10th క్లాస్ ట్యూషన్ పిల్ల పరువాలు

హెలో ఫ్రెండ్స్ నా పేరు స్టోరీ అయ్యాక చెప్తా…నేను ఇంజనీరింగ్ చదువుతున్న సమయం లో ఇది జరిగింది…నేను ఆల్రెడీ కొంచం కథ రాసాను…బూతులు ఎక్కువ ఉపయోగించలేదు మొదట్లో…కథ జరిగేకొద్దీ మీకు అర్థం అవుతుంధి…ఏ.ఆర్ రెహమాన్ మ్యూజిక్ లా స్లో గా మీకు నా అనుభవం నచ్చుతుందని కోరుకుంటున్నాను.నోట్: దీంట్లో సెక్స్ కంటే వర్ణన ఎక్కువ వుంటుంది…ఈ ఫస్ట్ ఎపిసోడ్ లో స్టోరీ సోల్ ని మీకు పరిచయం చేస్తున్నాను…డైరెక్ట్ గా మాటర్ లోకి దిగితే కొత్త ఏమి కనపడదు…సో కొంచం బోరింగ్ గా వున్నా పాత్రలు వారి మనస్తత్వాలు మీకు అర్థం కావాలని ఈ ఎపిసోడ్ రాసాను…నెక్స్ట్ ఎపిసోడ్ లో మీరు ఇంతవరకు చదవని విషయాలు…నిజజీవితం లొ జరుగుతాయా అని ఆశ్చర్యపడే విషయాలు చెప్తాను…హియర్ యు గో…ఎంజాయ్
“హాస్టల్ కాళీ చెయ్యండి ” అన్నాడు ప్రిన్సిపాల్…సారీ అరిచాడు .. వేరే ఛాయస్ కుడా ఇవ్వలేదు…భారం గా నిట్టుర్చాను…ఒక్కరోజు టైం కుడా ఇవ్వలేదు…ఉగాది పచ్చడి తిన్నట్టు మనసు రకరకాలుగా వుంది…డిబార్ చెయ్యనందుకు ఒక పక్క ఆనందం..హాస్టల్ నుండి గెంటేస్తున్నదుకు ఒకపక్క బాధ…వారం రోజుల క్రితం జూనియర్స్ ని రాగింగ్ చేస్తూ పట్టుబడ్డ ఎనిమిది మందిలో నేనూ ఒకడిని…ఈసారి ప్రిన్సిపాల్ అవసరానికిమించి ఆవేశాన్ని ప్రదర్శించాడనిపించింది…చేసేది ఏమీ లేక ఆఫీస్ రూమ్ నుండి బయటికి వచ్చాను…లగేజ్ సర్దుకొని అద్దె ఇంటి కోసం వెతకడం మొదలు పెట్టా…
వెతగ్గా వెతగ్గా మా కాలేజ్ కి దగ్గరలోనే ఒక మంచి ఇల్లు దొరికింది..
పెంట్ హౌస్…నాకు నచ్చింది…ఇంటి ఓనర్స్ బ్రాహ్మిన్స్..”ఇంతకాలం ఎక్కడున్నావ్”అడిగారు ఆంటీ…”హాస్టల్ లో”అన్నాను నేను…”మరి ఎందుకు బయటికి వచ్చావ్”అడిగారు మళ్ళీ…
గెంటేసారు అంటె ఇక్కడ కూడా నన్ను గెంటేస్తారు అని “అంటే ఆంటీ హాస్టాల్ లో రూం కి 3 మెంబర్స్ వుంటారు…చదువుకోవడం కష్టం గా వుంది” అని అబద్దం ఆడాల్సొచ్చింది…
నియమాలు నిష్టలు అన్నీ చెప్పి రూం కీస్ నా చేతిలొ పెట్టారు…కొంచం చాదస్తం లా వున్న ఆంటీ చాల మంచివారిలా కనపడ్డారు …
మెట్లు ఎక్కుతూ వెల్తున్న నాకు అంకుల్ ఒక లుక్ ఇచ్చారు…దాంట్లో వెయ్యి అర్ధాలు కనపడ్డాయి..కేరింగో లేక వార్నింగో అర్థం కాలేదు..
