மாத்தூர் மாமி - பகுதி 4

மாமியைக் கல்யாணத்தில் சந்தித்து அவளிடம் பேசியதிலிருந்து அவள் நினைவாகவே இருந்தேன்.

அடுத்து எப்போது அவளை சந்திப்போம் என்று மனது அலைபாய்ந்தது.

அந்த வருஷம் கல்லூரி விடுமுறைக்கு எப்படியாவது மாத்தூருக்கே செல்வது என்று முடிவெடுத்தேன்.

அப்படி இப்படி என்று நாட்கள் ஓடின. கோடைக்கால விடுமுறையும் வந்தது.

அம்மாவும் நானும் இம்முறை யார் வீட்டுக்குப் போவது விடுமுறையைக் கழிக்க என்று பேசிக்கிட்டிருந்தோம்.

"அம்மா எனக்கொரு யோசனை" என்றேன். "என்னடா?" என்றாள்.

"பேசாம நாம இந்த வருஷம் மாத்தூர் மாமி வீட்டுக்குப் போனால் என்ன?" என்று கேட்டேன்.

"அதான் ஒரு தடவை அங்கே போயிருக்கோமே, அப்புறம் என்னடா?" என்று கேட்டாள்.

"அம்மா, அது நான் சின்னப் பையனா இருந்தப்போ. எதுவுமே எனக்கு நினைவில் இல்லை. இப்போ நான் பெரியவன் ஆயிட்டேன். மறுபடியும் மாத்தூருக்குப் போகணும் போல இருக்கு" என்றேன்.

"டேய் அவங்க நமக்கு தூரத்து சொந்தம் அவ்வளவுதான். அங்கெல்லாம் அடிக்கடி போகக் கூடாதுடா" என்றாள்.

"அம்மா, சொந்தத்துல நெருங்கிய சொந்தம் என்ன, தூரத்துச் சொந்தம் என்ன, எல்லாருமே சொந்தக்காரங்கதான்" என்றேன்.

நான் சொன்ன பதிலால் அம்மா சமாதானம் அடையவில்லை. இருந்தாலும் கடைசியில் நான் சொன்னதற்கு ஒப்புக்கொண்டாள்.

"ஆனா நான் அதிக நாள் இருக்க மாட்டேண்டா. ஒண்ணு ரெண்டு நாள்தான் இருப்பேன். நீ வேணும்னா ஒரு வாரம், பத்து நாள் இருந்துட்டு வா" என்றாள்.

"அதுக்கென்ன, அப்படியே ஆகட்டும்" என்றேன். எனக்கும் அதுதானே வேணும்!

நான் தங்கப் போற எல்லா நாளும் அம்மாவும் என்கூட இருந்தா என் ஆசைகளை நிறைவேத்திக்க முடியாதே.

முன்கூட்டியே மாமிக்கு நாங்கள் அவர்கள் வீட்டுக்கு வரவிருப்பதைத் தெரிவித்தோம்.

மாமி, "அதுக்கென்ன தாராளமா வாங்க" என்றாள்.

அப்புறம் என்ன? ஒரு சுபயோக சுபதினத்தில் நானும் அம்மாவும் மாத்தூருக்குப் புறப்பட்டோம்.

ரெண்டு மணி நேரத்தில் அங்கே போய்ச் சேர்ந்தோம். அதற்குள் மதியம் ஆகிவிட்டிருந்தது.

கதவை மாமிதான் திறந்தாள். கதவு திறந்ததும் பிரமித்துப் போய் நின்றுவிட்டேன்.

முன்னைவிட மாமியின் அழகு கூடிவிட்டிருந்தது.

வைத்த கண் வாங்காமல் அவளையே பார்த்துக்கொண்டு நின்றேன்.

"வாங்க, வாங்க. இப்பதான் எங்க வீட்டுக்கு வர வழி தெரிஞ்சுதா?" என்று வாயார வரவேற்றாள் மாமி.

அம்மாவின் எதிரில் மாமியை சைட் அடிப்பதற்கு எனக்கு சங்கடமாக இருந்தது.

