అబ్బా! కవితా.దూలెక్కిపోతుందే.కొరికేయవే. - 2

"ప్చ్..మంచి అవకాశం మిస్ అయిపోయింది." అని మనసులోనే నిట్టూర్చింది. అయితే సినిమా మొదలైన పది నిమిషాల తరవాత వాడులోపలకి వచ్చాడు. వాడిని చూడగానే ఆమె గుండె వేగంగా కొట్టుకోసాగింది. వాడు నెమ్మదిగా తడుముకుంటూ వచ్చి, ఆమె పక్క సీట్లో కూర్చున్నాడు.వాడు కూర్చోగానే, ప్రమీలకు దురద మొదలైనా, అలాగే బింకంగా కూర్చుంది. వాడి వైపునుండి ఏ చర్యా లేదు. ప్రమీల శరీరం కుంపటిలా కాలిపోతుంది. "వెదవ, ఏం చేయడేంటీ!?" అని తిట్టుకుంటూ, వాడి వైపు ఓరగా చూసింది. వాడు ఆమె ఊహించని విధంగా, తన చేతిని ఆమె భుజాల చుట్టూ వేసి దగ్గరకిలాక్కున్నాడు. అదే అవకాశంగా ఆమె వాడి పైకి ఒరిగిపోయింది. వాడు భుజాల మీదనుండి చేతిని కిందకు దించి, ఆమె చంకలో చేతిని ఇరికించి,నెమ్మదిగా ఆమె స్థనాన్ని పక్కనుండి తాకాడు. "స్.." అంటూ, వాడి పైకి మరింత వాలిపోయింది ఆమె. వాడు సున్నితంగా ఆమె స్థనం పక్క భాగాన్నినిమరసాగాడు. వాడి నిమురుడుకి నరాలు తెగిపోయేట్టు ఉన్నాయి ఆమెకి. ఇలా నిమిరే బదులు, త్వరగా పిసికితే బావుణ్ణూ అనిపిస్తుంది ఆమెకి. ఆమెఅలా అనుకుంటూ ఉండగా వాడు తన చేతిని నెమ్మదిగా ఆమె జాకెట్ అంచుపైన వేళ్ళతో నొక్కాడు. ప్రమీల "మ్.." అని నిట్టూర్చి, వాడినిఅతుక్కుపోయింది. వాడు నెమ్మదిగా తన చేతిని ఆమె జాకెట్ లోకి తోసి, పైపైన చిన్నగా నొక్కసాగాడు. మొత్తం చేతిని దూర్చడానికి, టైట్ గా ఉన్నజాకెట్ అడ్డు పడుతూ ఉండడంతో, పైపైనే వేళ్ళతో చిన్నగా నొక్కసాగాడు. వాడి నొక్కుడుకి ఆమె స్థనాలు విపరీతంగా బరువెక్కిపోతున్నాయి. బాగావేడెక్కిపోయి ఉన్న ప్రమీలకు ఆ నొక్కుడు సరిపోవడం లేదు. అందుకే నెమ్మదిగా జాకెట్ హుక్స్ విప్పేసింది. ఒక్కసారిగా ఆమె స్థనాలు స్వేచ్చగాదొరకడంతో, వాడు ఇక రెచ్చిపోయి, కసిగా పిసకసాగాడు. వాడి పిసుకుడికి వళ్ళంతా తీయని తీపులు మొదలయ్యాయి ఆమెకి. తాపంతో "మ్..మ్.." అనిమూలగసాగింది. ఇంతలో వాడు ఆమె చేతిని తన తొడల మధ్యకు లాక్కున్నాడు. ఫేంట్ పైనుండే వాడి అంగాన్ని నొక్కింది. బస్సులో తన పిరుదులకివాడి అంగం బలంగా తగలడం గుర్తుకు వచ్చింది. "ఎంతుంటుందో వీడిది!" అనుకుంటూ, ఆబగా జిప్ ను తీసి, అండర్ వేర్ లో చేతిని తోసేసరికి, ఆమెచేతికి వాడి అంగం వేడిగా తగిలింది. అసలే కుర్ర మొడ్డేమో, కసిగా బుసలు కొడుతుంది. "స్..