பாரி வேட்டை - பகுதி 2

குழலிக்கு பொறுக்கமுடியலை.

"இது என்ன மர்மமா இருக்கு. யாருக்கு சாப்பாடு. மஞ்சுவிரட்டுலே கொலை ஏதும் விழுந்துச்சா. நம்மூராளுக யாராச்சும் மறஞ்சு இருக்காங்களா?"

"அப்படி எல்லாம் இல்ல"

"அது தான் மண்டை உடைஞ்சு வந்துஇருக்கீங்களே.
சண்டை போடுறதுக்குத்தான் எல்லாரும் திட்டம் போட்டுப் போனீங்களே. நீங்க மாடு புடிச்சதைத் தான் நான் பார்த்தேன். பின்னாலே ஒரே கூட்டம் கூடிருச்சு. எங்களேலே ஒன்னும் பார்க்க முடியலை. மலர் என்னை இழுத்துக்கிட்டு வந்துட்டா."

"சண்டைக்கும் இந்த சாப்பாட்டுக்கும் சம்பந்தம் இல்லை. நீ ஏதாச்சும் நினைச்சு மனசைப் போட்டுக் குழப்பிக்காதே."

" அப்ப யாருக்கு சாப்பாடு கொண்டு போய் வச்சுட்டு வர்ரீங்கனு உங்களுக்குத் தெரியும். சொல்லுங்க யாருக்கு?'

சின்னக்காளை பதில் சொல்லாமல் யோசனையோடு நடந்தான்.

வானம் கருக்கத் தொடங்கியது. மழைவரும் அறிகுறி தென்பட்டது.

"மழைவரும் போல இருக்கு".

சொல்லி முடிக்கும் போதே மழை சடசடனு பெய்யத் தொடங்கியது.

"இந்த வழியில் போவோம் வா. அந்த பாறையை ஒட்டி ஒரு குகை இருக்கு . மழைக்கு அங்கு நின்னுட்டு மழைவிட்டுப் போகலாம்"

அவர்கள் குகையை அடையும் முன்பே தொப்பலா நனைஞ்சுட்டாங்க.

சட்டைபோடாத குழலி மார்பு, நனஞ்ச சேலைத் தலைப்பில் ஒட்டி, மேடு பள்ளங்களை வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டியது. குண்டியில் ஓட்டிய ஈரச் சேலை அவள் குண்டி பிளவைக் காட்டியதோடு, நடக்கும் போது அவளின் குண்டியின் ஏற்ற இறக்கத்தை படம் பிடித்தன.

அவளைப் பார்த்த சின்னக்காளையின் மனசு பேதலிக்க ஆரம்பித்தது. குழலி அவனை விரும்புரானு அவனுக்கு தெரிஞ்சும் அவன் தூர விலகி நின்றான்.
ஆனா இப்பொழுது அவள் அழகை, கிட்டக்க பார்க்க அவன் அவனுடைய மனசை இழக்க ஆரம்பிச்சுட்டான்.

குகைக்குள் நுளைஞ்ச குழலி சேலைத் தலைப்பை பிழிஞ்சு, அவன் தலையைத் துவட்டினாள்.

அவன் முகம் அவளின் முலைகள ஒட்டி இருந்தது. மாங்கனிகள் போல் தொங்கிய அவள் முலைகளைப் பார்க்க பார்க்க அவன் ஆண்மை விழித்து வீறு கொண்டு ஈரவேட்டியைத் தள்ளி அவள் தொடையில் இடித்தது.

தொடையில் அவன் சாமான் பட்டதும், சிலிர்த்த அவள் அவனை இன்னும் நெருங்கி, தொடையைத் தள்ளி அவளுடைய புண்டையில் அவன் சுண்ணி அழுந்த நின்றாள்.

அவள் நெருங்கியதும், அவள் முலை அவன் வாயை இடித்தது.

அவனால் பொருக்க முடியலை. அவளை இழுத்து அணைத்து அவள் முலைகளில் தன் வாயை வைத்து அழுத்தினான். ஒரு முலையை வாய்க்குள் திணித்துக் கொண்டான். காம்பைக் கடித்தான்.

"உஸ் வலிக்குது. மெதுவா" அவள் கை கீழறங்கி, அவன் சுண்ணியைத் தொட்டுப் பார்த்து, தடவி, அழுந்த பிடித்தது.

அவன் கைகள் அவளின் குண்டி மேடுகளை அழுத்திப் பிசைந்தது. அவள் பிடிச்சுருந்த சுண்ணியை தன் புண்டையில் வைத்து அழுத்தி எடுத்தாள். மீண்டும் அழுத்தினாள். புண்டை பிளவில் அவன் சுண்ணி மொட்டு இடிக்கவும் அப்படியே வைத்து அழுத்தினாள். சுண்ணி மொட்டு சேலைத் துணியோடு அவளின் மன்மதபீடத்தை அழுத்த, அவள் துடித்து, முலையில் இருந்த அவன் வாயை உயர்த்தி, அவன் உதடுகளில் தன் உதடுகளை வைத்து அழுத்தி, கடித்தாள்.

