடரிப் பகுதியில் அவளின் கூந்தலைக் கொத்தாகப் பிடித்து இறுக்கி தலையை நிமிர்த்தினேன். அவள் கண்களைத் திறந்து பார்த்தாள். பின்னர் முனகலான கெஞ்சும் குரலில் சொன்னாள்.
'ப்ளீஸ்ஸ் கிஸ் மீ..'

நான் ஒன்றும் சொல்லாமல் அவளுடைய உதடுகளையே பார்த்தேன். அவள் மேலும் கிறக்கத்துடன் முனகினாள்.
'ப்ளீஸ் டார்லிங்.. ஈட் மை லிப்ஸ்.'
கண்களை மூடிக் கொண்டு என் உதடுகளை எதிர்பார்த்து சில நொடிகள் காத்திருந்தாள். நான் இன்னும் அவளையே பார்த்தபடி இருந்தேன். கண்களைத் திறந்து என்னைப் புரியாமல் பார்த்தாள்.
முகத்தில் நுனிநாக்கால் வருடியதால் என் வாயில் அதிகமாய் சுரந்த எச்சிலால் நனைந்த என் நாக்கை அவளை நோக்கி நீட்டினேன். நனைந்த என் நாக்கிலிருந்து வழிந்து ஒழுகிய ஒரு துளி நீர் அவளின் உதட்டில் விழுந்தது.
லேசான புன்முறுவலுடன் அந்தத் துளியை வரவேற்ற அவளின் உதடுகளைப் பிரித்து வெளியே வந்த நாக்கு அந்தத் துளியை வாய்க்குள் கடத்திச் சென்று மறைந்தது.

என் உடல் சிலிர்த்தது. நான் இன்னும் ஈரமான நாக்கை நீட்டியபடியே இருந்தேன். அவள் மெதுவாய் தலையை உயர்த்தி என் நாக்கை தன் உதடுகளுக்குள் இழுத்து தன் நாக்கினால் தடவி என் எச்சிலை உறிஞ்சி இழுத்து பருகினாள். எனக்குள் உணர்ச்சிகள் பற்றி எரிந்தன. மீண்டும் அவளுடைய உதடுகளை என் வாயினால் முடிந்த வரை அகலமாய் விரித்து நாக்கை உள்ளே செலுத்தினேன்.

அவளுடைய பற்களுடன் என் பற்கள் உரசும் சத்தம் எனக்குத் தெளிவாய் கேட்டது. இருவரின் நாக்குகளும் சரசமாடும் பாம்புகளைப் போல் ஒன்றுடன் ஒன்று பின்னிப் பிணைந்து வெறித்தனமாய் உறவாடின.
நீண்ட நாட்களுக்குப் பின் அவளுடைய உதடுகள் அதை முணுமுணுத்தன.
'சிவாõ.. ஐ லவ் யூ..'

பாடம் தொடரும்.

வாசகர்களின் கருத்துகளை தெரிவிக்கவும்.

NEXT PART

Comments

comments