என் இனிய அனுபவம் - பகுதி 8

நான் என் இருக்கைக்கு வந்த பிறகும் எனக்கு மணம் இருப்பு கொள்ளவில்லை, மீண்டும் இது மாதிரி சுகமான வாய்ப்பு கிடைக்காத என்று என் மணம் ஏங்க ஆரம்பத்திதது, என்னுடைய இந்த அனுபவத்தை பார்க்க சிவா வரவில்லையே, கவலையாக இருந்தது எதற்காக வரவில்லை என்றும் தெரியவில்லை, எவ்வளவு நேரம் கையில் பிடித்து ஆட்டலாம் என்று சந்தேகத்தை அவனிடம் கேட்கலாம் என்று நினைத்த எனக்கு அன்று ஏமாற்றம் தான் மிஞ்சியது,

என் சிந்தனை முழுவதும் புரியாத காமத்தில் மூழ்க அன்று வைத்த அறிவியல் பரீட்சையில் என்னால் 92 மதிப்பெண்தான் பெற முடிந்தது, அறிவியல் ஆசிரியர் என்ன ஜெய் எப்போதுமே 100/100 வாங்குவாய், இன்று என்ன 8 மார்க் கம்மியாக இருக்கு, ஏன் சரியாக படிக்கவில்லையா, அவர் கேள்விக்கு என்ன பதில் சொல்வது, சோர்ந்து போய் அவரை பார்த்தேன்,

என் கவலையை என் முகத்தை பார்த்து தெரிந்துகொண்டவர், என்ன ஜெய் உடம்பு சரியில்லையா? ஆமாங்க சார், உடம்பை கவனமாக பார்த்துக்க, எப்போதும் படிப்பில் இருக்கும் கவனத்தை மட்டும் விட்டுவிடாதே, படிப்பு மட்டும் தான் இன் இறுதி வரை வரும்,. சரிங்க சார் தலையாட்டிவிட்டு அமர்ந்தேன்,

எதற்காக அட்வைஸெல்லாம் பண்றார், புரியாமல் நான் யோசித்தலும் அவர் சொல்வதிலும் அர்த்தம் இருக்கிறது என்பதை மட்டும் புரிந்து கொண்டேன், ச்சே என்ன இது நான் படிப்பில் கவனத்தை செலுத்தாமல் கண்டதில் கவனத்தை செலுத்துகிறமோ, என்னையே நான் வருந்திக் கொண்டேன்,

இனி படிப்பில் மட்டும் தான் கவனத்தை செலுத்தவேண்டும் என்று முடிவெடுத்தேன், அந்த முடிவும் மதிய உணவு இடைவேலை இடையில் உமாவை பார்க்கும் வரையில் தான் இருந்தது, அவளை பார்த்ததும் பழைய குருடி கதவை திறடி கணக்காக என் மணம் மாறத் தொடங்கி விட்டது,

உமாவை பார்த்த சந்தோஷத்தில் அவளிடம் பேச ஆசையாக ஓடினேன், அவளோ என்னை பார்க்காதது மாதிரி பார்வையை திருப்பிவிட்டாள், நான் அவள் அருகே சென்று உமா ஏன் இன்று லேட் உனக்காக சைக்கிள் நிறுத்திமிடத்தில் எவ்வளவு வெய்ட் பண்ணினேன் தெரியுமா,

அவள் நான் கேட்ட கேள்விக்கு பதில் சொல்லாமல், என்னை சீண்டுவதாக நினைத்துகொண்டு அவள் தோழிகளிடம் மட்டுமே பேசிக்கொண்டிருந்தாள், அவள் எதற்காகவோ என்னை அலைகழிப்பது மட்டும் புரிந்தது, இருந்தாலும் என் உறுதியை விடாமல்,