சட்டுனு அவன் விலகி, " குழலி நாம செய்றது சரி இல்லை. வேண்டாம் வா நனஞ்சாலும் பரவாயில்லை. நடக்கலாம்" என்றான்.

அவளுக்கும் சுய நினைவு வந்தது. வெட்கத்துடன் திரும்பி நின்றாள். திரும்பி நின்ற அவளின் பின் புறத்தைப் பார்த்த அவனுக்கு மீண்டும் மனசுக்குள் ஆசை எழுந்தாலும் கட்டுப் படுத்தி அவள் கையைப் பிடித்து " வா போகலாம்" என்றான்.

கையை தள்ளி விட்ட அவள் " யாருக்கு சாப்பாடு கொண்டு வந்தீங்கனு சொல்லாத வரை நான் வர மாட்டேன்" என்று சொல்லி பிடிவாதத்துடன் பாறையில் உட்கார்ந்தாள்.

ரொம்ப நேரம் யோசிச்சுக் கொண்டிருந்தவன், அவள் தன்னிடம் இருந்து விவரம் தெரிஞ்சு கொள்ளாம நகரமாட்டானு தெரிஞ்சு கிட்டு ' சரி எனக்குத் தெரிஞ்சதை நான் சொல்றேன். உன் மனசுக்குள்ளே வச்சுக்கணும் சரியா?" என்றான்.

தலையாட்டினாள்

கதையின் ஆரம்பத்தில் விவரித்த பாரிவேட்டையை நினைத்துக் கொண்டான்.

கோவில் வீட்டுக்கு முன்பு ஆய்தங்களை எல்லாம் வைத்து, பொங்கலிட்டு, சாமி கும்பிட்டுட்டு, பெண்களின் குலவைச் சத்தத்துடன், பறைஒளி தொடர, வேட்டைக்குச் செல்லும் அனைவரும் கிளம்பினார்கள். காலை நேரம்.

காட்டுக்குள் பல குழுக்களாகப் பிரிந்து சென்றார்கள். துப்பாக்கி வச்சுருந்த இருவரும் ஆளுக்கு ஒரு குழுவில் சென்றார்கள்.

சின்னக்காளை சென்ற குழு, சில முயல்களை வேட்டை ஆடி, அவைகளை அள்ளிக் கொண்டு, நடந்தது.

அப்பொழுதுதான் அதை சின்னக்காளைப் பார்த்தான். ஒரு புதருக்குப் பின்னால் வாயோரத்தில் இருந்து வெளிப் பட்ட நெடிய கொம்புகளுடன், நின்ற காட்டுப் பன்றியைப் பார்த்து, துப்பாக்கியை எடுத்துக் குறிபார்த்தான்.

அவனை பார்த்த பன்றி அவன் மேல் உறுமிக் கொண்டு தாவியது. துப்பாக்கி வெடிக்கும் முன்பு அவன் மேல் கணமான அந்த உருவம் விழுந்ததும் தடுமாறினான். சுதாரித்துக் கொண்டு விலகி, தன் மேல் பாய்ந்த பன்றி யின் பின்னால் வெரட்டிக் கொண்டு ஓடினான். அவனைத் தொடர்ந்து சிலர் ஓடினார்கள்.

அவன் கவணம் பன்றியின் மேல் இருந்ததால், அவன் கூட வந்தவர்கள், நின்றதோ, அவன் மாத்திரம் தான் பன்றி பின்னால் ஓடுகிறான் என்பதையோ மறந்துவிட்டான். காட்டுக்குள் வெகுதூரம் வந்த பின்னர் தன் பார்வையில் இருந்து பன்றி மறைந்து விட்டது என்பதை உணர்ந்து, நிதானித்து நின்று தன்னை ஆசுவாசப் படுத்திக் கொண்டான்.

கொஞ்ச தூரம் நடந்திருப்பான். தன் முன்னால் நீண்ட தாடியுடன், கையில் ஒரு கம்புடன், இடையில் கட்டிய சின்னத்துண்டுடன் ஒரு சன்னியாசி நிற்பதைப் பார்த்து திகைத்து அவனும் நின்றான்.

அவன் அருகில் வந்தார்.

கூர்ந்து பார்த்தார்.அவர் பார்வையில் ஒரு ஈர்ப்பு இருந்தது. சிரித்தார். "சின்னக்காளை. நலமா. உன் அம்மா நலமா. உன் ஊரில் அனைவரும் நலமா?"

திகைத்துப் போனான் சின்னக்காளை. அவனைத் தெரிந்து வச்சுருக்கார். அம்மாவை விசாரிக்கிறார். ஊரைப் பத்தி விசாரிக்கிறார். என்றால் அவர் நம் ஊருக்கு வேண்டப் பட்டவராகத்தான் இருக்கவேண்டும் என்று எண்ணிக் கொண்டு மரியாதையாக, அவரைக் கும்பிட்டான்.

"சாமி யாருனு தெரியலை."

" சாமியா! யாருப்பா சாமி? இவனா இல்லை இவனுக்குள்ளே ஒருவன் இருந்து கொண்டு அவன் செய்த வினைப் பயனை இவனுக்குள் கொண்டு வந்து இவனை ஆட்டிப் படைக்கிறானே அவனையா? யாரை சாமி என்கிறாய். யாரும் சாமி இல்லை. சரி இவனைத் தெரிந்து கொண்டு நீ என்ன செய்யப்போகிறாய்."

