కుమార్ గాడి కష్టాలు 14

//8coins.ru Telugu Sex Stories రూపా: సరదా ఏంటి అసలు. నీతో సరదాలు ఆడటానికి నీ అత్త కూతురుని అనుకున్నావా? ఏదో చొరవ ఇచ్చాననుకో. ఇంత లోకువ చేస్తావా? ఇంకెప్పుడు నాకు ఫోన్ చెయ్యకు నువ్వు.

ఇలా గట్టిగా తిట్టేసి వెంటనే రూపా ఫోన్ కట్ చేసేసింది. ఏమి జరిగిందో అర్ధం కాక కొయ్యబారిపోవటం కుమార్ వంతు అయ్యింది.

కుమార్ గాడికి దిమ్మతిరిగి బొమ్మ కనపడింది. రూప ఇలా కసురుకుంటుంది అని అస్సలు ఊహించలేదు పాపం. మర్నాడు ఇంటికి వెళ్ళగానే తనంతట తానుగా మీదెక్కించుకోవాల్సిన రూప, ఇలా కోపగించేసుకుంటే ఎలా. నోటి దాకా వచ్చిన పండు నేలజారినట్టయ్యింది. ఏదో ఒకటి చెయ్యాల్సిందే. కానీ ఏమి చెయ్యగలడు తను. ధైర్యం చేసి నిజంగా ఇంటికి వెళితే. గొడవ పెట్టిందా మొదటికే మోసం వస్తుంది. వెధవ ఎక్సయిట్మెంట్లో అనవసరంగా నోరు జారాడు. దాని మొగుడు సంగతి అసలు ఎందుకు ఎత్తటం. నోటి దూల కాకపోతే!!! మొగుడిని ఎమన్నా అంటే ఏ భారతస్త్రీ మాత్రం ఊరుకుంటుంది. అంటే గింటే తానే అనాలి. సర్వహక్కులు కట్నం ఇచ్చి మరీ కొనుక్కుంటుంది మరి!

ఇవే ఆలోచనలతో బుర్ర వేడెక్కిపోయింది కుమార్కి. ఇంటికి వెళ్లాలని లేదు. అనాలోచితంగానే నాంపల్లి బయలుదేరాడు. దూరం నుంచైనా రూపాని చూడొచ్చు అని. బస్సు ఎక్కాక గుర్తొచ్చింది శారద. ఇలాంటి సమయాల్లో ఏమి చెయ్యాలో చెప్పగలిగేది తను ఒక్కత్తే. ఎంతైనా మనవాడి గురువు కదా. వెంటనే వాట్సాప్ లో మెసేజ్ పెట్టేసేడు అక్కా ఉన్నావా అని. ఎంతకీ రిప్లై లేకపోయేసరికి కాల్ చేసేడు బస్ ఖాళీగా ఉండేసరికి.