என்ன உமா நான் பாட்டுக்கு கேட்டுகிட்டி இருக்கேன், நீ எதுவும் பதில் சொல்லாமே எங்கேயோ பார்த்து பேசிக்கொண்டு இருக்கிறாய், ஏறத்தாழ இதற்கு மேலும் உமா என்னிடம் பேசவில்லையென்றால் எனக்கு அழுகையை வந்துடும் போல் இருந்தது,

நீ அழுதாலும் பரவாயில்லை உன்னிடம் நான் பேசுவது கிடையாது என்ற முடிவில் உறுதியாக இருந்தாள், எங்கேயுமே நிம்மதியாக பேசமுடியவில்லை, ச்சே வாங்கடீ போகலாம் க்ளாஸுக்கு, அவளுகளும் அவள் பின்னே சென்றார்கள்,

அதில் ஒருத்தி, பேரு கனகா என்னை பார்த்து உமாவிடம் பாவம்ண்டீ அவன் அழுதுடுவான் போல இருக்கு, போய் பேசுடீ, நாங்க வேனா க்ளாஸுக்கு போரோம், நீ அவனிடம் பேசிட்டு வாடீ என்றாள்,

எல்லாம் எனக்கு தெரியும் பேசமால் வாங்கடீ,.. க்ளுக் சிரிப்பு சத்தம் மட்டும் கேட்டது,

சரி ஈவினிங்க் டீயூசனுக்கு போகும் போது எப்படியும் பேசிடலாம் என்ற எண்ணத்தோடு அவளை பற்றிய கற்பனை உலகத்திற்குள் சென்றேன், நான் அவளை நெருங்குகிறேன், அவளோ என்னிடம் பேசாமல் நடையை கட்டுகிறாள் உமா ஏன் என்னிடம் பேச மாட்டேங்கிராய் என் மீது அப்படி என்ன கோபம் என்று அவள் கிட்ட நெருங்குகிறேன்,

அவள் அருகில் என்னை பார்த்ததும் ஓட எத்தனிக்கிறாள், ஓடும் அவளை என் கையால் அவள் மணிக்கட்டை பிடித்து இழுக்கிறேன், அவள் பேலன்ஸ் தடுமாறி என் மீது விழ அந்த பூஞ்சோலை என் மீது விழுந்தது காலையில் நான் டீச்சரிடம் அனுபவித்தது போல் இருந்தது,

திடீரென்று டமார்ன்னு சத்தம் எல்லோரும் என்னை பார்க்க நான் கீழே விழுந்து கிடந்திருந்தேன், என்னடா பகலிலேயே தூக்கம் நண்பர்களின் கிண்டல் அதிகமானது, நான் அதை பற்றி கவலைப்படாமல் ம்ம்ம் நினைக்கும்போதே எவ்வளவு சந்தோஷமாக இருக்கிற்து நிஜத்தில் எப்படி இருக்கும்,

எப்படியும் இதை மாலை நடத்திவிடவேண்டும் என்ற முடிவோடு தான் போனேன், ஆனால் அவள் எனக்கு முன்பே அவள் வீட்டிற்கு போயிருந்தாள்,

உமா பேசாதது எனக்கு கவலையை அதிகமாக்கியது, ட்யூசன் முடிந்ததும் தண்ணீர் எடுப்பதற்காக பைப்புக்கு போனேன், என்ன நினைத்தாளோ டீச்சர் இன்று, உமாவை கூப்பிட்டு பாவம்டீ ஜெய் அவனோடு சேர்ந்து நீயும் தண்ணீரை தூக்கு, எது எப்படியோ உமாவோடு எப்படியும் பேசிடலாம் என்று சந்தோஷமாக த்ண்ணீர் பிடிக்க சென்றேன்,

நான் த்ண்ணீரை பாதி தூரம் தூக்கி வந்து தர, உமா மீதி தூரம் தூக்கி செல்வாள், மூன்று குடம் தூக்கியிருப்போம், நான் பேசிக்கொண்டு தான் இருந்தேன், அவளோ வாயைக் கூட அசைக்கவில்லை,