சின்னக்காளைக்கு ஒன்றும் விளங்கவில்லை. சாமிக்கு பைத்தியமா இருக்குமோ?'

"என்னப்பா இவனை பைத்தியம்னு நினைக்கிறாயா?
உன் நினைப்பு உண்மை தான். இது என்ன உன் கையில் துப்பாக்கி. எந்த உடலில் ஒட்டிக் கொண்டிருக்கும் உயிரை எடுக்க வந்தாய். அந்த உடலுக்குள் ஒருத்தன் இருக்கானே தெரியுமா உனக்கு? அவன் போன ஜென்மத்தில் உன கூடப் பிறந்தவனா இருக்காலாம். அவனை அழிக்கவா நீ வந்தாய்."

சின்னக்காளை சித்தர்களைப் பற்றி கேள்விபட்டிருக்கான். இந்த மலைத் தொடர்களிலேயே அவர்கள் இருந்தார்கள் என்றும் ஊரிலே சொல்லுவாங்க. ஓரிரு சாமியார்கள் ஊருக்குள்ளே சில சமயம் வர்ரதுண்டு. ஆனால் இதுதான் முதமுறை. அந்த மாதிரி ஒருத்தரைப் நேரா பார்க்குறது.

துப்பாக்கியை கீழே வைத்தான். அவர் காலடியில் விழுந்து வணங்கினான்.

"நல்லா இரு" என்று வாழ்த்தினார். சாமிக்கு பைத்தியம் இல்லை என்று முடிவுக்கு வந்தான்.

எழுந்தவன், " பாரிவேட்டைக்கு வந்தோம். நான் ஒரு மிருகத்தை விரட்டிக்கொண்டு வந்தேன். வழி தவறி இங்கு வந்து வந்துட்டேன்"

' வழி தவறி வரவில்லை. நீ இங்கு வர வேண்டிய நேரம் வந்து விட்டது. அது தான் வந்து இவனைப் பார்க்குறே. ஊருக்குள்ளே எத்துணை மிருகங்கள் திரிகின்றன. அவைகளை வேட்டை ஆடாமே, மனுசன் அழிச்சுட்டுக்கிட்டுருக்குற இந்த காட்டுக்குள்ளே திரியுற ஒரு சில ஜீவராசிகளையும் அழிக்கவந்துட்டே.
உனக்குள்ளே ஒரு மிருகம் இருக்கே. அதை முதல்லே அழிச்சுட்டு, மத்த மிருகங்களை வேட்டையாடு."

மர நிழலில் ஒரு பாறையில் அமர்ந்தார் அவர். அவனும் அமர்ந்தான்.

எங்கிருந்தோ இரண்டு நாய்கள் ஓடிவந்தன. அவனைப் பார்த்து உருமி பின்னர் அந்த சாமியாரின் முகத்தைப் பார்த்துவிட்டு மவுனமாயின. அந்த நாய்களைப் பார்த்தால் பயமாக இருந்தன. அவ்வளவு உயரம்.

சின்னக்காளை அந்த மரத்தில் ஏறு. ஒரு பொந்து இருக்கும். அதனுள் ஒரு தூக்குச் சட்டி இருக்கும் அதை எடுத்துக் கொண்டு வா.

சின்னக்காளை அப்படியே செய்தான்.

தூக்குச் சட்டியை வாங்கி திறந்தவர், அதிலிருந்த சோற்றையும் கறிகளயும், பாறை மேல் கொட்டினார்.
நாய்கள் சாப்பிட ஆரம்பித்தன. அதையேப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர் " இந்தா. அதோ தெரியுதே ஒரு சுணை அதில் இதைக் கழுவிக் கொண்டு வந்து மீண்டும் அந்த பொந்தில் வைத்து விடு. "

அவர் சொல்லிய படியே செயத அவனிடம்,
"தினம் உன் ஊரில் இருந்த ஒரு அம்மா இவன் சாப்பிடவேண்டும் என்ற நினைப்போட இதைக் கொண்டு வந்து வைக்கும். அந்த ஜீவனால் இந்த மரம் ஏற சிரமமா இருக்கும். தினம் இனி நீ இதை வாங்கிக் கொண்டு வந்து அந்த மரத்தில வச்சுடு."

"அவங்க நீங்க சாப்பிடனும்னு ஆசையா கொண்டு வந்து வக்கிறாங்க. ஆனா நீங்க இந்த நாய்களுக்கு போடுறீங்க. இந்த நாய்களுக்குப் போடவா, அவங்க இவ்வளவு தூரம் இந்த மலைமேல் ஏறி வந்து, அந்த மரத்திலேயும் ஏறி இந்த சாப்பாட்டை வக்கிறாங்க."

"அது தான் வினைப் பயன். போன ஜன்மத்தில் விதைத்த விதையை இப்பொழுது அறுவடை செய்கிறார்கள் இவனும் அந்த அம்மாவும்."

" சாமி சொல்றது மாதிரி செய்றேன். யாரு அந்த அம்மா?.'