அம்மா ஏதாவது வித்தியாசமாக நினைத்துக்கொண்டுவிட்டாள்?

அதனால் மாமியை ஆசைஆசையாகப் பார்ப்பதைக் கூடியவரை தவிர்த்தேன்.

எங்களுக்காக மாமி சூப்பராக சமைத்திருந்தாள். எங்களை பாய்போட்டு உக்கார வைத்து, இலை போட்டு வகைவகையாகப் பரிமாறினாள்.

அவள் பரிமாறிய விதமே என் வயிற்றை நிறைத்துவிட்டது. அவ்வளவு அழகாக பரிமாறினாள். திருப்தியாகச் சாப்பிட்டோம்.

வயிற்றுப் பசிக்கு உணவு பரிமாறிவிட்டாள். அதேபோல என் உடல் பசிக்கும் தீனி போடுவாளா என்று என் சிந்தனை ஓடியது.

நான் ஏதோ யோசிப்பதைப் பார்த்த மாமி "அப்படி என்ன பலமான யோசனை? எந்தக் கோட்டையைப் பிடிக்க இப்படி பலமான யோசனை?" என்று கேட்டாள்.

"ஒண்ணும் இல்லே மாமி" என்று வழிந்தேன்.

பிறகு என் அம்மாவும் மாமியும் கதைபேச உட்கார்ந்துவிட்டார்கள். நான் அங்கிருந்து நகர்ந்துவிட்டேன்.

சொன்னது போலவே அம்மா என்கூட ரெண்டு நாள்தான் தங்கியிருந்தாங்க.

ரெண்டாவது நாள் சாயந்திரம் ஊருக்குக் கிளம்பிட்டாங்க. நான் போய் அவங்களை பஸ் ஏத்திட்டு வந்தேன்.

எனக்கு அப்பாடா என்று இருந்தது. இனி மாமியை சுதந்திரமாக சைட் அடிக்கலாம், அவளுடன் ஜாலியாக அரட்டை அடிக்கலாம்.

முதல் ரெண்டு நாள் ஒண்ணும் தேறவில்லை.

ராத்திரி சாப்பிட்டதும் கொஞ்ச நேரம் என்னுடன் பேசிக்கொண்டிருந்துவிட்டு மாமாவும் மாமியும் அவங்க பெட்ரூமுக்குப் போயிட்டாங்க தூங்கறதுக்கு.

மாமியின் பெண் உஷா அவள் ரூமுக்குப் போய்விட்டாள்.

நான் மட்டும் தன்னந்தனியாக ஹாலில் படுத்திருந்தேன்.

மாமியின் நினைப்பால் தூக்கம் வராமல் தவித்தேன். என் பூல் வேறு அதிகபட்சமாக விறைத்துக்கொண்டு இம்சைப்படுத்தியது.

பூலை உருவி உருவி விட்டேன். வேறு என்ன செய்வது?

மாமி இன்னேரம் என்ன செய்துகொண்டிருப்பாள்?

மாமா அவள் மேல் கைபோட்டு சில்மிஷம் பண்ணுவாரா?

மாமா மாமியை ஓப்பாரா? எத்தனை நாளுக்கு ஒரு தடவை மாமியை ஓப்பார்?

திருமணம் ஆகி மாமிக்கு என்னைவிட வயதில் மூத்த பெண் ஒருத்தி இருக்கிறாளே, மாமிக்கு செக்ஸில் இன்னமும் விருப்பம் இருக்குமா?

என்னைப் போல ஒரு சின்னப் பையனிடம் அவள் ஆசை கொள்வாளா? என் ஆசைக்கு இணங்குவாளா? என்று பலவாறாக யோசித்துக்கொண்டு படுத்திருந்தேன்.

ஒருபுறம் யோசனை ஓடிக்கொண்டிருக்க, மறுபுறம் பூலை உருவி உருவி விட்டு, சுய இன்பம் அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தேன்.

அப்போது திடீரென்று என் மேல் ஒளி வெள்ளம் பரவியது. திடுக்கிட்டுப்போய்விட்டேன் நான்.

