கீதா எனது அபிமான நடிகை - பகுதி 2

//8coins.ru கீதா எனது அபிமான நடிகை - பகுதி 2

சிறிய வாசல் திறந்திருந்தது. அங்கே கையில் குறிக்கோளின்றி ஒரு குச்சியுடன் அமர்ந்திருந்த அந்த 'வாட்ச்மேன்', கதிர் உள்ளே நுழைந்து மாடிப்படிகளில் ஏறுவதைக் கண்டு கொண்டதாகவே தெரியவில்லை. வாழ்க சென்னை!இரண்டாவது மாடியை அடைந்ததும், படிக்கட்டுக்கு நேராகவே 'கதக்களி' வரவேற்றது! வாசலில் ஸ்டிக்கர் கோலத்தில் மலையாளத்தில் என்னென்னமோ எழுதியிருந்தது. கதவை லேசாக கதிர் தொட்டுத் தள்ளியதுமே, அது 'பொசுக்'கென்று திறந்து கொண்டது.உள்ளே நுழைந்ததும் சாம்பிராணி வாசனை நாசியைத் தாக்கியது.

ஹாலுக்குப் போகும் வழியின் இரண்டு பக்கங்களிலும் ஒரு ஏழெட்டு ஜோடி செருப்புக்கள் தாறுமாறாகக் கிடந்தன. ஹாலுக்கு முன்னால் விரிக்கப்பட்டிருந்த ஒரு சிறிய பெனாரஸ் கம்பளத்தில் ஒரு பாமரேனியன் நாய்நகத்தைப் பறாண்டிக்கொண்டிருந்தது. ஹாலில் திருவேங்கடமும், அவனுக்கு நேர் எதிர் சோ·பாவில் பஞ்சு போல தலை நரைத்த ஒரு மலையாளிப் பாட்டியும் அமர்ந்தபடி, அவனை வரவேற்பது போல புன்னகைத்துக் கொண்டிருந்தனர்.திருவேங்கடம் கதிரை அந்தப் பாட்டிக்கு அறிமுகம் செய்து வைத்தான்."நான் சொன்னது இவரைப் பத்தித் தான்!"கதிர் போனால் போகிறது என்பது போல அவளை நோக்கிப் புன்னகைத்தான்.அந்த வீடும், அங்கே காணப்பட்ட பொருள்களும், அலமாரியில் அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்தபுத்தங்கங்களையும் பார்த்தால், அங்கே இப்படிப்பட்ட சங்கதிகள் நடக்குமென்று, ஷெர்லாக் ஹோம்சே வேஷ்டி கட்டிக்கொண்டு வந்தாலும் கண்டு பிடிக்க முடியாது போலத் தோன்றியது."தண்ணி கொண்டு வர சொல்லட்டுமா?" பாட்டி கேட்டாள்.உள்ளபடியே கதிருக்கு நாக்கு வறண்டு போய்த் தானிருந்தது. அது தாகத்தினாலா அல்லது பயத்தினாலா என்று தான் புரியவில்லை."ஆமாங்க..தண்ணி வேணும்," என்றபடி கர்ச்சீப்படி எடுத்து நெற்றியில் பூக்கத் தொடங்கியிருந்த வியர்வை மொட்டுக்களைத் துடைத்தான்."ஏடீ ப்ரேமி," பாட்டி குரல் கொடுத்தாள்."வெள்ளம் எடுத்தோண்டு வா!"அடுத்த நிமிடமே தழையத் தழையப் பாவாடை கட்டிக்கொண்டு, அலையலையாய் சுருண்டிருந்த அடர்ந்தமயிற்றை முன்னிருந்து பின் நோக்கியபடி அழுத்தி சீவியபடி, பின்பக்கம் கொக்கிகள் வைத்திருந்த சட்டையை அணிந்தபடி, மாநிறத்திலிருந்த முகத்தில் பாதி ஷேவிங்க் ப்ளேடு அளவுக்கு சந்தனப்பொட்டுடன் ஒரு இருபது வயது மதிக்கத்தக்க இளம்பெண் வந்தாள் - கையில் தண்ணீர்த் தம்ளர்களை ஏந்திய ட்ரேயைசுமந்தபடி.