అబ్బా.." అనుకుంటూ, దానిని బయటకు లాగి, గుప్పెట్లోకసిగా బిగించింది. వాడు కూడా కసెక్కిపోతూ, ముందుకు ఒంగి, సళ్ళను నోటితో అందుకొని చీకడం మొదలు పెట్టాడు. ప్రమీలకు తాపం తారస్థాయికిచేరుకుంది. వాడి తలను ఒకచేత్తో తన సళ్ళకేసి గట్టిగా అదుముకుంటూ, మరో చేత్తో వాడి అంగాన్ని కసిగా ఆడిస్తూ మూలగసాగింది. ఆమె వాడిఅంగాన్ని అలా ఆడిస్తుంటే, వాడు "స్.." అని మూలుగుతూ, ఆమె సళ్ళను కసిగా మొహంతో కుమ్ముతూ, ముచ్చికలను చిన్నగా కొరుకుతూ, చీకుతూఆమె ప్రాణాలను తోడేయసాగాడు. వాడి చీకుడుకి ఆమె పువ్వులో రసాలు ధారపాతంగా ఊరిపోసాగాయి. అక్కడే కింద పడుకొని, వాడితోకుమ్మించుకోవాలని ఉంది. వాడిని బలంగా తన మీదకి లాక్కొని, కిందకి జారబోతుండగా... సినిమా అయిపోవడంతో, థియేటర్ లో లైట్లు వెలగడం,వాడు తన చేతిలో కక్కేయడం ఒకేసారి జరిగాయి. ఉలిక్కిపడి, వాడిని వదిలేసి, సర్దుకుని కూర్చుంటూ అతని వైపు చూసింది. వాడి మొహంలోడిసప్పాయింట్ మెంట్ కొట్టొచ్చినట్టుగా కనిపిస్తుంది. ఆమె గబగబా కర్చీఫ్ తో చేతిని తుడుచుకొని, దానిని అక్కడే పడేసి, జాకెట్ హుక్స్ పెట్టేసుకొని, చీరసర్దుకుంది. అప్పటికే థియేటర్ లో ఉన్న కొద్ది మందీ బయటకి వెళ్ళిపోయారు. వాడు మాత్రం అండర్ వేర్ కూడా సర్దుకోకుండా అలాగే చూస్తున్నాడు.ప్రమీల తన సీట్ లోంచి పైకి లేచింది. వాడి మొహం చూడడానికి ఇబ్బంది పడుతూ, గబగబా బయటకి వచ్చేసి, కనిపించిన ఆటో ఎక్కేసింది. ఇంటికిచేరేంత వరకూ ఆమె గుండె దడ తగ్గలేదు.....
ఇంటికి వెళ్ళేసరికి కొడుకు గానీ, మొగుడు గానీ ఇంకా రాలేదు. కూరగాయల సంచిని వంటగదిలో పడేసి,బెడ్ రూంలోకి పోయి మంచం మీద వాలింది ప్రమీల. జరిగినదంతా కలలాగ అనిపిస్తుంది. తను అంతతేలికగా ఒక చిన్న కుర్రాడికి ఎలా లొంగిపోయిందో అర్ధం కావడం లేదు. "ఛీ! ఇంకెప్పుడూ ఇలాదిగజారిపోకూడదు." అంటూ తనను తానే తిట్టుకుంది. ఎంత తిట్టుకున్నా, ఆమె మనసూ, శరీరంఊరుకోవడం లేదు. ఒళ్ళంతా ఒకటే తీపులు. "మొత్తం తేనెతుట్టను కదిలించి వెళ్ళిపోయాడు వెదవ." అనికాసేపు తిట్టుకొని, చేసేదేంలేక, బాత్ రూంలోకి పోయి షవర్ కి శరీరం అప్పజెప్పేసింది. అలా కొంతసేపుచల్లని నీటిలో తడిచిన తరువాత, శరీరం కాస్త తేలిక అయినట్టు అనిపించింది. "ఛా! ఇంకెప్పుడూ ఇలాంటితప్పు చేయకూడదు." అనుకొని, స్నానం చేసి ఫ్రెష్ అయ్యేసరికి, ట్యూషన్ కి వెళ్ళిన కొడుకూ, షాప్ నుండిభర్తా వచ్చేసారు.
