ஓரினப்புணர்ச்சி - பேருந்தில் அவனும் அவனும் - பகுதி 1

அன்று திருநெல்வேலி வரை செல்வதற்காக ரவி கோயம்பேடு வந்திருந்தான். அது சீசன் நேரமாக இல்லாததால் கோயம்பேடு புறநகர் பேருந்து நிலையத்தில் அதிக கூட்டம் இல்லாமல் இருந்தது. ஒரு அல்ட்ரா டீலக்ஸ் பேருந்தில் நடத்துனரிடம் டிக்கெட் எடுத்து விட்டு பேருந்தில் ஏறி அமர்ந்தான் ரவி. உடனடி டிக்கெட் என்பதால் கடைசி இரண்டு இருக்கைகளுக்கு முந்தைய இருக்கை தான் அவனுக்கு கிடைத்திருந்தது. சன்னல் ஓர இருக்கையில் ஏற்கனவே ஒரு பேக் இருந்தது. தன்னுடைய தோளில் இருந்த பேக்கை லக்கேஜ்யில் போட்டு விட்டு பக்கத்தில் எவன் வரப் போகிறானோ என்ற யோசனையில் தனது இருக்கையில் அமர்ந்திருந்தான்.

இரவு 9 மணி முதல் காலை வரை தன்னுடன் பயணம் செய்யும் அந்த ஆள் எப்படி இருப்பான், நமக்கு சரிப்பட்டு வருவான, அவனை எப்படி எல்லாம் கரெக்ட் பண்ணலாம், என்னவெல்லாம் செய்யலாம் என்று கற்பனையில் மிதந்துக் கொண்டிருந்தான். கொஞ்ச நேரத்தில் அவன் பக்கத்தில் இருக்கப் போகிற ஆள் போனில் பேசிக்கொண்டே வந்தான். அவனுக்கு ஒரு 30 வயது இருக்கும். மாநிறம், சராசரியான உடல் கட்டு. ஆனால் பார்க்க மிக அழகாக இருந்தான். அவன் வந்ததும் ரவி எழுந்து அவனது இருக்கைக்கு வழி விட்டான். போனில் பேசிக் கொண்டே ரவியைப் பார்த்து ஒரு செயற்கையான சிரிப்பு சிரித்து விட்டு அவனது இருக்கையில் அமர்ந்து போனில் பேசிக்கொண்டே இருந்தான் அவன். அவனுடைய மனைவியிடம் பேசுகிறான் என்பாதை அவன் பேசியக் கொண்டிருப்பதிலிருந்து தெரிந்துக் கொண்டான் ரவி.

கிட்டத்தட்ட ரவிக்கு அவன் நம்மை போல இல்லை என்பது உறுதியாகி விட்டது. ஆனாலும் அவன் முக அழகை வைத்து அவனது ஆண்குறியின் அழகை கற்பனை செய்து கொண்டிருந்தான். அதை நினைக்கும் போதே ரவியின் தண்டு ஜட்டிக்குள் அடங்க மறுத்து எழுந்தது. அது அவன் அணிந்திருந்த ஜீன்ஸ் பேன்ட்-க்கு மேலே எழும்பி இருந்தது. கையில் இருந்த ஆனந்த விகடனை வைத்து அதை மறைத்துக் கொண்டான். அப்போது பக்கத்தில் இருந்தவன் போனில் பேசி முடித்து விட்டிருந்தான். பஸ் கத்திப்பாரா தாண்டி போய்க் கொண்டிருந்தது. ரவி தனது கால்களை மெதுவாகஅவனுடைய கால்களோடு ஒட்ட வைத்துக் கொண்டான். சற்று நேரத்தில் இயல்பாக அசைவது போல அவனுடைய கால்களை உரசிப் பார்த்தான். அவன் எதையும் கண்டு கொள்வது போல தெரியவில்லை.

இன்னும் நெருக்கமாக அவனுடைய கால்களை எதேச்சையாக படுவது போல உரசிப் பார்த்தான். சட்டென்று பக்கத்திலிருந்தவன் தனது கால்களை சற்று ஓரமாக வைத்துக் கொண்டு ரவியை பார்த்து ஒரு சிரிப்பு சிரித்து விட்டு முகத்தை திருப்பிக் கொண்டான். அவனது சிரிப்பு சாரி என்று சொல்லுவது போல இருந்தது ரவிக்கு. இனிமேலும் நாம் சீண்டுவது சரியல்ல என்று நினைத்துக் கொண்டான் ரவி. அதன் பிறகு ஒருவருக்கொருவர் பேசிக் கொண்டனர். பஸ் விழுப்புரம் தாண்டி சிறுநீர் கழிக்க பயணிகள் விடுதியில் நிறுத்திய போது பக்கத்தில் இருந்தவன் ரவியிடம் ஒரு டீயும் தம்மும் அடித்து விட்டு வரலாம் என்று கூப்பிட்டு இரண்டு பேருமாக சென்று வந்தார்கள். நல்ல நண்பனை போல பழகும் அவனை தனது சுயதேவைக்காக பயன்படுத்த நினைத்தது ரவிக்கு கவலையாக இருந்தது. பஸ் மீண்டும் புறப்பட்டு சென்று கொண்டிருந்தது. இருவரும் தங்களது சுய விபரம், சினிமா, நாட்டு நடப்பு என்று வெகு நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். பேசியும், அமைதியாகவும் இருந்து அப்படியே ரவியின் பக்கத்தில் உள்ளவன் தூங்கிப் போனான்.