రూం లొ లగేజ్ అంతా సర్దుకొనేసరికి టైం 10 అయ్యింధి…రేపు కాలేజ్ లో నా పేరు అందరి నోట్లో నానుతుంది..ప్రొఫెసర్స్ ఇక నన్ను ఒక పనికిరాని వాడిల చూస్తారు…క్లాస్ అమ్మాయిలు నవ్వుకుంటారు…ఇలాంటి ఆలొచనలతో అలానే నిద్రపోయా…
“అమ్మా…త్వరగా…ఆటో వచ్చేసింది” అంటూ అరుస్తున్న ఒక అందమైన అమ్మాయి గొంతు విని కళ్ళు బద్దకం గా తెరిచా…”అమ్మా…నాకు టిఫ్ఫిన్ అవసరం లేదు…పో నేను వెల్తున్నా”..ఆ గొంతు వింటుంటే ఎవరో చూడాలన్న ఆశ కలగక మానదు…
బయటకి వచ్చి తొంగి చూశా…కలువల్లాంటి కళ్ళు…సంపంగె ముక్కు…అందమైన పెదవులు…అంతకంటె అందమైన ముఖం…రొటీన్ గ వర్ణించిన ఒక అందమైన అమ్మాయిని ఇంతకంటె ఎలా వర్ణించాలో నాకు తెలియదు…”వుండవె ముందకాన…ఐపోయింది” అన్న ఆంటీ గొంతు విని రూం లోపలికి పరిగెత్తా…అప్పుడర్థం అయ్యింది అంకుల్ లుక్స్ కి అర్థం…క్లియర్ గా…కేరింగ్ కాదు వార్నింగే అని…జాగర్తగ వుండాలి అనుకొన్నా…
“ఏరా..ప్రిన్సిపల్ ఇచ్చాడంటగా గట్టిగా..కొత్త రూం ఎలా వుంది ” నవ్వుతూ అడుగుతున్న ఫ్రెండ్ ని చాచిపెట్టి కొట్టలన్న కోరిక , శిరీష వెనక్కి తిరిగి జాలిగా చూడడం తో ఆపుకున్న…
“రేయ్…నీ టైం బావుంది రా…హాస్టల్ కాళీ చేయించడం తో సరిపెట్టాడు ప్రిన్సిపల్…అదే డిబార్ చేసుంటే…”నీతులు చెప్తున్న ఫ్రెండ్ మాటలకంటే వైట్ డ్రెస్ లో సెకండ్ బెంచ్ లో వున్న శిరీష ని అలానే చూడాలనిపిస్తూంది..మా మాటలు వింటూ అప్పుడప్పుడూ వెనక్కి తిరిగి చూస్తున్న తనని చూస్తుంటే మనసంతా హాయిగా వుంది..
ఎలాగైనా ఈ రోజు నా మనసులో వున్న మాట చెప్పెయ్యాలని కమిట్ అయ్యా…
బెల్ కొట్టడం తో స్ప్రుహలోకి వచ్చిన నేను బుక్స్ తీయబోతుండగా “రోల్ నెం:47 ఎవడ్రా”అన్న మూర్తి గాడి(మా ఫిజిక్స్ ప్రొఫెసర్) వాయిస్ విని చచ్చాను రా అనుకొంటూ పైకి లేచి నిలబడ్డా…”ఏరా..ఎందుకొస్తార్రా మీరు కాలెజ్ కి…మీ అమ్మా నాన్నలు చదువుకోమని…
“ఏదేదో చెప్తున్నా నాకు శిరీష తప్ప ఇంకేం కనపడ లేదు…ఒక్కసారి వెనక్కి తిరిగి నన్ను చూసింది…తను నా వైపు చూసేలా చేసిన మూర్తి మీద కొంచం గౌరవం పెరిగింది ఆ టైం లో…తిడుతున్నా కూడా…క్లాసెస్ ఐపోగానె తల వంచుకొని బుక్స్ మీద పిచ్చి గీతలు గీస్తున్న నాకు “ఏం జరిగింది.?” అన్న శిరీష మాటకి చప్పున తలెత్తి చూశా…
అవును శిరీష నే..!! ఆఫ్టర్ లాంగ్ 5 మంత్స్ గాప్…తను నాతొ మాట్లాడిన ఫస్ట్ మాట…నేను తనని ప్రేమిస్తున్నానని తనకి అర్థం అవ్వగానే అవాయిడ్ చెయ్యడం మొదలెట్టింది…
తర్వాత ఇంతకాలానికి…ఫస్ట్ టైం రాగింగ్ చేస్తూ ప్రిన్సిపల్ కి దొరికి హాస్టల్ నుండి బయటికి రావడం మంచిపనిలా కనపడింది…శిరీష ఇలా నాతో మాట్లాడుతుంది అని తెలిసుంటే ఎప్పుడో రాగింగ్ చేసి దొరికిపోయేవాడినేమో..!
