மாத்தூர் மாமி - பகுதி 2

இடுப்பில் கட்டிய ஈரத் துண்டுடன் கையில் ஒரு பக்கெட்டைப் பிடித்துக்கொண்டு மாமியுடன் வீட்டுக்குச் சென்றுகொண்டிருந்தேன்.

மாமி பெரிய பக்கெட்டைக் கையில் பிடித்திருந்தாள். அவள் எனக்கு முன்னே நடந்து சென்றாள்.

கொஞ்ச தூரம் நடந்திருப்போம். காற்று பலமாக வீசியதால் என் இடுப்பில் இருந்த துண்டு நழுவி கீழே விழுந்துவிட்டது.

கீழே கிடந்த துண்டை எடுத்து இடுப்பில் கட்டிக்கொள்ள வேண்டும் என்ற நினைப்பு இல்லாமல் நான் துண்டையே பார்த்துக்கொண்டு நின்றேன்.

அப்போதும் பக்கெட்டைக் கீழே வைக்காமல் கையில் கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டிருந்தேன்.

நான் பாட்டுக்கு அம்மணமாக நின்றுகொண்டிருந்தேன். மாமியோ அவள் பாட்டுக்கு நடந்து போய்க்கொண்டிருந்தாள்.

எதற்கோ திரும்பியவள் நான் அம்மணமாக நிற்பதைப் பார்த்துவிட்டாள்.

"என்னடா ஆச்சி?" என்று கேட்டாள். "ஒண்ணும் இல்லே மாமி. துண்டு கீழே விழுந்துடுச்சி" என்றேன்.

"கீழே விழுந்தா என்னடா? எடுத்து கட்டிக்க வேண்டியதுதானே. அதை விட்டுட்டு இப்படி குஞ்சியை காட்டிக்கிட்டு நிக்கிறியே" என்று சிரித்தாள் என் குஞ்சியைப் பார்த்துக்கொண்டே.

தன் கையில் இருந்த பக்கெட்டை தரையில் வைத்துவிட்டு என் அருகே வந்தாள்.

கீழே கிடந்த துண்டை எடுத்து என் இடுப்பைச் சுற்றிக் கட்டினாள்.

பிறகு "என் ராசா, என் செல்லம்" என்று என் கன்னத்தில் செல்லமாக முத்தமிட்டாள்.

பிறகு இருவரும் நடந்து வீட்டுக்குப் போய்ச் சேர்ந்தோம்.

இந்த சம்பவத்தை மாமா, தன் மகள் உஷா, அக்கம்பக்கத்தில் இருந்த பெண்மணிகள் என்று ஒருவர் பாக்கி இல்லாமல் எல்லோரிடமும் சொல்லிச் சொல்லிச் சிரித்தாள்.

எனக்கோ அவமானமாக இருந்தது. "என்ன மாமி இப்படி எல்லார் கிட்டேயும் சொல்லிக்கிட்டிருக்கியே" என்று கேட்டேன்.

"ஏண்டா உன்னைக் கிண்டலடிக்க எனக்கு ஒரு விஷயம் கிடைச்சிருக்கு. அதை நான் விட்டுடுவேனா?" என்று கேட்டாள்.

ஆனால் இதனால் எல்லாம் எனக்கு மாமி மேல் கோபம் ஏற்படவில்லை.

மாமி என்னிடம் மிகவும் பிரியமாக இருந்தாள். வகைவகையாக சமைத்துப் போட்டாள். ஆசை ஆசையாக நான் சாப்பிட்டேன்.

ராத்திரியில் மாமி என்னைத் தன் அருகில் படுக்க வைத்துக்கொண்டாள். அவள் உடலில் இருந்து வீசும் நறுமணம் எனக்குப் பிடித்திருந்தது.

இருந்தாலும் அவள் அருகில் படுத்துக்கொள்ள எனக்குக் கூச்சமாக இருந்தது. அதை வாய் விட்டுச் சொல்ல தயக்கமாக இருந்தது.

அப்படி இப்படி என்று பத்து நாள் ஓடிவிட்டது. நான் ஊருக்குத் திரும்ப வேண்டிய நாள் வந்தது.