శారద: ఏమిట్రోయ్ నేను గుర్తు వచ్చాను. ఆఫీస్ కి సెలవు ఇస్తే ఇంట్లో లేపుకుని కుర్చున్నావా?
కుమార్: అదేమీ లేదక్కా.
శారద: మరి నేను దేనికి గుర్తొచ్చాను రా? అయినా నేనే ఫోన్ చేద్దామనుకున్నా. నీకొక శుభవార్త చెప్పాలి.
కుమార్: శుభవార్తా? నెల తప్పవా ఏంటి?
శారద: నువ్వెళ్ళి నెల ఇంకా అవ్వలేదు. అప్పుడే ఎలా తప్పుతాను? అది కాదు. మీ అమ్మ మాట్లాడింది పొద్దున్న. నీకు సంబంధాలు చూడమని చెప్పింది. ఉద్యోగం చేసి బిడ్డ అలసిపోతున్నాడంట పాపం. ఆ అలసట తీర్చే అందమైన పెళ్ళాన్ని వెతకమంది.
కుమార్: బాబోయ్. ఈ కొత్త ట్విస్ట్ ఏంటి? అయినా అప్పుడే పెళ్లేంటి? పైగా నీకు చెప్పటమేంటి?
శారద: బాగుందిరా.ఇప్పుడు కాకపోతే ఇంకెప్పుడు చేసుకుంటావు? ఏ వయసు ముచ్చట ఆ వయసులో తీరాలి కదా. నా బిల్డప్ పెంచటానికి అక్కా అక్కా అని ఏవేవో చెప్పి ఉంటావు మీ అమ్మకి. నీకు పిల్లని చూడమని నాకు చెప్పింది. కత్తిలాంటి పిల్ల ఒకటి ఉంది మీ బావగారి ఎరుకలో. పండగ చేసుకోవచ్చు చేసుకుంటే.
కుమార్: పండగ చేసుకోవాలంటే పెళ్లే అక్కరలేదు. నీలాంటి అక్క దొరికినా చాలు. ఇప్పుడే పెళ్లి చేసుకుంటే బరువులు బాధ్యతలూను.
శారద: అందుకేనా మరి నన్ను వదిలేసి వెళ్ళిపోయావు?
కుమార్: నేను మాత్రం బాగున్నానా ఏంటి? అయినా నేను ఏదో సరదాగా మాట్లాడదామని ఫోన్ చేస్తే ఇలా పెళ్లి అని భయపెడతావేంటి అక్కా?
శారద: నాదేముంది నాయన. ఏదయినా ఉంటే మీ అమ్మని అనుకో. నీ పెళ్లికోసం తానే ఎక్కువగా ఆలోచిస్తోంది. ఇంతకీ దేనికి ఫోన్ చేసావో చెప్పు.
కుమార్: అదీ అదీ.
శారద: ఓయబ్బో!! మొదటిసారి గుద్ద నాకమని నన్ను అడిగినప్పుడు కూడా ఇంత సిగ్గుపడలేదురా నువ్వు. ఇప్పుడు దేనికో?
కుమార్: ఊరుకో అక్కా నువ్వు మరీను. అన్నీ అడిగి మరీ చేయించుకున్నది నువ్వే కదా. సరేలేగాని నిన్ను కొన్ని విషయాలు అడుగుదామని కాల్ చేశా.
శారద: ఏమిటో అవి.
కుమార్: మరి తిట్టకూడదు.
శారద: ఎవత్తినైనా తగులుకున్నావా నాయనా?
కుమార్: ఇంకా లేదు అక్కా. అసలు పని అవ్వలేదు ఇంకా. అప్పుడే పిట్ట ఎగిరిపోయేలా ఉంది.
శారద: మోటుసరసంతో బెదరగొట్టేసి ఉంటావు సచ్చినోడా!
కుమార్: అదొక్కటే తక్కువ. ఇప్పటిదాకా ఫోన్లోనే మాటలు. రేపు ఇంటికి వెళ్లి గృహప్రవేశం చేద్దాం అనుకున్నా. తానే రమ్మంది కూడా. కానీ ఈరోజు బండబూతులు తిట్టేసింది.
శారద: అంతదాకా వచ్చాక ఇలా ప్లేట్ తిప్పిందంటే నువ్వే ఏదో తింగరిపని చేసి ఉంటావు.
కుమార్: హ్మ్మ్. వాళ్ళ ఆయనని రెండు మాటలు అన్నా. చేతగానివాడు అని.
శారద: ఇలా కాదుగానీ మొత్తం చెప్పు మీ పరిచయం దగ్గరనుంచి.

కుమారిగాడు మొత్తం చెప్పాడు రూప గురించి. కానీ జ్యోతి ఊసెత్తలేదు. ఎంతైనా అన్నీ విషయాలు చెప్పాలనిపించలేదు శారదకు కూడా. కానీ స్టోరీలో జ్యోతిని తీసేస్తే ఎక్కడ లింకులు కుదరటం లేదు. అందుకే శారద మళ్ళీ అడిగింది అదే మాట చెప్పి. కుమార్ కి మొత్తం చెప్పక తప్పలేదు. ఈసారి నోరెళ్లబెట్టటం శారదవంతయ్యింది.