'அட, இது கூட நல்லாத் தானிருக்கு' என்று கதிர் எண்ணிக்கொண்டான்.தண்ணிரை அவசர அவசரமாகக் குடித்துவிட்டு, திருவேங்கடத்தை நோக்கி 'அடுத்தது என்ன?' என்பது போலக் கதிர் பார்த்தான்."வந்திட்டேயிருக்கா," என்றான் திருவேங்கடம்."ஆற்காட் ரோடிலே செமையான ட்ராப்·பிக்கப்பாம் இன்னிக்கு.""உள்ளே கூட்டிட்டுப் போடா," என்று பாட்டி திருவேங்கடத்துக்கு அறிவுறுத்த, கதிர் எழுந்து திருவேங்கடம் சென்ற திசையில் அவன் பின்னாலேயே சென்றான்.அந்தப் படுக்கைஅறையைப் பார்த்து கதிர் உள்ளபடியே விக்கித்துப் போனான். கிட்டத்தட்ட அவன் தங்கியிருந்த ஹோட்டலின் அறையைப் போல அத்தனை செழிப்பாக அது காணப்பட்டது."உட்காருங்க," என்றான் திருவேங்கடம். அவன் சொல்வதற்கு முன்னாலேயே கதிர் உட்கார்ந்திருந்தான்."தம்பி, உங்க அயிட்டம் வந்திட்டேயிருக்கு. இருந்தாலும், நம்ம கிட்டே இருக்கிற எல்லா 'பீஸையும்' ஒரு தடவை நீங்களே பார்த்திடுங்க," என்றபடி, கதிரைப் பேசக்கூட விடாமல், பக்கத்து அறைக்கு ஓடி சென்றவன்,ஓரிரு நிமிடங்களில் மூன்று பெண்களோடு திரும்பி வந்தான்."தம்பி..இவங்கள்ளாம் லேட்டஸ்டா லைனுக்கு வந்தவங்க," என்றபடி திருவேங்கடம் திரும்பி அவர்களைப்பார்த்து,"அட, உள்ளே இன்னும் பக்கத்திலே வாங்களேண்டி," என்று இறைந்தான்."இதோ பாருங்க, இவ இருக்காளே அ...ஹாஸ்பிட்டல்லே நர்ஸா வேலை பார்க்கிறா..மாசத்துக்கு நாலு அல்லது அஞ்சு கஸ்டமர் தான்.

வெரி ஸ்பேரிங்க்லி யூஸ்ட்!"அந்தப்பெண் கதிரைப் பார்த்து சிரித்தாள். கன்னத்தில் குழி விழுந்தது. பார்த்தால் நர்சிங்க் டிப்ளமா முடிப்பதற்கு முன்னாலேயே முடிந்து போயிருந்தவள் போலத் தெரிந்தாள்."இவளைத் தெரியுதா? கோ..சீரியல்லே ரெண்டு மூணு எப்பிசோடிலே வந்திருக்கா..லைனுக்கு வந்து ரெண்டு மாசம் தானாச்சு."கதிருக்கு அவளைப் பார்த்தால் ஒரு பெரிய 'மெகா சீரியலையே' முடித்து விட்டவள் போலிருந்தது."இது தான் லேட்டஸ்ட்! வயசு எவ்வளவுங்கிறீங்க? வெறும் பதினஞ்சு தான். ஐஸ் ·ப்ரூட் நல்லா சாப்பிடுவா!"கதிருக்கு அந்தப் பெண் உண்மையிலேயே ஓரளவு பிடித்திருந்தது. இன்னும் முகத்தில் அந்த 'களை' தென்படவில்லை. உடம்புக்குக் கொஞ்சம் கூட சம்பந்தமேயில்லாமல் இரண்டு மார்புகளும் அனாவசியமாக வீங்கியிருந்தன."இன்னிக்கு நீங்க உங்க விருப்பப்படி அவ கூடவே இருந்திட்டுப் போங்க,"என்று தாராளமாக சொன்ன திருவேங்கடம்,"நெக்ஸ்ட் டைம் சென்னை வந்தா, ஒரு ·போன் போடுங்க..மூணையுமே ஓட்டிட்டு வந்திடறேன்." என்று ஏதோ கதிருக்காக சர்வபரித் தியாகம் செய்யவும் துணிந்தவன் போலப் பேசினான். கதிர் பதில் சொல்வதற்கு முன்பே, அந்தப் பாட்டி வந்து கதவைத் தட்டி விட்டு,"வன்னு! வன்னு!!" என்றாள்."எல்லாரும் போங்க," என்று அந்த மூன்று பெண்களையும் விரட்டிய திருவேங்கடம்,"தம்பி..உங்க ஆளு வந்திட்டா." என்று சிரித்தான்.சட்டையின் உள்பாக்கெட்டுக்குள் கை விட்டு, இன்னொரு நூறு ரூபாய்க்கட்டை எடுத்து திருவேங்கடத்திடம் நீட்டினான் கதிர்."இன்னும் ரெண்டு மணி நேரத்துக்கு என்னை யாரும் தொந்தரவு செய்யக்கூடாது," என்று கண்டிப்பாக சொன்னான்.