யார் விளக்கு போட்டது என்று பார்த்தால், வேறு யாரும் இல்லை, மாமிதான்.

சட்டென்று என் லுங்கியால் பூலை மறைத்துக்கொண்டேன்.

நான் சுய இன்பம் அனுபவித்துக்கொண்டிருப்பதை மாமி பார்த்துவிட்டாளே என்று எனக்கு வெட்கமாக இருந்தது.

ஆனால் நல்ல வேளையாக மாமி அதுபற்றி ஒன்றும் கேட்கவில்லை. ச்சீ, இது பத்தி யாராவது கேப்பாங்களா? கேக்கக்கூடிய விஷயமா இது?

"என்னப்பா இன்னும் தூக்கம் வரலையா?" என்று மாமி கேட்டாள்.

"ஆமாம் மாமி. என்னவோ தெரியலை, தூக்கம் வரலை" என்றேன்.

"வேணும்னா எங்க ரூமிலே நீ படுத்துக்கோ. நானும் மாமாவும் ஹாலில் படுத்துக்குறோம்" என்றாள் மாமி.

"ச்சேச்சே வேண்டாம் மாமி. இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துலே தூக்கம் தன்னால வந்துடும். நீங்க போய் படுத்துக்குங்க" என்றேன்.

மாமியும் மாமாவும் ஓத்ததற்கான சுவடுகள் எதுவும் அவளிடம் தெரியவில்லை. ஒருவேளை மாதம் ஒருமுறைதான் ஓப்பாங்களோ என்னவோ.

"சரிப்பா. நான் தூங்கப் போறேன்" என்று மாமி விளக்கை அணைத்துவிட்டு தன் அறைக்குச் சென்றுவிட்டாள்.

அன்று ராத்திரி எனக்கு சுத்தமாக தூக்கம் இல்லை. மாமியையே நினைத்துக்கொண்டு படுத்துக்கிட்டிருந்தேன்.

இரண்டு நாள் கழிச்சி ஒரு நல்ல சேதி. அதாவது எனக்கு நல்ல சேதி.

மாமா ஏதோ வேலையா வெளியூர் போறாராம். வர்றதுக்கு ஒரு வாரம், பத்து நாள் ஆகுமாம். எனக்கு அப்பாடான்னு இருந்தது.

மாமி தனியாத்தான் படுத்துக்கணும். அப்போ எப்படியாவது அவளை என் ஆசைக்கு இணங்க வச்சி, அவளை மஜா பண்ணிடணும் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

அன்று காலையிலேயே மாமா வெளியூருக்குப் புறப்பட்டுப் போய்விட்டார். உஷா அவளது தோழி வீட்டுக்குப் போய்விட்டாள். அதனால் வீட்டில் மாமியும் நானும்தான் இருந்தோம்.

மாமி சமைக்கும்போது கூடவே அவளுக்கு உதவியாக சமையல்கட்டில் இருந்தேன்.

காய்கறி வெட்டிக்கொடுத்தேன். பாத்திரங்களை அலம்பினேன்.

நான் செய்த வேலைகளைப் பார்த்துவிட்டு மாமிக்கு என்னை மிகவும் பிடித்துவிட்டது.

"நீ ரொம்ப நல்ல பையன்ப்பா. எனக்கு உதவிலாம் செய்யறியே" என்றாள்.

கொஞ்ச நேரம் கழித்து "உனக்கு வரப்போற பொண்டாட்டி கொடுத்து வச்சவ" என்று சொன்னாள்.

"ஏன் மாமி அப்படிச் சொல்றீங்க?" என்று கேட்டேன். "இல்லை, சமையலில் எனக்கு உதவறியே. நாளைக்கு உன் பொண்டாட்டிக்கும் இப்படித்தானே உதவி செய்வே" என்று பதிலளித்தாள்.

மாமிக்கு இப்போது உதவி செய்வது அவள் மேல் நான் கொண்ட காதலால். நாளைக்கு எனக்கு வரப்போகும் மனைவி எனக்குப் பிடித்திருந்தால்தான் நான் அவளுக்கு உதவி செய்வேன்.