“నేను ఏం చెయ్యలేదు శిరీష…వాడెవడో రాగింగ్ చేస్తుంటే పక్కనే వున్న…నన్ను బుక్ చేశారు అనవసరం గా” నమ్మించాలని ట్రై చేశా…”ఏంటో రా నువ్వు…ఇంజనీరింగ్ ఫస్ట్ ఇయర్ లొ ఎలా వున్నావ్…ఇప్పుడు ఎలా తయారయ్యావ్!? టూ సబ్జెక్ట్స్ ఫెయిల్ అయ్యావ్ ఆల్రెడీ .ఏంటి నీ ప్రాబ్లం అసలు
” లిప్స్ స్టిక్ అవసరం లేని ఆ పెదాలని చూస్తున్న నన్ను “వింటున్నావా” అని అడగడం తో ఈ లోకానికి వచ్చా…”అదేం లేదు శిరీష…సబ్జెక్ట్స్ కొన్ని అర్థం అవ్వట్లేదు..చదువుతున్న బానే” ముందు పుస్తకాలకి పట్టిన బూజు దులపాలని అనుకొంటూ…”ఏం సబ్జెక్ట్స్..?” అడిగింది..అన్నీ చెప్పా…ఒక్క సీరియస్ లుక్ ఇచ్చి
“సరే…ఈవినింగ్ ఆడిటోరియం దగ్గరికి రా..” “నిజమేనా నేను వినేది”..!! “దీంట్లో ఎముంది…సబ్జెక్ట్స్ డౌట్స్ క్లియర్ చేద్దామని “తను పంటి బిగువున దాచిపెడుతున్న నవ్వుని నేను గమనించడం తను గమనించలేదు…ఒక్క పాసిటివ్ రెస్పాన్స్…
“ఓ.కె..టెక్స్ట్ బుక్స్ తెచ్చుకుంటా” అని చెప్తూండగ మెరుపుతీగలా గ అక్కడనుండి వెల్లిపోయింది…
టైం చూసా 4:30 పి.ఎం…ఈవినింగ్ అంటె అమ్మయిల దృష్టిలో 6:00 పి.ఎం..రెడీ అవ్వాలని నా రూం కి బయలుదేరా…
గేట్ ఓపెన్ చెస్తున్న నాకు ఐపోడ్ పెట్టుకొని హం చేస్తున్న ఆంటీ కూతురు కనపడింది…పింక్ కలర్ టీ-షర్ట్ బ్లూ జీన్స్ లూస్ హెయిర్ …కళ్ళు తిప్పుకోవడం కొంచం కష్టమే..చూపులు కలిశాయి…నన్ను ఓ క్షణం చూసి టక్కున ఇంట్లో కి పరుగెత్తింది…తను అలా పరిగెత్తేటప్పుడు ఆ అడుగుల చప్పుడు కంటే నా హృదయం చేసిన చప్పుడే గట్టిగా వినపడిందేమో..! అంకుల్ ఓ క్షణం గుర్తొచ్చి త్వరత్వరగా అక్కడనుండి నా రూం కి వెల్లిపొయా…శిరీష ఫస్ట్ ఇయర్ లో నా బర్త్ డే కి ఇచ్చిన షర్ట్ వేసుకొని అద్దం లో తృప్తి గ ఒకసారి చూసుకొని టైం చూశా 5:30 పి.ఎం …ఆడిటోరియం కి స్టార్ట్ అయ్యాను..