"நீ போ. அந்த அம்மாவே உன்னிடம் வந்து தூக்குச் சட்டியை கொடுப்பார்கள்."

துப்பாக்கியை எடுத்துக் கொண்டு, அவரை மீண்டும் வணங்கி விட்டு வந்த வழியே திரும்பினான்.

மலை அடிவாரத்தை அடைந்த அவன் ஒரு மர நிழலில் குழலி அமர்ந்திருப்பதைப் பார்த்தான்.

"என்ன குழலி இங்கே உட்கார்ந்துகிட்டிருக்கே?'

சின்னக்காளைப் பார்த்து ஆச்சரியப் பட்டாள் குழலி.

" நீ வேட்டைக்கு போனே. அதுக்குள்ளே திரும்பிட்டே. உன்னை மாதிரி உன் கூட்டுக்காரனும் வந்துட்டான். உங்களை நம்பி வேட்டைக்கு போறாங்க பாரு ஊரு ஆளுங்க அவங்களைச் சொல்லனும். அங்கே பாரு அந்த மரத்துக்கு பின்னாலே பாரு."

பார்த்தான். அங்கே கருப்பணும் மலரும் அமர்ந்திருந்தார்கள். கருப்பண் மடியில் மலர் படுத்திருந்தாள்.

கருப்பானு சத்தம் போட்டேன்.

என் குரலைக் கேட்டு திடுக்கிட்டு எழுந்தான் கருப்பன். மலரும் எழுந்து சேலையை சரி செய்து கொண்டு எழுந்து வந்தாள்.

"நீ ஏண்டா, வேட்டையிலிருந்து, இங்கே வந்தே."

"ஒரு மானைப் பார்ததேன். பின்னாலே வந்தேனா, அடிவாரம் வந்துட்டேன். இங்கே இவங்க இருந்தாங்க அது தான் கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டுப் போகலாம்னு ."

"இந்த மானைப் பார்த்ததும் அந்த மானை மறந்துட்டீயாக்கும்" மலரைப் பார்த்துக் கொண்டே சொன்னான். மலர் வெட்கப்பட்டு முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டாள்.

"ஆமா நீ ஏண்டா இங்கே வந்தே?"

"ஒரு மிருகத்தை வெரட்டிக்கிட்டு மலைக்குத் தெக்குப்பக்கம் போயிட்டேன். அந்தப் பக்கம் யாரும் போறதில்லைனு உனக்குத் தெரியும். அதனாலே கீழே இறங்கிட்டேன்."

"சரி வாடா போய் மத்தவங்களோட சேந்துக்கலாம்"

இருவரும் சென்றுவிட்டனர்.

"இந்த சின்னக் காளை ரொம்ப மோசமிடி. நல்ல நேரத்திலே வந்த் எல்லாத்தையும் கெடுத்தாண்டி."

"அப்படி என்னடி கெடுத்தாண்டி?"

மலர், குழலி முலையில் கைவத்து அழுத்தினாள், ஒரு கை அவள் தொடைக்கு இடையில் போய் அவள் சுரங்கத்தைத் தேடியது.

"இதைத் தான் ஆரம்பித்தான். அதுக்குள்ளே இவன் வந்துட்டான். "

"அதுக்கென்ன நான் செய்யுறேன்." மலரை அணைத்துகிட்டாள். அவள் உதடு மலரின் உதடுகளைத் தேடியது. இருவரின் உதடுகள் இணைந்தன.

"ரொம்ப சூடாத்தான் இருக்கேடி, உடம்பு இப்படி சுடுது."

"சூட்டைத் தணிடி"

கீழே படுத்தாள். மலர் மேல் குழலி படுத்தாள். இருவர் முலைகளும் அழுத்திப் பிதுங்கியது.

மலர் தொடைகளை உயர்த்தி, குழலியின் குண்டியில் போட்டு இருக்கினாள்.

குழலி குண்டியை சற்று தூக்கி, தன் சேலையை மேலை இடுப்புவரை இழுத்துவிட்டுக் கொண்டாள். மலரின் சேலையையும் தூக்கி, அவளின் புண்டை மேல் தன் புண்டையை வைத்து அழுத்தினாள். அழுத்தி தேய்த்தாள்.

ம். ம் . இன்னும் கொஞ்சம் அழுத்துடி. பத்தாதுடி. விரலை உள்ளே விட்டுக் குத்து.

அங்கே இயற்கைக்கு மாறான ஒரு இன்ப ஆறு ஓடியது

மழையில் நனைந்த குழலி, வீட்டுக்கு வந்தாள். சின்னக்காளையால் தூண்டிவிடப்பட்ட காமாக்கணி, அவளை சுட்டெறித்தது. மழை நீரும் அவளின் உடல் சூட்டைத் தணிக்க வில்லை.

சேலையை மாற்றிக் கொண்டு, அம்மாவிடம் வந்தாள்.
சின்னக்காளையை கட்டிக்கணும்னு இப்பச் சொல்லிடணும்னு முடிவு கட்டிக்கிட்டு, நேரடியா அம்மாவிடம் கேட்டாள்.

" அம்மா, சின்னக்காளையை எனக்குப் புடிச்சுருக்கு. கட்டி வச்சுடு."