శారద: తస్సాదియ్యా. తల్లీకూతుళ్లని ఒకేసారి పడేశావా? అదీ ఒకరికి తెలియకుండా ఇంకొకరిని. నువ్వు సామాన్యుడివి కాదురా. ఒకే కుటుంబంలో వాళ్ళతో తొడసంబంధం. వదిలేస్తే నీ సొంత కుటుంబంలో మొదలెట్టేసే రకానివిరా నువ్వు.
కుమార్: ఛా ఊరుకో అక్కా. ఏదో నిన్ను అక్కా అన్నాను కదా అని వరసైనవాళ్ళని అందరిని అలాగే చూస్తానా? అయినా నాకు అక్కచెళ్లెలు లేరని నీకు తెలుసుగా.
శారద: ఆ.మీ అమ్మ లేదా ఏంటి? ఉన్నాక, అది ఆడది కాకుండా పోతుందా ఏంటి? నువ్వెంత మాయగాడివో ఇప్పుడిప్పుడే కదా నాకూ తెలుస్తోంది.
కుమార్: వార్నాయనో! ఏ టాపిక్ నుంచి ఎక్కడికి వెళ్తోంది ఈ డిస్కషన్? అసలు ఏమంటున్నావో అర్ధం అవుతుందా నీకు శారదా!!

కుమార్ శారదని ఏరోజు ఇలా పేరు పెట్టి పిలిచింది లేదు. అక్కా అనే పిలుపు ఎప్పుడు వదలలేదు కుమార్. శారద గుద్ద దెంగినా అక్కా అక్కా అనేవాడు తప్పితే ఇలా ఏకవచనంలో పిలిచింది లేదు. శారదకు కూడా పిలుపులో తేడా గమనించటానికి ఎక్కువ టైం పట్టలేదు.

శారద: సరేలే. నువ్వు ఎవరితో ఉంటే నాకెందుకు? దేనిని దెంగితే నాకెందుకు? నాకెందుకు ఫోన్ చేసావో చెప్పు.
కుమార్: రూప కోపాన్ని తగ్గించే ఉపాయం ఏమైనా ఉంటే చెప్పు అక్కా.
శారద: ఉపాయమా. ఉల్లిపాయా!!! అసలు ఏమీ అవ్వలేదు. కూతుర్ని ఊరు పంపే బాధలో ఉంది తాను అంతే. నిన్ను కాస్త దగ్గరివాడివి అనుకుంది కాబట్టి ఆ బాధ వెళ్లగక్కింది. తనని నవ్విస్తావు అనుకుంటే నువ్వేమో మొగుడిని ఆటపట్టిస్తున్నావు. మరేమి పర్లేదు. రేపు మామూలుగా తన ఇంటికి వెళ్ళు. ఖచ్చితంగా బెట్టు చేస్తుంది. రెండు దెబ్బలు వేసినా భరించు. తర్వాతే అదే పక్కెక్కుతుంది.
కుమార్: అంతే అంటావా.
శారద: ఆడాళ్లకి తమ బాధ వినే మగాడు కావాలిరా. మరేం పర్లేదు.
కుమార్: థాంక్స్ అక్కా. మళ్ళీ ధైర్యం వచ్చేసింది నీతో మాట్లాడాకా.
శారద: రేపు ఆ రూపాని దెంగేస్తావ్ అన్నమాట అయితే. జ్యోతిని కూడా బాగానే చూసుకుంటావ్. మరి నా సంగతి ఏంటి?
కుమార్: వచ్చే సండే, నేను కాకినాడ వచ్చి నీ ఋణం తీర్చుకుంటా. సరేనా.
శారద: అదీ చూస్తా. ఆ కన్నెపిల్లని వదిలేసి నా దగ్గరికి వస్తావో రావో. రాకపోతే పెళ్లి చేయిస్తా మీ అమ్మకి చెప్పి. దెబ్బకి అన్నీ మూసుకుని ఇంట్లో పెళ్ళాం చుట్టూ తిరగాలి ఇంక.
కుమార్: బాబోయ్ అక్కా. ఎంతైనా నీ శిష్యుణ్ణి. ఇలా భయపెట్టొద్దు.
శారద: ఐతే గురుదక్షిణగా వచ్చి గుద్ద దెంగిపెట్టు. నేను ఉంటాను. మీ బావ వచ్చే టైం అయ్యింది. bye.