நாலவது குடத்தை மாற்றுவதற்காக வந்தாள், இனியும் சும்மா இருக்கக் கூடாது காரியத்தில் இறங்கிட வேண்டியதுதான், முடிவோடு அவளை நெருங்கிய நான், அவள் குடத்தை மாற்றி வாங்குவதற்காக குனிந்து கையை நீட்ட, நான் இந்த இடைப்பட்ட நேரத்தில் அவள் குனியும் போது அவளின் மேலாடையோடு ஒட்டியிருந்த மார்புக்குள் தண்ணீரை அபிஷேகம் செய்தேன்,

எப்படியும் அவளுக்கு கோவம் வரும் வந்தாள் சண்டை போடுவாள், பின் சமாதனமாகிவிடுவாள் என்றுதான் நினைத்தேன், ஆனால் அவளோ நான் நினைத்ததற்கு நேர் மாறாக வாயை திறக்காமலேயே பயங்கரமாக முறைத்து கொண்டு குடத்தை தூக்கி சென்றாள்,

எதற்குமே மசிய மாட்டேங்கிறளே, ஏன் பேச மறுக்கிறாள் காரணத்தை முதலில் அறிய வேண்டும், அது கடைசி குடம், நான் மெதுவாக தான் சென்றேன், அவளிடம் குடத்தை கொடுத்துவிட்டு உமா ஒரு நிமிஷம்,.. கால்கள் அப்படியே நின்றன, முகம் திரும்பவில்லை,

நான் நாளையிலேருந்து ட்யூசனுக்கு வரவில்லை, ஆனால் நான் சொல்லி வாயை மூடுவதற்குள் அவளிடமிருந்து பதில் திரும்பி வந்தது எதற்காக வரமாட்டாய்,

பின்னே என்ன காலையிலேர்ந்து உன்னிடம் பேசுவதற்காக எவ்வளவு மையா மயங்கியிருப்பேன் நீ என்னவென்றால் கொஞ்சம் கூட என்னை பற்றி நினைக்க மாட்டேங்கிறேயே பின்னே எதற்காக நான் ட்யூசன் வரனும் உங்க வீட்டு வேலையா பார்ப்பதற்காகவா கோபமாக ஆனால் கண்கள் கலங்க பதில் சொன்னேன்.

குடத்தை கீழே வைத்தவள் ஓடிவந்து என்னை கட்டி அணைத்தவள், உனக்கு மட்டும் நான் இன்று பேசாதது இவ்வளவு வருத்தமாக இருக்கிறதே, அப்ப நேற்று முழுவதும் உன்னை நான் பார்க்கவில்லையே அப்ப என் மணம் எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டுருக்கும், அதை நீ கொஞ்சமாவது உணர வேண்டும் என்பதற்காகத்தான் உன்னோடு இன்று முழுவதும் நான் பேசவில்லை,

ஆனால் ஒரு நிமிஷம் கூட உன்னை விட்டு என்னால் பிரிந்திருக்க முடியாது ஜெய், அழுதுகொண்டே இறுக்கி அணைத்தாள்,

அவளின் மார்புகள் என் நெஞ்சை தாக்கியது சுகமாக இருந்தாலும் அவளோட அழுகை வருத்தமாக இருந்தது,

ஸாரி உமா, அதை நான் நேற்றே புரிந்து கொண்டேன், உன்னை மாதிரி தான் நானும், என்னாலும் உன்னை விட்டு ஒரு நிமிடம் கூட பிரிந்து இருக்க முடியாது நானும் அவளை கட்டி நெருக்கினேன்,

ஐ லவ் யூ ஜெய், என் நெற்றி பொட்டில் இருக்கி அணைத்து ஒரு உம்மா கொடுத்தாள், என் கவலையை மறக்க அது மருந்தாக இருந்தது, ....அப்படின்னா என்ன உமா? ;;;;;;;;;;இதை யாரும் பார்க்காதது திருப்தியாக இருந்தது.

- தொடரும்