"என்னடி திடீர்னு கேட்குறே?'

அவளுக்கு சந்தேகம். சின்னக்காளையுடன் அனுப்புனமே, அங்கே ஏதாச்சும் நடந்துருக்குமோ?

சின்னக்காளை நேத்து மஞ்சுவிரட்டிலே மாடு புடிச்சதைப் பார்த்ததும் அவன் மேல எனக்கு விருப்பம் வந்துட்டது. இன்னைக்கு அவனிடம் பேசிப் பார்த்தேன். அவனும் என்னைக் கட்டிக்க ஆசைப் படுறானுனு நினைக்கிறேன்.

இதிலே உடனே முடிவு எடுக்கமுடியாதுடி. கொஞ்சம் பொரு.

"ஏம்மா யாருகிட்டேயாச்சும் கேட்கணுமா?"

"ஆமாண்டி, நான் சின்னக்காளையிடம் நாளைக்குப் பேசிட்டு அப்புறம் சொல்றேன்."

"ஆமா தினம் யாருக்கோ சோறு கொடுத்து விடுறே. யாருக்குனு கேட்டாலும் சொல்லமாட்டேங்குறே. நானும் சின்னக்காளையும் நேத்துப் போனப்போ, அவன் தூக்குச்சட்டியை ஒரு மரத்துலே வச்சுட்டு வந்துட்டான். யாருக்குனு அவனைக் கேட்டா யாரோ சாமியாரு இருக்காராம். அவருக்குனு சொல்றான். அந்த சாமியாருக்கும் உனக்கும் என்ன சம்பந்தம் இருக்கு. என் அப்பாவை பத்திக் கேட்டாலும் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டேங்குறே. என் அப்பாவுக்கும் அந்த சாமியாருக்கும் ஏதாவது தொடர்பு இருக்கா." சரமாரியா கேள்வி கேட்டா.

மகளுக்கு பதில் சொல்ல முடியாம, சிந்தனையில் ஆழ்ந்தவள், குழலிக்கும் தெரிஞ்சுக்குற வயசு வந்துருச்சுனு நினைச்சுக்கிட்டு ' சரி சொல்றேன். உன் அப்பா உயிரோடு இப்ப இல்லை." என்றாள்.

குழலி திகைத்தாள்.

அம்மா கழுத்தில் உள்ள தாலிச் சரட்டுக்கு என்ன அர்த்தம்.

"என்னம்மா சொல்றே. அப்பா உயிரோடு இல்லனா நீ எப்படி இன்னும் சுமங்கலியா இருக்கே.?"

குழலி அம்மாவுக்கு சிந்தனை பின்னோக்கிச் சென்றது.

காவாயில் தண்ணி வரத்து இருந்தது. குறுக்கே அணை எழுப்பி, தண்ணியை வயலுக்கு திருப்பி விட்ட, கேசனும், பனையனும் முகம் கை கால்களை கழுவிட்டு, மாமரத்து நிழலில் அமர்ந்தார்கள்.

சொரைக்காய் குடுவையில் இருந்த கள்ளை ஆளுக்கு ஒரு மொடக்கு குடிச்சுட்டு, அவிச்ச வள்ளிக் கிழங்கை எடுத்து மீன் குழம்பில் முக்கி, சாப்பிட்டார்கள்.

"மச்சான் அத்தையும் மாமாவும் என்ன முடிவு எடுத்துருக்காங்க. செல்லம்மாவை எனக்கு எப்பக் கட்டி கொடுப்பாங்களாம்."

" அக்கா மேல அவங்களுக்கு கொள்ளப் பிரியம். அது தான் அது விருப்பத்துக்கு விரோதமா முடிவு எடுக்க முடியாம திணருராங்க."

பனையன் கேசனுக்கு மாமா பையன். இருவரும் நல்ல நண்பர்கள். அக்கா செல்லம்மாளை மச்சானுக்குக் கட்டிக் கொடுக்கணும்னு கேசனுக்கு விருப்பம். ஆனா செல்லம்மா அந்த சிவசாமியை நேசிக்கிறா. சிவசாமியும் தூரத்துச் சொந்தம் தான்.
மக விருப்பத்தை தெரிந்து கொண்டதும், அண்ணன் காரன் வந்து சம்பந்தம் பேச ஆரம்பிச்சதும், மகளைக் கேட்டு சொல்றேனு, செல்லம்மாள் ஆத்தா சொல்லி அனுப்பிட்டா.

இதைக் கேட்ட பனையனுக்கு, மூக்கு மேல கொபம் எகிறியது. சொந்த அண்ணன் பையனுக்கு மகளை கட்டிக் கொடுக்க அத்தை ஏன் யோசிக்கனும்னு அவனுக்கு ஆதங்கம்.