“శిరీష…ఈ ఎలక్ట్రికల్ మెషీన్స్ నాకు అస్సలు రాదు,నెట్ వర్క్స్ అర్థం కాదు,పవర్ సిస్టంస్ మనకెందుకు..?”ఇలా చెప్తున్న నన్ను చురుగ్గ చూసి “ఏం ..ఇంజనీరింగ్ కంప్లీట్ చెయ్యాలని లెదా” అంది…”అంటే అలా కాదు…వుంది…కాని…” “ఈ కాని గీని వద్దు…ముందు నువ్ చదవడం మొదలు పెట్టు..తర్వత అవే అర్థం అవుతాయి” అంది…ఏ మాటకి ఆ మాట చెప్పుకోవాలి…శిరీష ఏం వెసుకొన్నా బావుంటుంది…బేబి పింక్ పంజాబి డ్రెస్ లో ఎంత క్యూట్ గా వుందో…
అందరమ్మాయిల్లా మేకప్ గట్రా తనకి నచ్చదు…సింపుల్ గ వుంటుంది…మెడలో ఒక సన్న చైన్…దానికి ఒక హార్ట్ షేప్డ్ డాలర్…చేతులకు డ్రెస్ కలర్ మాచ్ అయ్యే నాలుగు మట్టిగాజులు…సింపుల్ ఎండ్ స్వీట్ లా వుంటుంది…అందుకే ఇంజనీరింగ్ ఫస్ట్ ఇయర్ గెట్ టుగెదర్ లో చూసి మనసు పారేసుకున్నా…కాని మాట్లాడే ధైర్యం ఎప్పుడు చెయ్యలేదు…ఎలక్ట్రికల్ మెషీన్స్ లాబ్ లో బాచెస్ అనౌన్స్ చేసినప్పుడు తనది నాది ఒకే బాచ్ అని తెలిసినప్పుడు ఎలక్ట్రికల్ షాక్ నాకు కొట్టిందనిపించింది…లాబ్ లో తను ఎప్పుడు ఎక్కువ మాట్లాడేది కాదు…
ఎక్స్పరిమెంట్ బుధ్ధిగ చేస్తూ ఉండేది…అలాంటిది ఒక రోజు తను సర్క్యూట్ కనెక్షన్స్ కంఫ్యూస్ అయ్యి రాంగ్ గా పెట్టడం తో ఆప్పరేటస్ కాలి పోయింది…మూర్తి గాడు లాబ్ ఇంచార్జ్. పరమ చండశాసనుడు….”ఎవరమ్మ కనెక్షన్స్ పెట్టింది”అనగానే తను ఏడుపు మొఖం పెట్టేసరికి నేను తట్టుకోలేక “సార్ అది నేనే..కొంచం కంఫ్యూస్ అయ్యి..” “నీకు అసలు బుధ్ధుంధా…కనెక్షన్స్ ఒకటికి రెండుసార్లు చెక్ చేసుకొమ్మని చెప్పాన లేదా..? నీకు 5 మార్క్స్ కట్ చేస్తున్నా” అంటున్న మూర్తి మాటలు నాకు వినాలనిపించలేదు…
శిరీష నా వైపు కృతజ్ఞతగా చూస్తున్న చూపుల కోసం ఈ 5 మార్క్స్ ఏం కర్మ ఫెయిల్ చేసినా పర్లేదు అనుకొన్న… “తాంక్స్” లాబ్ ఐపోయాక వెల్తున్న నాతో తను మాట్లాడిన ఫస్ట్ మాట… “హే ఇట్స్ ఓకె” పైకి నార్మల్ గా కనపడ్డా లోపల హార్ట్ బీట్ లో చేంజ్ నాకు తెలుస్తూనే ఉంది…”ఐ యాం శిరీష”…”తెలుసు…అదే బాచ్ చార్ట్ లో నేం చూసా” వీలైనంత వరకు క్యాసువల్ గా చెప్పడానికి ట్రై చేసా…”హాస్టల్ ఆ?” అడిగాను…అవునంది…నేను ..for more click

 

..