భోజనాలు అయ్యాక కొడుకు తన గదిలోకి పోయాడు. ప్రమీల అన్నీ సర్ధుకొని, తన గదిలోకి వెళ్ళేసరికి, ఎప్పటిలాగే తన భర్త నిద్రపోతూ కనిపించాడు. "ఇష్.." అని నిట్టూర్చి, అతని పక్కనే పడి నిద్రపోయింది. మర్నాడు ఆదివారం. ప్రమీల భర్త స్నానం, టిఫెన్ చేసి బయటకి వెళ్ళిపోయాడు. కొడుకు రవితన గదిలో కూర్చుని చదువుకుంటున్నాడు. ప్రమీల వంటగదిలో సతమతమవుతూ ఉండగా, డోర్ బెల్ మోగింది. "రవీ! ఎవరో చూడూ!" అని కేక వేసిందిప్రమీల. రవి వెళ్ళి తలుపుతీసేసరికి ఎదురుగా కవిత నిలబడి ఉంది. "ఏరా! ఏం చేస్తున్నావ్?" అంటూ లోపలకి వచ్చింది. వాడు ఆమె పరువాల వైపుదొంగ చూపులు చూస్తూ, "చదువుకుంటున్నా ఆంటీ." అన్నాడు. "సరే! చదువుకో. అమ్మ ఎక్కడా?" అని అడిగింది. వాడు కళ్ళతో వంటగది వైపుచూపించాడు. ఆమె అటువైపు వెళుతుంటే, ఊగుతున్న ఆమె పిరుదుల వైపు చూస్తూ, పండగ చేసుకొని, తన గదిలోకి పోయాడు. వాడు తన అందాలనిచూపులతో తడిమేయడం ఓరకంటితో గమనించి, ముసిముసిగా నవ్వుకుంటూ వంటగదిలో ఉన్న ప్రమీల దగ్గరకి చేరింది కవిత. కవితను చూడగానే"రావే! వంట అయిపోయిందా?" అని అడిగింది ప్రమీల. "మావారు కేంప్ కీ, మా అబ్బాయి క్రికెట్ చూడడానికీ పోయారు. ఒక్కదానికే వండుకునేఓపికలేక, వచ్చేసాను." అంది. అమె మాటలకు ప్రమీల నవ్వి, "సరే! ఏం వండమంటావు చెప్పు." అంది. "నువ్వు వండింది చాల్లే గానీ, నిన్నఏమయిందీ?" అని అడిగింది కవిత. "ఏమవడమేంటీ!?" అంది ప్రమీల. కవిత అటూఇటూ చూసి, "అదే, నిన్న వాడు నీ వెంట పడ్డాడు కదా, నువ్వుఎక్కిన బస్ కూడా ఎక్కాడు కదా. ఏమన్నా చేసాడా?" అని అడిగింది. "ఏం చేయలేదు." అంది ప్రమీల. "మ్.ఏం చేయకుండానే ఇంటి వరకూవచ్చేసాడా!?" అంది కవిత కొంటెగా. ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి, "ఇంటి వరకూనా!?" అంది ప్రమీల. "మ్..కావాలంటే కిటికీ లోంచి చూడు." అంది ఆమె.ప్రమీల కిటికీ దగ్గరకి వెళ్ళి, కర్టెన్ ని కాస్త తీసి చూసింది. ఇంటి ఎదురుగానే ఉన్నాడు వాడు. వాడిని చూడగానే గుండె ఝల్లుమని, గబుక్కున కర్టెన్మూసేసింది. సన్నగా ఆమె కాళ్ళలో వణుకు మొదలయ్యింది. అది చూసి కవిత, "ఏమయ్యిందే!?" అంది. ఇక దాచలేక, ఆమెని వంటగదిలోకితీసుకుపోయి, నిన్న జరిగిన విషయం అంతా చెప్పింది ప్రమీల. అంతా విన్న కవిత నవ్వుతూ, "ఇంకేం! అందుకే వచ్చేసాడు వాడు." అంది. "వాడిని ఎలాఒదుల్చుకోవాలో చెప్పవే బాబూ ప్లీజ్." అంది ప్రమీల కంగారుగా. "ఒదిలించుకోవడం ఎందుకే!? హేపీగా వాయించుకోవచ్చుగా!" అంది కవిత. "నోరుముయ్యవే. నిన్న జరిగిన దానికే సిగ్గుతో చచ్చిపోతున్నాను." అంది ప్రమీల. కవిత "హుమ్.." అని నిట్టూర్చి, "ఒకసారి వాడికి కావలసింది ఇచ్చేయ్.నీకూ దురద తీరుతుందీ, వాడికీ మోజు తీరిపోతుంది. దొరికిన అవకాశాన్ని వదలకు. ఆ వయసు అబ్బాయితో చేయించుకుంటే మజాగా ఉంటుంది."