அதே நேரம் காவாப்புளி தோட்டத்திலே வண்டி மாடுகளை மேச்சுக்கிட்டிருந்த சிவசாமியிடம் செல்லம்மாள் " மாமன் பெண் கேட்டு வந்துடுச்சு, நான் ஆத்தாக் கிட்ட உன்னைத் தான் கட்டிப்பேனு சொல்லிட்டேன். ஆத்தாளுக்கு இஸ்ட்டம் தான். ஆனா மச்சான் தான் ஒரே பிடிவாதம் என்னையே கட்டிக்கிடணும்னு அடம் பிடிக்குதாம். அண்ணன் வந்து சொல்லுச்சு. அண்ணன் மச்சானுக்கு தோதா பேசுது. மச்சான் முரடு. என்ன வேனாலும் செய்யும். நீயும் வந்து அப்பன் கிட்டே பேசேன்"

" செல்லம் எதுக்கு மருகிறே. என்னை மீறி உங்கிட்டே யாரும் தப்பா நடந்துக்க விடமாட்டேன். ஆத்தாளும் அப்பனும் தலைவர் கிட்டே பேசியிருக்காங்க. அவரும் உன் ஆத்தா அப்பங்கிட்டே சொன்னாராம். உன் ஆத்தா அப்பன் எந்த முடிவும் சொல்லாமே இருக்காங்களாம். கொஞ்சம் பொருப்போம்."

செல்லம்மாள் அவன் கையைப் பிடிச்சா. " நீ இல்லனா நான் உயிரோட இருக்கமாட்டேன்."
கையை எடுத்து அவள் முகத்தில் வைத்துக் கொண்டாள்.

அவள் கண்ணத்தைத் தடவிய சிவசாமி, அவளை இழுத்து அணைத்துக் கொண்டான். அவள் அவனிடம் ஒட்டிக் கொண்டாள். அவள் முலைகள் அவன் வெற்று மார்பில் பதிந்தன. அவள் முகத்தைத் நிமிர்த்தி, அவள் உதடுகளை அழுத்தி முத்தம் இட்டான்.

"மச்சான் எனக்கு நீ வேணும்"

" கல்யாணம் முடியட்டும். அது வரை பொறுத்துக்கோ."

" ஏன் இப்பவே இந்த வரப்பிலே நாம் படுத்துக்கக் கூடாதா?"

" செல்லம் அது தப்பு. நான் கட்டும் தாலி உன் கழுத்தில் ஏறுனு பின்னேதான் நான் உன்னை உரிமை கொண்டாட முடியும். அவசரப் படாதே"

" அப்ப இந்தா மஞ்சக் கயிறு. இதை அவிழ்த்துக் கட்டு" கையில் கட்டி இருந்த பழனி கோவிலில் வாங்கி இருந்த மஞ்சக் கயிறைக் காட்டினாள்.

அவளுக்குப் பயம் வந்து விட்டது என்பதை உணர்ந்து கொண்டான். அவள் மச்சான் ஏதாவது செய்யுறதுக்கு முன்னாலே தன்னை முழுசா சிவசாமிகிட்டே கொடுத்துறதுனு முடிவு கட்டிட்டா.

அவன் சமாதான் செய்து அவளை வீட்டுக்கு அனுப்பி வைத்தான்.

அதே நேரம் கேசன் பனையங்கிட்டே சொல்லிகிட்டிருந்தான் " மச்சான் தலைவரு இதிலே தலையிட்டுட்டாரு. அவரு சொல்லை மீறி, செல்லம்மாள் விருப்பத்துக்கு எதிரா செய்யமாட்டாங்கனு தோணுது"

"அப்ப அவளையே நினைச்சுக்கிட்டு இருக்கிற என் கதி?"

" என்ன செய்யலாம்னு யோசிப்பம்"

கொஞ்ச நேரம் மவுனமா இருந்த கேசன் ' மச்சான் அக்காவை இப்பவே உனக்கு உடமையாக்கிட்டா என்ன? அப்புறம் தலைவரு என்ன முடிவு எடுப்பாரு. உனக்கும் அக்கா மேல உரிமை இருக்கு. அதனாலே உனக்கே கட்டி வச்சுடால்ம்னு அவரு சொல்லிடுவாருல."

" அது எப்படி செல்லம்மா விருப்பம் இல்லாமே நான் அவளை அடையுறது."

' கட்டாயமா செஞ்சாத்தான். நாளைக்கு எனக்கு நடவு இருக்கு. அக்கா எனக்கு மத்தியானம் கஞ்சி கொண்டாருவா. நீயும் உன் ஏரை ஓட்டி வா. எனக்கு ஒத்தாசையா உழவு செய். அக்கா வந்ததும் நீ எப்படியாவது அவளை மடக்கிடு."

அவர்கள் திட்டம் போட்டார்கள். கள்ளு உள்ளே ஏற ஏற அவர்கள் திட்டம் அவர்களுக்குச் சரினு பட்டது.

மறு நாள் கேசனும், பனையனும் உழுதுகிட்டு இருந்தாங்க. செல்லம்மாள் வருகைக்காக, பனையன் ஆவலொடு அவ வரும் பாதையைப் பார்த்துக் கொண்டு உழுதான். அவர்கள் உழுதுகொண்டிருந்த புஞ்சை வயலுக்கு நாலாபுறமும், கத்தாளைகளும், கள்ளி களும் நெருங்க மண்டி ஆள் உயரத்துக்கு வேலி அமைத்திருந்ததால் வெளி ஆட்களுக்கு அங்கு என்ன நடக்குதுனு சட்டுனு கண்டுபிடிக்கமுடியாது.