என் அம்மா ஊரிலிருந்து வந்து என்னைக் கூட்டிக்கிட்டுப் போனாங்க.

என் அம்மா எதிரிலேயே மாமி வாஞ்சையுடன் என்னை அணைத்து, என் இரண்டு கன்னத்திலும் முத்தமிட்டு என்னை வழியனுப்பி வைத்தாள்.

புறப்படுவதற்கு முன் "அடுத்த வருஷமும் லீவுக்கு நம்ம வீட்டுக்கு வரணும்ப்பா" என்று கேட்டுக்கொண்டாள்.

ஆனால் அவளது வேண்டுகோளை அடுத்து வந்த வருடங்களில் நிறைவேற்ற முடியவில்லை.

காரணம் நாங்கள் விடுமுறையைக் கழிக்க் வேறு சொந்தக்காரர்களின் வீடுகளுக்குச் சென்றதுதான்.

இதற்கு இடையில் நான் மாமியை அதிகம் நினைக்கவில்லை. ஆனால் பருவ வயதை எட்டியதும் என் மனசுக்குள் இடம்பிடித்த முதல் பெண் மாமிதான்.

ஒரு நாள் என் அறையில் உட்கார்ந்து புத்தகம் படித்துக்கொண்டிருந்தேன். திடீர் என்று மாத்தூர் மாமியை நினைத்துக்கொண்டேன்.

அவளை உடனே பார்க்க வேண்டும் போலிருந்தது. அவளை இறுகக் கட்டியணைத்து, அவள் கன்னங்களில் முத்தமிட வேண்டும் போலிருந்தது.

என்னடா இது மாமியைப் போய் இப்படி நினைக்கிறோமே என்று இருந்தது எனக்கு.

ஆனால் அப்போது ஒரு விஷயம் புரிந்தது எனக்கு. வேறு ஒன்றுமில்லை, நான் பருவ வயதை எட்டிவிட்டேன் என்பதுதான் அது.

அன்றிலிருந்து மாமி நினைவாகவே இருந்தேன் நான்.

எனக்கு மாமியின் நினைப்பு இருப்பது போல, மாமிக்கு என்னுடைய நினைப்பு இருக்குமா? என்னை நினைத்துக்கொள்வாளா என்று யோசிப்பேன்.

மாமியுடன் இருந்த பத்து நாட்களும் மாமி என்னுடன் அன்பாகப் பழகினாள். என்னிடம் மிகவும் பிரியமாக இருந்தாள்.

அப்படியானால் நிச்சயம் மாமி என்னை அடிக்கடி இல்லை என்றாலும் எப்போதாவது நினைத்துப் பார்ப்பாள்.

மாமியை சீக்கிரம் சந்திக்க வேண்டுமே! அதற்கு என்ன செய்வது என்று யோசித்தேன்.

அந்த வருஷ கோடை விடுமுறைக்கு மாமியின் வீட்டுக்குப் போவதுதான் ஒரே வழி.

எப்படியாவது அம்மாவை இதற்கு சம்மதிக்க வைக்க வேண்டும்.

அப்படி இப்படி என்று நாட்கள் கழிந்தன. கோடை விடுமுறையும் வந்தது. ஆனால் அம்மா என்னுடைய யோசனையை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை.

தன் அண்ணன் வீட்டுக்குத்தான் இந்த முறை விடுமுறைக்குச் செல்ல வேண்டும் என்று பிடிவாதம் பிடித்தாள்.

நான் எவ்வளவோ கெஞ்சிக் கேட்டும் தன் முடிவை மாற்றிக்கொள்ள மறுத்துவிட்டாள். சரி என்று நானும் ஒத்துக்கொண்டேன்.

எனக்கு மிகவும் ஏமாற்றம்தான். ஆனால் என்ன செய்வது?

ஆனால் மாமியை ஒரு கல்யாணத்தில் வைத்து சந்தித்தேன்.

கல்யாணத்திற்காக பட்டுச் சேலை உடுத்தியிருந்தாள் மாமி. அந்தப் பட்டுப் புடவையில் மாமி மிகவும் அழகாக இருந்தாள்.