இப்படி மனதில் நினைத்துக்கொண்டேன். மாமியிடம் சொல்லவில்லை. மாமி ஏதாவது வித்தியாசமாக நினைத்துக்கொண்டுவிட்டால்?

சமையல்கட்டில் இருந்த மேடையில் உட்கார்ந்துகொண்டு மாமியிடம் பேச்சு கொடுத்துக்கொண்டிருந்தேன்.

மாமியை சுத்தமாக சைட் அடித்துக்கொண்டிருந்தேன். அவளது முலைகள், சூத்து, இடுப்பு, கழுத்து, முதுகு என்று அவளது அங்கங்களைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.

நான் அப்படிப் பார்ப்பதைப் பற்றி மாமி ஒன்றும் சொல்லவில்லை.

மாமியைப் பார்க்க பார்க்க அவள் மேல் மோகம் அதிகரித்துக்கொண்டே போனது.

"ஏன் மாமி, நீங்க இவ்வளவு அழகா இருக்கீங்க. ஆனா மாமா பார்க்கறதுக்கு சாதாரணமா இருக்காரு. ஹேண்ட்சம்மா ஒரு மாப்பிள்ளை வேணும்னு நீங்க ஏன் அடம்பிடிக்கலை உங்க வீட்டில்?" என்று கேட்டேன்.

"ஹேண்ட்சம்மா? அப்ப்படின்னா என்னப்பா அர்த்தம்?" என்று மாமி கேட்டாள்.

"ஆம்பளைங்க அழகா இருந்தா ஹேண்ட்சம்னு சொல்லுவாங்க" என்றேன்.

"நான் சாதாரணக் குடும்பத்தில் பிறந்தவ. எனக்கெல்லாம் கல்யாணம் ஆனதே பெரிய விஷயம். அப்படியிருக்க அழகான மாப்பிள்ளைதான் வேணும்னு எப்படிப்பா அடம்பிடிக்க முடியும்?" என்று மாமி கேட்டாள். நான் ஒன்றும் சொல்லவில்லை.

"மாமா சாதாரணமா இருக்கலாம் பார்க்கிறதுக்கு. ஆனா என்னை வச்சு நல்லா காப்பாத்தறாரே, அது போதாதா ஒரு பொண்ணுக்கு?" என்று மாமி கேட்டாள்.

"நீ சொல்றது சரிதான் மாமி" என்று ஒத்துக்கொண்டேன். இருந்தாலும் மனதுக்குள் மாமிக்காக நான் பரிதாபப்பட்டேன். மாமியின் அழகுக்கேற்ற மாப்பிள்ளை அவளுக்குக் கிடைக்கவில்லையே என்று.

மதியம் பதினொரு மணி இருக்கும். மாமி சமையல் வேலைகளை எல்லாம் முடித்துவிட்டாள்.

துணி துவைக்க வேண்டிய வேலை மட்டும்தான் பாக்கி இருந்தது.

வீட்டின் பின்புறம் கிணறு இருந்ததால் கிணற்றிலிருந்து நீர் இறைத்து துணிகளைத் துவைத்துக்கொள்வாள் போலும் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

ஆனால் மாமி "என்கூட வர்றியாப்பா. ஆத்துக்குப் போய் துணி துவைத்துவரலாம்" என்று கூப்பிட்டாள்.

"ஏன் மாமி, வீட்டில்தான் கிணறு இருக்கே, இங்கேயே துவைச்சிக்கலாமே" என்று கேட்டேன்.

"துவைச்சிக்கலாம்தான். ஆனால் எனக்கென்னவொ ஆத்துக்குப் போய் துவைச்சிக்கிட்டு வந்தாதான் துவைச்ச மாதிரி இருக்குது" என்றாள்.

"ஏன்பா என்கூட ஆத்துக்கு வரப் பிடிக்கலையா? நீ வேணும்னா வீட்டிலேயே இரு" என்றாள்.

"அட் நீ வேறே மாமி. சும்மாதான் அப்படிக் கேட்டேன். நானும் ஆத்துக்கு வர்றேன். ஆத்தைப் பார்த்து ரொம்ப நாள் ஆச்சு" என்றேன்.