అంది కవిత తన్మయంగా. ప్రమీల ఆమె వైపు అనుమానంగా చూసింది. కవిత ఆమె చూపుని గమనించి, "నాకు ఇంకా ఆ అదృష్టం రాలేదులే. వస్తే నీలానేను ఒదులుకుంటానా! రోజూ ఆ పనిలోనే ఉంటాను." అంది కొంటెగా. ప్రమీల ఆలోచనల్లో పడింది. వాడి చేతిలో నలగడం అన్న ఆలోచనతోనే ఆమెఒళ్ళు వేడెక్కిపోతుంది. సళ్ళ ముచ్చికలు బిరుసెక్కిపోయాయి. అప్రయత్నంగా ఆమె నోటి నుండి ఒక వేడి నిట్టూర్పు వెలువడింది. ఆమె అవస్థగమనించిన కవిత, "ఎలాగూ మీ ఆయన సాయంత్రం వరకూ ఇంటికి రాడు. రవి గాడిని ఏదో వంకతో ఒక రెండు గంటలవరకూ బయటకు తీసుకుపోతాను.నువ్వు ఎంజాయ్ చెయ్." అంది. ప్రమీల తల దించుకొని, "భయంగా ఉందే." అంది. "మొదట అలాగే ఉంటుందిలే. నువ్వు కానీయ్." అంది. "రవిచదువుకుంటున్నాడు. బయటకి వస్తాడంటావా?" అంది. "వాడి సంగతి నాకు వదిలేయ్. నువ్వు ఆ కుర్రాడితో ఉంటానూ అంటే, నీ కొడుకుని నేనులేపుకుపోతాను. అదే..అదే తీసుకుపోతాను. సరేనా!" అంది కవిత కొంటెగా. ప్రమీల ఏం మాట్లాడకుండా తల దించుకుంది. కవిత నవ్వేసి, "అర్ధమయిందిలే, జాగ్రత్త, అసలే చిన్న కుర్రాడు. బెదరగొట్టేయకు..బై.." అని, రవి గదిలోకి వెళ్ళి, "ఒరేయ్! కాస్త పని ఉంది బయటకి వెళ్దామా!?" అంది.ఆమె అలా అడగగానే, వాడు హుషారుగా "ఓకే అంటీ." అన్నాడు. ఇద్దరూ కలసి బయటకి వెళ్తూ ఉండగా, కవిత ప్రమీలకి సైగ చేసింది. వాళ్ళువెళ్ళడమైతే వెళ్ళారు గానీ, ప్రమీలకు కాస్త కంగారుగానే ఉంది. వాడిని ఒక్కసారి లోపలకి పిలిస్తే, ఇక రోజూ వచ్చేస్తాడని తెలుసు. "పిలవాలా, వద్దా!" అనిఆలోచిస్తూ, కిటికీ దగ్గరకి వెళ్ళి మళ్ళీ బయటకి చూసింది. వాడు లేడు. కాస్త నిరాశ పడ్డా, "హమ్మయ్యా.." అనుకుంది. అలా అనుకుందే గానీ, మళ్ళీఆమె వళ్ళంతా తీపులు మొదలయ్యాయి. "మ్.." అని నిట్టూర్చి, మళ్ళీ కిటికీ లోంచి బయటకు చూసింది. వాడు మళ్ళీ దర్శనమిచ్చాడు. ఒక్కసారిఝల్లుమనగా, గబుక్కున కిటికీ మూసేసింది. గుండె దడదడా కొట్టుకుంటుంది. "అబ్బా! ఈ హింసేంటీ నాకూ!" అని విసుక్కుంది. అంతలో ఎవరో డోర్ బెల్కొట్టారు. ఉలిక్కిపడింది ప్రమీల. "వాడే అయిఉంటాడు. ఏం చేయాలీ!?" అనుకుంటూ ఉండగా, మళ్ళీ బెల్ మోగింది. ఇక తప్పదన్నట్టు, వణుకుతున్నకాళ్ళతో నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ వెళ్ళి, డోర్ ఓపెన్ చేసింది. తీరా చూస్తే, ఎదురుగా ఆమె భర్త. అతన్ని చూడగానే ఉసూరుమనిపించింది ఆమెకి.అంతలో అతని పక్కనే శ్రీను కనిపించాడు. వాడిని చూడగానే ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యింది. "ఏమీటే అలా చూస్తున్నావ్!? ఎవరనుకున్నావ్!?" అన్నాడుఆమె భర్త. ఇంకా ఆ షాక్ లోనే, "ఎవరూ!" అన్నట్టు చూసింది ప్రమీల. "మన పక్క షాప్ బ్రహ్మాజీ లేడా! వాడి కొడుకు. డబ్బులు కావాలని అడిగాడు.ఇంటికి రమ్మన్నాను. వీడిని పంపించాడు." అంటూ, లోపలకి వస్తూ, "రావయ్యా.." అని అతన్ని పిలిచాడు. వాడు తల వంచుకొని లోపలకి వచ్చాడు. "నువ్వు లోపల కూర్చో. నేను ఆట్మ్ కి వెళ్ళి వస్తాను." అని వాడితో చెప్పి, "కాస్త వాడికి ఏమన్నా కావాలేమో చూడు." అనేసి, బయటకు వెళ్ళిపోయాడుఅతను. ప్రమీల శ్రీనుతో "రా, కూర్చో.." అంది. వాడు ఒక సోఫాలో కూర్చున్నాడు. భర్త రావడానికి పావుగంట కంటే ఎక్కువ పట్టదని ఆమెకి తెలుసు.