கல்யாணப் பெண்ணைவிட மாமிதான் மிகவும் அழகாக இருந்தாள்.

கல்யாணத்திற்கு வந்திருந்த ஆண்களில் பலர் "யாருடா இந்த ஃபிகர்? டக்கரா இருக்காளே" என்று மனதிற்குள் சொல்லிக்கொண்டு அவளை சைட் அடித்தனர்.

மாமிக்கு திருஷ்டி சுற்றிப் போட வேண்டும் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

வேறு யாரோ ஒரு பெண்மணியிடம் பேசிக்கொண்டிருந்தவள் என்னைப் பார்த்ததும் தன் பேச்சை முடித்துக்கொண்டு என்னிடம் வந்தாள்.

அருகில் வந்து என் கைகளைப் பிடித்துக்கொண்டு "என்னடா தங்கம், எப்படிடா இருக்கே?" என்று கேட்டாள்.

"நல்லா இருக்கேன் மாமி" என்று சொன்னேன்.

"நீ எப்படி இருக்கே மாமி?" என்று கேட்டேன். "சௌக்கியமா இருக்கேண்டா" என்று பதில் சொன்னாள்.

"உஷா வரலையா?" என்று கேட்டேன். "அவளுக்கு ஏதோ டெஸ்ட் இருக்காம் அதுக்காகப் படிக்கணும்னு வரலை" என்றாள்.

"நின்னுகிட்டே பேசிக்கிட்டிருக்கோமே. வா இப்படி உக்காரலாம்" என்று என்னை கை பிடித்து அழைத்துச் சென்று ஒரு சேரில் உக்கார வைத்து தானும் ஒரு சேரில் உக்காந்துகொண்டாள் மாமி.

என் கைகளைப் பிடித்திருந்தவள் கடைசி வரை விடவேயில்லை. மாமியின் கைகள் பட்டு போல் மென்மையாக இருந்தன.

அவளது கைகளின் மென்மை எனக்குள் உணர்ச்சிகளைத் தூண்டிவிட்டன.

"மாமியின் கைகளே இவ்வளவு மென்மையாக இருக்கின்றனவே, அவளது முலைகள் இன்னும் எவ்வளவு மென்மையாக இருக்கும்!" என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

நான் எதையோ யோசிப்பதைப் பார்த்த மாமி "என்ன ராசா? என்ன யோசிக்கிறே?" என்று கேட்டாள்.

"ஒண்ணும் இல்லை மாமி" என்று சற்று வெட்கத்துடன் சொன்னேன்.

"அட வெக்கத்தைப் பாரு. முறைப்பொண்ணு யாராவது இந்த கல்யாணத்திற்கு வந்திருக்காங்களா? இப்படி வெக்கப்படறியே" என்று மாமி என்னைக் கிண்டல் செய்தாள்.

சாதாரணமாகவே மாமி கும்மென்று இருப்பாள்.

வீட்டில் இருக்கும்போது பிரா போட்டுக்க மாட்டாள். எங்காவது வெளியில் போனால்தான் பிரா போட்டுக்குவா.

மாமிக்குப் பருத்த முலைகள். அவளிடம் எனக்குப் பிடித்தது அவள் உடல் முழுவதையும் என்றாலும், அவள் முகத்திற்கு அடுத்தபடியாக அவளது முலைகளை மிகவும் பிடிக்கும்.

என்றாவது ஒரு நாள் அவளது முலைகளில் முத்தமிட வேண்டும் என்று அடிக்கடி நினைத்துக்கொள்வேன்.

கல்யாணத்திற்கு வந்தவள் பிரா போட்டிருந்ததால் மேலும் கும்மென்று இருந்தாள்.

அவளது பருத்த முலைகள் பிரா போட்டிருந்ததால் மேலும் பருத்திருந்தன. மாமியை விட்டு எழுந்து போகவே கூடாது.

கல்யாணம் முடியும் வரை அவளுடன் கூடவே இருக்க வேண்டும் போலிருந்தது.

அவளது அழகு என்னைப் பைத்தியமாக அடித்தது.