"சரிப்பா" என்று மாமி அழுக்குத்துணி மூட்டையை ஒரு பக்கெட்டில் திணித்துக்கொண்டு வீட்டைப் பூட்டிக்கொண்டு கிளம்பினாள்.

அவளிடமிருந்து பக்கெட்டை நான் வாங்கிக்கொண்டேன்.

ஆத்துக்க்குப் போகும் வழியில் கதை பேசிக்கொண்டே வந்தாள் மாமி. அவள் பேசுவதைக் கேட்பது சுவாரஸ்யமாக இருந்தது எனக்கு.

ஆத்துக்கு வழக்கமாகச் செல்லும் பாதையில் செல்லாமல் வேறு பாதையில் சென்றாள்.

"என்ன மாமி, வேறே பக்கம் போறே? இது நாம வழக்கமா போற வழி இல்லியே?" என்றேன்.

"ஆமாம்பா இன்னிக்கு நாம வேற இடத்துக்குப் போறோம்" என்றாள்.

"ஏன் மாமி?" என்று கேட்டேன்.

"நான் வழக்கமா துணி துவைக்கிற இடத்துல பொம்பளைங்கதான் இருப்பாங்க. நீ இப்ப பெரிய ஆம்பளை ஆயிட்டே. அதனாலே உன்னை அங்கே கூட்டிக்கிட்டுப் போக முடியாது" என்றாள்.

மாமி இப்படிச் சொன்னவுடன் எனக்குக் கொஞ்சம் ஏமாற்றமாக இருந்தது.

பொம்பளைங்க குளிக்கிறதையும், துணி துவைக்கிறதையும் வேடிக்கை பார்க்கலாம் என்று இருந்த என் ஆசையில் மண் விழுந்தது.

ஆனால் அதே நேரத்தில் வேறு இடத்தில் துணி துவைக்கப் போவதில் ஒரு சாதகமான விஷயம் இருந்தது.

வேறு ஒன்றும் இல்லை, அந்த இடத்தில் நானும் மாமியும் மட்டும்தானே இருப்போம்.

கொஞ்ச தூரம் நடந்த பிறகு அந்த இடத்தை அடைந்தோம்.

அந்த இடத்தில் என்னையும் மாமியையும் தவிர வேறு ஒரு ஈ, காக்கா இல்லை.

"ஏன் மாமி, இந்த இடத்துக்கு வேற யாரும் வர மாட்டாங்களா?" என்று கேட்டேன்.

"வர மாட்டாங்கப்பா. அதனாலேதான் இந்த இடத்துக்கு உன்னைக் கூட்டியாந்தேன்" என்றாள்.

"எப்படி மாமி இந்த இடம் உனக்குத் தெரியும்?" என்று கேட்டேன்.

"எனக்கு ஒரு தோழி இருக்கா. அவதான் இந்த இடத்தை எனக்குத் தெரியப்படுத்தினா. நானும் அவளும் குளிக்கிறதா இருந்தா இங்கேதான் வருவோம். யாரும் இங்கே வர மாட்டாங்க. அதனால் சுதந்திரமா குளிப்போம். என்ன ஒண்ணு, இந்த இடத்துக்கு வர்றதுக்க்குக் கொஞ்ச தூரம் நடக்கணும். அவ்வளவுதான்" என்றாள்.

"உனக்குக் கால் வலிக்குதாப்பா?" என்று கேட்டாள். "இல்லை மாமி" என்றேன்.

எனக்கேன் கால் வலிக்கப் போவுது? மாமி என்னுடன் வருவாள் என்றால் நான் எத்தனை மைல் தூரம் வேணும்னாலும் நடக்கத் தயார்.

எனக்குக் கால் வலிக்கவில்லை. ஆனால் பூல் வலித்தது!

எப்போதடா மாமியை ஒப்போம் என்று என் பூல் தவியாய் தவித்துக்கொண்டிருந்தது.

ஜட்டிக்குள் பூல் விறைத்துக்கொண்டு வலித்தது. வலிதான். வேதனைதான். ஆனால் இன்ப வேதனை!!