కుమార్ కూడా bye చెప్పేసి కాల్ కట్ చేసాడు. శారదతో మాట్లాడాక మనసు హాయిగా అనిపించింది. అంతా బాగానే ఉందిగానీ అమ్మ టాపిక్ మాత్రం కొంచెం ఎక్కువైంది. లేకపోతె అమ్మ గురించి అంత నీచంగా మాట్లాడుతుందా. అమ్మ నిస్సందేహంగా అందగత్తె. ఐతే మాత్రం. అమ్మ కదా. ఈ వయసులో కూడా కుర్రోళ్ళు చూపులతోనే తినేసేలా చూస్తారు కమలని. అలాగని ఇంట్లోవాళ్ళని మనం కూడా అదే దృష్టితో చూస్తామా ఏమిటి? శారద లంజకి బాగా గుద్దబలిసి కొట్టుకుంటోంది. అందుకే ఇలాంటి మాటలు వస్తున్నాయి నోటికి. అయినా అమ్మ గుద్ద కూడా బాగానే ఉంటుంది బాగా కండపట్టి నిజం చెప్పాలంటే..

కుమార్ ఒక్కసారి ఉలిక్కిపడ్డాడు. ఏమిటి ఆలోచనలు ఇలా పక్కదారులు పడుతున్నాయి. అసలు అమ్మ గురించేనా ఈ ఊహలు. శారద వల్ల తన ఆలోచనలు కూడా పాడైపోతున్నాయి. దొంగ ముండ! ఈసారి కలిసినప్పుడు దాని గుద్ద దెంగి వదలాలి. కాదు కాదు. దూల లంజ ఎంజాయ్ చేస్తుంది ఆ పనిని. అందుకే అసలు దెంగకుండా వదిలెయ్యాలి. ఇంకా చెప్పాలంటే దాని ముందే వేరేదాన్ని దెంగాలి. దూలతో చచ్చిపోతుంది లంజ.

ఈ ఆలోచనల ప్రవాహంలో కొట్టుమిట్టాడుతుండగా అబిడ్స్ బస్టాప్ వచ్చింది. టైం చుస్తే ఇంకా అయిదే అయ్యింది. కుమార్ బస్సు దిగేసి సంతోష్ థియేటర్లో దూరాడు టైంపాస్ కి. ఆ సినిమా కూడా ఏదో కసక్ సినిమా అవ్వటంతో మనవాడు ఇంకా కసెక్కిపోయి బయటకు వచ్చాడు ఎనిమిదికి. జ్యోతికి కాల్ చేసాడు నాంపల్లి స్టేషన్ వైపు నడుస్తూ.

కుమార్: జ్యోతి. బయలుదేరావా స్టేషన్ కి?
జ్యోతి: ఎస్ సర్. ఒక టెన్ మినిట్స్ లో, ఐ విల్ రీచ్ ది స్టేషన్.
కుమార్: ఏంటి మీ ఫాదర్ ఉన్నారా నీ పక్కన?
జ్యోతి: లేదు సర్, మా మదర్. ఆవిడే డ్రాప్ చేస్తుంది నన్ను.
కుమార్: ఒకే.ఒకే. మీ నాన్న రాలేదా?
జ్యోతి: ఆయన క్యాంపు మీద వైజాగ్ వెళ్లారు సర్.
కుమార్: క్యాబ్ లో వస్తున్నారా.
జ్యోతి: లేదు సర్. మా కార్లోనే వస్తున్నాం. మై మామ్ ఈస్ ఎ గుడ్ డ్రైవర్.
కుమార్: ఈ సర్ గోలేంటి?
జ్యోతి: తప్పదు కదా సర్.. కార్ అన్నాక డీజిల్ పొయ్యాల్సిందే కదా. క్యాబ్ కంటే ఇదే తక్కువలేండి కాస్ట్ పరంగా.
కుమార్: బాబోయ్.. ఏంటేంటో మాట్లాడేస్తున్నావ్. నేను ఉంటా ఇంకా. హ్యాపీ జర్నీ. మిస్ యు.
జ్యోతి: ఐ అండర్స్టాండ్ సర్. విల్ డూ మై బెస్ట్!

కుమార్ ఫోన్ పెట్టేసాక రూప అడిగింది ఎవరని. వాళ్ళ బాస్ అని ఆలోచించకుండా అబద్దం చెప్పేసింది జ్యోతి. ప్రేమ ఏదయినా చేయించగలదుగానీ నిజాలు మాత్రం చెప్పించలేదు.