நேத்து சிவசாமியோடு பேசிக் கொண்டிருந்ததாலும், அவன் கொடுத்த முத்தத்தாலும், ராத்திரி முழுதும் அவன் நினைப்பிலே இருந்ததாலும், அவளுக்கு, விரகதாபம் கூடி, அவள் உடலை என்னமோ செய்தது.
சிவசாமி உடனெ தன்னை கீழே போட்டு தன் மேல் ஏறி, தன்னை அனுபவிக்கமாட்டானாங்குற ஏக்கத்தில் இருந்தவ, காலையில அவனைப் பார்த்து, மத்தியானம் அண்ணனுக்கு சாப்பாடு கொடுத்துட்டு, வரும் போது அவனை காவாய் முடக்குலே பார்க்கிறேனு சொல்லி, அங்கு வந்து நிக்குமாறு கூறி வந்திருந்தாள்.

அவனும் மீண்டும் கல்யாணம் சம்பந்தமா ஏதோ பேசத்தான் கூப்புடுறாளுனு நினைச்சு, அவள் சாப்பாடு எடுத்துகிட்டு வீட்டை விட்டு வெளியில் வந்ததைப் பார்த்ததும், அவனும் கையில் எப்பொழுதும் எடுத்துச் செல்லும் அறிவாளுடன் வெளியில் வந்தான்.

சாப்பாடுக் கூடையை வரப்பிலே வச்சுட்டு, " ஏரை நிறுத்திட்டு, போய் கை கால் அழம்பிட்டு வாங்க"னு சொன்னாள் செல்லம்மாள்.

" பனையனுக்கு சாப்பாடு எடுத்து வை, நான் காவா பக்கம் போயிட்டு வர்ரேன்" கேசன் ஏரை நிறுத்திட்டு, ஒரு வேப்பங்குச்சியை ஒடிச்சு வாயிலே வச்சுகிட்டு காவாப் பக்கம் நடந்தான்.

செல்லம்மாள் தட்டுகளை எடுத்துகிட்டு கேணிக்குள் இறங்கினாள், கழுவுவதற்கு.

பின்னாலே பனையனும் சென்றான். அவள் குணிந்து படியில் நின்னுகிட்டு, தட்டுகளைக் கழுவினாள்.
பின்னால் சென்றவன், அவ இடுப்பிலே கைவைத்து அழுத்தி, குண்டியைத் தன் பக்கம் இழுத்து அணைத்தான். அவன் விறைத்த சாமான், கத்தி போல் அவள் குண்டி கோலத்தில் குத்தியது.

அவள் திடுக்கிட்டு, 'என்ன மச்சான் செய்றீங்க" னு எழுந்து நின்னாள்.

அவள் எழுந்து நின்னதும் அவன் கைகளால் அவள் முலைகளை இறுக்கிப் பிடித்து முரட்டுத்தனமா அழுத்தினான்.

வலி பொருக்காமல், "அண்ணா' னு கூப்பாடு போட்டாள்.

" உன் அண்ணன் இப்ப வர மாட்டான்." அவன் பிடி இறுகியது.

அவள் திமிரினாள்.

அவன் அவள் சேலையை உருவினான். சும்மா பின் கொசுவம் வச்சு கட்டப் பட்டிருந்த சேலை சட்டுனு அவள் உடலை விட்டு விலகி, தண்ணீரில் விழுந்தது.

அவள் நாபி கத்தை முடிகளோடு, அவன் கண்களுக்கு விருந்தாகியது. அவன் உதடுகளில் இருந்து சலுவாய் கொட்டியது. அவள் கை தன்னிச்சையா கீழறங்கி அவள் உறுப்பை மறைத்தது.

அவள் கையை முரட்டுத்தனமா விலக்கிவிட்டு, அவள் புணடை மேல் தன் கையை வைத்துத் தடவினான். அவள் உடல் சில்லிட்டு படபடக்க, நின்ற படியில் இருந்து கீழ் படிக்குத் தாவினாள். தடுமாறி கேணிக்குள் விழுந்தாள். நீருக்குள் முழுகி மீண்டும் தலையை தூக்கிப் பார்த்தாள்

அவனும் கேணிக்குள் தாவினான். அவன் தாவிய வேகத்தில் அவன் இடுப்பில் கட்டி இருந்த துண்டு அவிழ்ந்து, தூரத்தில் தண்ணிமேல் விழ நிர்வாணத்துடன் அவள் அருகில் நீந்திச் சென்று, அவளை அணுகி, அவள் தலை முடியைப் பிடித்து இழுத்துக் கொண்டு வந்து படியில் உட்காரவைத்தான்.

அவன் படி ஏறுவதறகுள், சுதாரித்துக் கொண்டு எழுந்த அவள், வேகமா மேலே ஏறினாள். அவள் அஸ்திவாரத்தில் கால் வைத்த அதே நேரம் அவனும் எட்டி வந்து அவளை இடுப்போடு பிடித்து, சாய்த்து அஸ்திவாரத்தில் படுக்க வைத்தான்.

அவன் உடும்பு பிடியில் சிக்கி தவித்த, அவள் மீண்டும் அண்ணா என்று கத்தினாள்.