ரவிக்கு தூக்கம் வரவில்லை. மனம் முழுவதும் ஏமாற்றமாக இருந்தது. கடைசி இருக்கை முழுவதும் காலியாக இருந்ததால் ரவி எழுந்து கடைசி இருக்கையில் சென்று அமர்ந்து வெளியே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். கொஞ்ச நேரம் கழித்து ரவியின் நேர் இருக்கையில் மனைவியோடு அமர்ந்திருந்த அந்த ஆளும் வந்து அமர்ந்து கொண்டார். அவருக்கு வயது 45 க்கு மேல் இருக்கும். காவல்துறையை சேர்ந்தவர் போல ஒரு மார்க்கமாய் இருந்ததாலும், மனைவியோடு இருந்ததாலும் ரவி அவரை பற்றி முதலில் எதுவும் நினைக்கவில்லை. ஆனால் அவர் கடைசி இருக்கையில் தனது பக்கத்தில் வந்ததும் ரவி சற்று மரியாதையாக நெளிந்து ஒரு சிரிப்பு சிரித்து விட்டு கண்களை மூடிக்கொண்டு இருந்தான்.

இருப்பினும், தான் வந்த கொஞ்ச நேரத்தில் இவர் ஏன் தனது பக்கத்தில் வர வேண்டும் என்று மூளையில் ஒரு மூலையில் கேள்விகள் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. அதை நினைக்கும் போது ரவிக்கு உடல் சிலிர்த்தது. ஆனாலும் எதுவும் காட்டிக் கொள்ளாமல் அமர்ந்திருந்தான். கொஞ்ச நேரம் கழித்து அந்த ஆள் மெதுவாக ரவியிடம் பேச ஆரம்பித்தார். ஒருவழியாக ரவி அவரைப் புரிந்துக் கொண்டான். ஆனால் தானும் ஆண்களை விரும்பும் ஆண் தான் என்பதை காட்டிக் கொள்வதை கவனமாகத் தவிர்த்து பேசினான். இருப்பினும் தனது பொய்யான மறுப்பை அவருக்கு முழுவதுமாக காட்டினால் அவர் போய்விடக் கூடும் என்று நினைத்து சிரிப்பும் மௌனமுமே சில கேள்விகளுக்கு பதிலாக கொடுத்தான். அதை அந்த ஆள் புரிந்து கொண்டிருக்க வேண்டும். கொஞ்ச நேரத்தில் மெதுவாக தனது கைகளை ரவியின் தொடையில் வைத்தார். ரவி மறுப்பு எதுவும் சொல்லவில்லை. சற்று நேரத்தில் அந்த ஆளின் கை ரவியின் தொடைக்கு மேலே ஏறியது.

ரவி சற்று நெளிந்து மறுப்பு தெரிவிப்பது போலக் காட்டிக்கொண்டான். அவரது கை மீண்டும் தொடைக்கே வந்து விட்டிருந்தது. ரவிக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தாலும் அதைக் காட்டிக் கொள்ளாமல் இருந்தான். அந்த ஆள் ரவியின் தொடையிலிருந்தும் கைகளை விடுவித்துக் கொண்டார். அந்த ஏமாற்றத்தில் ரவியின் தண்டு பேச்சி மூச்சி இல்லாமல் ஆகிவிட்டது. என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் பேருந்தின் அந்த அரை இருட்டில் அவரைப் பார்த்து புன்னகைத்தான். அது அந்த ஆளுக்கு ஏதோ ஒருவகையில் பச்சைக் கொடியை காட்டுவது போல இருந்தது. மீண்டும் மெதுவாக தனது கையை ரவியின் தொடையில் வைத்து அழுத்தி சட்டென்று ரவியின் தண்டில் கை வைத்தார்.

அது கம்பி போல முறுக்கிக் கொண்டு தடித்து ஜீன்ஸ் பேண்டுக்குள் அமுங்கி இருந்தது. ரவி ஒன்றும் சொல்லாமல் அப்படியே அமர்ந்திருந்தான். அவர் ரவியின் பேன்ட் ஸிப்பை கழற்ற முயற்சி செய்தார். அவரால் முடியவில்லை. ரவியின் சட்டையை இடுப்புக்கு மேலாக தூக்கி அவனது வயிற்றை தடவினார். அப்படியே பெல்ட் - யை கழற்றி விட்டு பேன்ட் பட்டனையும் ஸிப்பையும் கழற்றினார். ரவியால் உணர்ச்சியை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. அவனுக்கு அந்த ஆளினுடைய தண்டை தடவ வேண்டும் போல இருந்தது. ரவி தனது கைகளால் அவருடைய தண்டை தடவினான். அது கம்பி போல இறுகி இல்லாமல் கொஞ்சம் பஞ்சி போல இருந்தது. அந்த ஆள் ரவியின் தண்டை ஜட்டியிலிருந்து வெளியே எடுத்து உருவிக் கொண்டிருந்தார். ரவி அந்த ஆளினுடைய சுன்னியை பிசைத்துக் கொண்டிருந்தான். உடனே ஒரு கையால் தனது பேன்ட் ஸிப்பை கழற்றி அவரது நீண்ட பருத்த தண்டை எடுத்து வெளியே போட்டார்.

- தொடரும்