కుమార్ గాడు చూస్తుండగానే కార్ పార్క్ చేసేసి లోపలికి వెళ్లిపోయారు జ్యోతి మరియు రూప. సిల్క్ శారీలో అదిరిపోయింది రూప. జీన్స్ లో జ్యోతి గురించి వేరేగా చెప్పక్కరలేదు. ఇద్దరు దేవకన్యలలాగా మెరిసిపోతున్నాడు. స్టేషన్లో చాలామంది కుర్రాళ్ళు తమ పనులు ఆపేసి మరీ వీళ్ళిద్దరినీ చూస్తున్నారు. ఈ రెండు అందాల్ని తాను కొల్లగొడతాడు అనే ఆలోచనకి వాడి మీద వాడికే ముచ్చటేసింది. ముందుగానే రాసిపెట్టుకున్న ఒక కాగితాన్ని తీసి రూప కార్ మీద పెట్టాడు కుమార్. డ్రైవర్ సీట్ ఎదురుగా ఉన్న అద్దం మీద ఎగిరిపోకుండా వైపర్ కింద పెట్టి ఆ ఇద్దరినీ చూస్తూ స్టేషన్ లోకి వెళ్ళాడు.

తల్లీకూతుళ్లు నవ్వుకుంటూ చాలా ఆనందంగా కనపడ్డారు కుమార్ కంటికి. ఇద్దరు మంచి స్నేహితురాళ్ళలా బెహవె చేస్తున్నారు. ఏదో చిన్న జోక్ వేసుకోవటం, మనస్పహూర్తిగా నవ్వటం. ఆ నవ్వులో ఒకరిమీద ఒకరికి ఉన్న స్వచ్ఛమైన ప్రేమ కనపడింది. రూప అందమైతే నాలుగింతలు అయ్యింది ఆ నవ్వుతో. B3 భోగీ లో తన సీట్ దగ్గర లగేజ్ మొత్తం సర్దేసి ప్లాట్ఫారం మీదకి దిగి తల్లితో కబుర్లు చెప్తోంది జ్యోతి. కుమార్ B1 భోగీ లో ఎక్కి B3 వరకు trainలోంచే వెళ్లి జ్యోతి సీట్ లో కూర్చుని ఇద్దరినీ చూస్తున్నాడు. AC భోగీ అవ్వటం వల్ల వాళ్లకి తాను కనపడడు.

రైలు విజిల్ వేసాక ఒక్కసారిగా తల్లీకూతుళ్ల ముఖాల్లో ఆనందం ఎగిరిపోయింది. అందరు చూస్తారు అని జ్యోతి అయినా కొంచెం కంట్రోల్ చేసుకుందేమో గానీ రూప మాత్రం కళ్ళలో నీళ్లు పెట్టేసుకుంది. పుట్టినప్పటి నుండీ ఇదే మొదటిసారి జ్యోతిని వదిలి ఉండటం. రూపకి ధైర్యం చెప్పి రైలు ఎక్కింది జ్యోతి. ఇద్దరి గుండెల్లో దిగులుని మోస్తున్నట్టు భారంగా కదిలింది రైలు కూడా. ప్లాట్ఫారం మీద ఉన్న రూప కనపడుతున్నంత వరకు తనకి చేయి ఊపుతూనే ఉంది జ్యోతి. స్టేషన్ లోనుంచి రైలు బయటకు వచ్చాక గానీ లోపల సీట్ వద్దకు రాలేదు. అక్కడకి వస్తే అక్కడ కుమార్ని చూసి షాక్ అయ్యింది పాపం.

జ్యోతి: కుమార్. ఏంటి ఇక్కడ.
కుమార్: నీకు bye చెప్పాను మీ బస్టాప్ లో. నువ్వు వినిపించుకోలేదు. అందుకే మళ్ళీ చెపుదామని వచ్చా.
జ్యోతి: థాంక్ యు. ఐ లవ్ యు.
కుమార్: మీ టూ.

ఇద్దరు చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచాన్ని మర్చిపోయి కౌగిలిని ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు.