அவன் அவள் கூப்பாட்டுக்கு, செவி சாய்க்காமல், அவள் மேல் படுத்து, அவள் புண்டையில் தன் சுண்ணியை வைத்து அழுத்திக் கொண்டு, அவள் முலைகளை ஜாக்கெட்டுக்கு மேல் பிடித்து, கசக்கினான். அவன் தொடைகள், அவள் தொடைகளை இருக்க அவளால் திமிற முடியவில்லை.

அவன் உதடுகள் அவள் உதடுகளைக் கவ்வியதால் அவளால் கத்தவும் முடியவில்ல. அவள் கை விரல் நகங்களால் அவன் முதுகில் கீறினாள். ரத்தக் கோடுகளால் எரிச்சல் ஏற்பட, கோபத்துடன், அவன் அவள் தொடையை சற்று விலக்கி தன் சுண்ணியை உள்ளே அவள் புண்டை பிளவுக்குள் திணிக்க பாடுபட்டான்.

அவள் மன்மத பீடத்தைக் குத்திய அவன் சுண்ணி, புண்டைப் பிளவை நீக்கிகிகிட்டு உள்ளே நுழைய முயற்சித்தது.

அவன் சுண்ணி அவள் மன்மத பீடத்தில் குத்தியதால், அவள் உணர்ச்சிகள் தூண்டப் பட, அவன் கைகளால் ஏற்பட்ட முலைகளின் அழுத்தமும் அவள் உள்ளக் கிளர்ச்சியைத் தூண்ட, அவளின் எதிர்ப்பு கொஞ்சம் குறைந்தது.

அவளின் எதிர்ப்பு குறைவால் ஏற்பட்ட உடல் தளர்ச்சி, அவன் சுண்ணி அவள் புண்டைக்குள் நுழைய ஏதுவாக அமைந்து விட்டது.

அவள் புண்டைக்குள் நுழைந்த அவன் சுண்ணியை குண்டியை தூக்கி கொஞ்சம் வெளியே எடுத்து மீண்டும் வேகமா குத்தினான். கன்னித்திரை விலக வீலென்று கத்திக்கொண்டே, காலை மடக்கி, அவனை உதைத்து, அவனைத் தள்ளி விட்டு, எழுந்து கேணிக்கு மேலே வந்து "அண்ணா, அண்ணா" என்று
கத்திக் கொண்டே வரப்பில் ஒடினாள். அவள் தொடைகளில் ரத்தம் வடிந்தது.

அவளின் குரல் சிவசாமிக்கும் கேட்டது. வேகமா குரல் வந்த திசையை நோக்கி நடக்க-ஓட ஆரம்பித்தான்.

ஓடிய அவளை இரண்டே எட்டில் பிடித்த பனையன், வரப்பில் தள்ளி படுக்க வைத்தான். அவள் மேல் பரவினான்.

அவளின் கால்களைத் தூக்கி, புண்டையை பிளந்து, அவன் சுண்ணியை சரக்குனு உள்ளே நுழைத்தான்.
நுழைத்த வேகத்தில் வேக வேகமா குத்த ஆரம்பித்தான்.

அவனின் ஒவ்வொரு குத்தும் ஈட்டிபோல் இறங்கி அவள் புண்டைக்குள் ஒரு வேதனையை உண்டாக்க,
துடித்தாள்.

அவளின அலறல் சப்தம் வெட்டவெளியின் மௌனத்தைக் கலைத்தது.

சிவசாமி வருவதைப் பார்த்தான் கேசனும். சிவசாமி பின்னால் அவனும் ஓடிவந்தான்.

வரப்பில் செல்லம்மாள் மேல் படுத்து இயங்கிக் கொண்டிருக்கும் பனையனைப் பார்த்ததும், அவன் ரத்தம் சூடேற " டேய்" னு கத்திக் கொண்டே ஓடிவந்தான்.

வேக வேகமாக இயங்கிய பனையன் உடல் துடிக்க தன் உயிர் சத்தை அவள் கர்ப்பத் துவாரத்துக்குள் பீய்ச்சினான்.

பாதி மயக்க நிலையில் இருந்த செல்லம்மாள், அவனின் உயிர் அனுக்களை எந்த எதிர்ப்பும் இல்லாமல் தன்னுள் ஏற்றுக் கொண்டாள்.

களைத்து எழ முற்பட்ட பனையன் கழுத்தில் அறிவாள் வெட்டு விழுந்தது. தலை துண்டாகி, செல்லம்மாள் மார்பில் விழுந்து புரண்டு வரப்பில் உருண்டோடி, வயலில் விழுந்து.

செல்லம்மாள் உடல் மேல் கிடந்த பனையன் உடல் துடித்து அடங்கியது.

சிவசாமியைக் கட்டிப் பிடித்து இழுத்து, அவன் கையில் இருந்த அறிவாளைப் பறிக்க முற்பட்ட கேசனை, ஒரு புறம் தள்ளி, அவன் கழுத்திலும் வேகமாக ஆக்ரோசமா இறக்கினான் அறிவாளை.
அறிவாளில் ஒட்டியிருந்த பனையன் ரத்த்தோடு, கேசனின் ரத்தமும் கலந்தது.

- தொடரும்