"நீங்க கவலையே படாதீங்க தம்பி.," என்று திருவேங்கடம் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, அந்த அறைக்குள் மல்லிகைப்பவுடரின் வாசனையை நிரப்பியபடி, கீதா உள்ளே நுழைந்தாள். திருவேங்கடம் வெளியேறியதும், கதவு வெளியிலிருந்து சாத்தப்பட்டது. உள்பக்கத்திலிருந்து கீதாவே தாளிட்டபோது, சினிமாவிலே மட்டுமே பார்த்துப் பார்த்து பிரமித்துப் போக வைத்திருந்த அவளது பெரிய பிருஷ்டங்களைக் கண்டு கதிருக்கு, இது கனவோ என்று ஒரு எண்ணம் ஏற்பட்டது. வெயிலுக்கு அணியும்கண்ணாடியைக் கழட்டி, படுக்கைக்கருகிலேயிருந்த டீப்பாயின் மீது வைத்த கீதா, அவனைப் பார்த்து ஒரு சிறிய புன்னகையை உதிர்த்ததும், கதிருக்கு அவன் ஏற்கனவே போட்டிருந்த எல்லாத் திட்டங்களும் தவிடுபொடியாகி விட்டது புரிந்தது.அந்த பிரமிப்பிலிருந்து மீளவே அவனுக்கு சில நிமிடங்கள் பிடித்தன. பொள்ளாச்சியில் அடிக்கடி நடைபெறும் படப்பிடிப்புகளின் போது அவன் ஒரு சில நடிகர், நடிகைகளை ஓரளவு பக்கத்திலிருந்து பார்த்திருந்தாலும், இப்படி ஒரு சினிமா நடிகையை, மூச்சு படும் தூரத்தில், அதுவும் ஒரு தனியறையில்,அதுவும் வெளியேயும் உள்ளேயும் சாத்தப்பட்டிருந்த ஒரு படுக்கைஅறையில் சந்தித்த பிரமிப்பில் அவன் சிலை போலவே சற்று நேரம்அமர்ந்திருந்தான்."சரியா ரெண்டு மணி நேரம்!" என்றபடி அவள் கூந்தலை அவிழ்க்கத் தொடங்கினாள். "ரெண்டு லட்சம் ரெடியாயிருக்கா?"கதிர் பதிலேதும் பேசாமல் சட்டையின் உள்பாக்கெட்டிலிருந்த இரண்டு ஆயிரம் ரூபாய் கட்டுகளை எடுத்து நீட்டினான்.அதைத் திருப்பித் திருப்பிப் பார்த்த கீதா,"ஓஹோ! நீங்க பொள்ளாச்சியா?" என்றாள்."இல்லை. உடுமலைப்பேட்டை," என்றான் கதிர்."பின்னே நோட்டுக்கட்டிலே பேங்க் ஆ·ப் இந்தியா பொள்ளாச்சின்னு போட்டிருக்கு," என்று கேட்டாள்."நீங்க குஜராத்தியா?" என்று சற்றே குறும்பை வரவழைத்தபடி கேட்டான் கதிர்."ஹலோ, நான் ஸ்ரீரங்கம்," என்றாள் கீதா."அப்புறம் ஏன் சூரத் புடவை கட்டியிருக்கீங்க?" என்று சிரித்தபடி கேட்டான் கதிர்."அட, நல்லா பேசறீங்களே," என்றபடி அவனருகில் அமர்ந்தாள். இந்த சிரிப்பையும், சிரிக்கும்போதுஜொலிக்கும் கண்களையும் பார்த்துத் தானே, வடிகட்டின கஞ்சனான ஒரு அப்பன்காரக் கவுண்டனை உருட்டிமிரட்டிப் பணம் பறித்து உடுமலைப்பேட்டையிலிருந்து சென்னைக்கு வந்து சேர்ந்திருக்கிறேன் என்று கதிர்எண்ணிக்கொண்டான்."ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் உங்க மேலே கையே வைக்காம உங்களையே பார்த்திட்டிருக்கணும் போலத் தோணுது,"என்றான் கதிர். "உங்களைப் பார்த்ததும் என்னென்னமோ செய்யணுமுன்னு நான் திட்டம் போட்டிருந்தேன்.ஆனா, நீங்க உள்ளே வந்ததும், உங்களைப் பார்த்ததும் எனக்கு எல்லாமே மறந்து போயிருச்சு!""உங்களுக்கு என்ன வயசு இப்ப?" என்று குறுகுறுத்த பார்வையுடன் அவனையே ஊடுருவியபடி கேட்டாள்."பதினெட்டு," என்றன் கதிர்."இதான் ·பர்ஸ்ட் டைமா?" என்றாள் கீதா."நீங்க வேறே, உடுமலைப்பேட்டை, பொள்ளாச்சி, அவினாசின்னு நான் போகாத ஊரில்லீங்க," என்று சற்றுபெருமிதத்தோடு சொன்னான் கதிர்.

- தொடரும்

Comments

comments