జ్యోతి: వీకెండ్ కి నువ్వు కూడా పూణే వస్తున్నందుకు చాలా హ్యాపీగా ఉంది. ఈ సర్ప్రైస్ ఇంకా బాగుంది.
కుమార్: అదీ. నేను బేగంపేటలో దిగిపోతా జ్యోతి. నెక్స్ట్ వీకెండ్ వస్తా ఖచ్చితంగా.
జ్యోతి: హ్మ్మ్. ఎక్కువ ఊహించుకున్నానా. ఈ వీకెండ్ ఏంటో తమరికి ఉన్న పనులు.
కుమార్: ఉందిలే ఏదో పని. మా దూరపు అత్త ఒకరున్నారు ఇక్కడ. వెళ్లి పలకరించాలి. ముందే ఫిక్స్ చేసుకున్న పని. తప్పదు.
జ్యోతి: నెక్స్ట్ వీక్ రాకపోతే చంపేస్తా.

ఈ మాటల్లోనే బేగంపేట్ స్టేషన్ వచ్చేసింది. నలుగురు చూస్తున్నారు అని కూడా పట్టింపు లేకుండా కుమార్ కి ఒక తడిముద్దు ఇచ్చేసింది జ్యోతి. గత పది నిముషాలలోనే బాగా బరువెక్కిన గుండె తేలికపడటమూ మరలా ఇంకా బరువుగా అవ్వటమూ జరిగాయి. ఈ వింత ఫీలింగ్ అర్ధం అయ్యేలోపు బేగంపేట్ స్టేషన్ లోనుంచి కూడా రైలు కదిలిపోయింది. అదే బరువైన గుండెతోనే తన బెర్త్ ఎక్కేసి నిద్రలోకి జారిపోయింది జ్యోతి.

రూప పరిస్థితి కూడా దాదాపు ఇలాగే ఉంది. ఊరుకాని ఊరిలో ఒక్కత్తే ఎలా ఉంటుందో జ్యోతి అని తెగ ఆరాటపడిపోతుంది మనసు. అవే ఆలోచనలతో అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ కార్ దగ్గరికి వచ్చింది. కార్ విండ్ షీల్డ్ మీద ఉన్న పేపర్ మీద దృష్టి పడింది. తీసి చుస్తే పెద్ద అక్షరాలతో సారీ అని రాసి ఉంది. కింద కుమార్ అనే ఒక సంతకం కూడా ఉంది. ఆంటే ఆ కుమార్ వచ్చాడన్నమాట. దొంగ వెధవ రాను అని చెప్పాడు. ఈ మగ వెధవలు మారరు. అప్రయత్నంగానే కళ్ళు వాడికోసం వెతుకుతున్నాయి. ఎక్కడా కనపడలేదు వాడు. ఆనందపడాలో బాధపడాలో కూడా అర్ధం కాలేదు తనకి. పోకిరి వెధవ అని తిట్టుకుంటూ కార్ ఎక్కింది రూప. పర్సు లోంచి తాళాలు తీస్తూ, అలవాటుగా ఫోన్ తీసింది. వాట్సాప్ లో కుమార్ నుంచి మెసేజ్లు ఉన్నాయి. తాను జ్యోతి లోకాన్ని మర్చిపోయి నవ్వుకుంటున్న ఫోటోలు. ఆ ఫోటోలు చూడగానే ఎక్కడలేని ఆనందం వచ్చేసింది రూపకి. కింద ఇంకా రెండు మెసేజ్లు కూడా ఉన్నాయి.

కుమార్: సారీ. మీ అమ్మాయి వెళ్తోందన్న బెంగతో నువ్వు ఉంటే నేను ఆట పట్టించా. కానీ మీరిద్దరూ చాలా బాగున్నారు అలా ఫ్రెండ్స్ లాగా నవ్వుకుంటూ. చిన్నప్పటినుంచీ హాస్టల్ లో ఉండటం వల్ల ఫామిలీ కి కొంచెం దూరం నేను. మీ ఇద్దరినీ చూసాక నేనేమి పోగొట్టుకున్నానో అర్ధం అయ్యింది. నువ్వు ఎప్పుడు ఇలాగే నవ్వుతు ఉండాలని కోరుకుంటున్నా.

రూపకి తెలియకుండానే తన కళ్లలోనుంచి ధారగా కన్నీటి ప్రవాహం మొదలైంది. కానీ దానికి కారణం మాత్రం తనకి కూడా తెలియటం లేదు.