పెళ్ళాల చేంజ్

ఈ రోజు మా ఆయన ఊరెళ్ళి న రెండో రోజు. ఈ రోజు వస్తారు. నేను స్నానం చేసి, బట్టలు కట్టుకోడానికి అద్దం ముందు నిలబడ్డాను. అద్దం లో కొట్టొచ్చినట్లున్న కనిపిస్తున్న నా భారీ సైజు సళ్ళు నాకే అందంగా అనిపిస్తున్నాయి. నా పెళ్లి జరిగే నాటికి చిన్న యాపిల్ పళ్లు లాగ వుండే నా సళ్ళు ఇప్పుడు పెద్ద సైజు కొబ్బరి కాయల్లా తయారయ్యాయంటే అది మా ఆయన ప్రతాపమే. అయిదేళ్లుగా ఆయన వాటిని విడవ కుండా పిండి పిసికినట్లు పిసికి పిసికి వదిలాడు. నిజానికి ఇంకా వదల లేదు. ఆయనకి నా సల్లంటే పిచ్చి. ఆయనకి ఎవరి సళ్ళు అన్నా పిచ్చే. రోడ్డు మీద పోతుంటే పెద్ద సళ్ళు ఉన్న వాళ్ళని చూపిస్తుంటాడు. ఎవరైనా పెద్ద పెద్ద సళ్ళు వేసుకుని పోతుంటే నేనూ ఆయనకీ చూపిస్తాను. దానివి నోక్కేయ్యాలని ఉంది అంటుంటారు. నొక్కుకోండి…అంటాను నేను.
కాసేపు నా సల్ల ని నిమురుకున్నాను. నిపుల్స్ నిక్క బొడుచుకున్నాయి. అమ్మో…ఏదో అయ్యేలాగుంది అనుకుని, జాకెట్ తొడుక్కున్నాను. నాకు బ్రా వేసుకునే అలవాటు లేదు. నేను బ్రా వేసుకోవడం ఆయనకీ ఇష్టం లేదు. ‘బొడ్డు దాకా సాగిన సల్లకు బ్రా గానీ నీకెందుకు డాళింగ్’ అంటారు. నా సళ్ళు ఎందుకో గానీ ఇంకా గుండ్రంగా, నిక్కబోడుచుకునే వుంటాయి.
జాకెట్ లో నుండి సళ్లు సగానికి పైగా పొంగి పైకి కనిపిస్తున్నాయి. కాస్త వంగితే ముచ్చిక లు కూడా బయటపడతాయి. సల్ల మీద చీర కట్టుకుని బాల్కనీ లో నిలబడ్డాను. టైమ్ రాత్రి ఎనిమిది అవుతున్నా ఆయనగారు ఇంకా రాలేదు.
టీ వీ లో ఏదో సినిమా వస్తోంది. హీరో,,,హీరోయిన్ మీద అతుక్కుని ఉన్నాడు. అతని కింద ఆమె సళ్ళు పచ్చడి పచ్చడి అవుతున్నాయి. నాకు ఆ హీరోయిన్ సల్ల కన్నా నావే పెద్దగా, బాగా ఉన్నాయనిపించింది. పైగా హీరోయిన్లు పాడెడ్ బ్రా లు వేసుకుని లేని సళ్ళు ఉన్నట్టుగా చూపిస్తారు. అయినా నాకు ఆ సీన్ చూడగానే నరాలు జివ్వున లాగాయి. నిజం చెప్పొద్దూ… నాకు దెబ్బ యావ యెక్కువే. నాకు సరి జోడీ మా ఆయన. ఎంత వీలయితె అంత సేపు నా బొక్కలో ఆయన కడ్డీ నాన బెట్టి ఉంచుతానంటారు.
నా పెళ్లి అయ్యిన తరువాత ఆయన నాకు ఎన్ని రకాలుగా వేయించు కోవచ్చో అన్నీ నేర్పించారు. రెఫరెన్స్ కోసం పుస్తకాలూ, వీడియోలు కూడా తెచ్చి మరీ నేర్పించారు. మా ఇద్దరికీ వేసుకోవడం ఎంత ఇష్టమంటే, పిల్లలు పుడితే ఇటువంటి సరదా తగ్గుతుందేమో అని ఇంకో రెండు మూడేళ్ళ వరకూ పిల్లలు వద్దనుకున్నాము.
పైగా మేము బెడ్రూం లో మాత్రం విచ్చలవిడిగా పచ్చిబూతులాడుకుంటూ చేసుకోవడం అలవాటు అయ్యింది. .
టీవీ చూస్తుండగా డోర్ బెల్ మోగింది. ఆయనే అయి వుంటారు అనుకుని గబుక్కున లేచి వెళ్ళి తలుపు తీశాను. ఎదురుగా ఎవరో అపరిచితుడు. మా ఆయన అనుకుని వచ్చానేమో, నా ఎద పై పైట జారిపోయింది అని గమనించ లేదు. చారి ని చూసి ఠక్కున పమిట సర్దుకున్నాను. ‘నా పేరు చారి అండీ. రమేష్ కలీగ్ ని. మా వాడు ఇంకా రాలేదా?’ అడిగాడు చారి. ‘లేదండీ…వస్తూ ఉండవచ్చు, రండి, కూర్చోండి’ అన్నాను. అతను లోపలికి రాలేదు. వాచీ చూసుకుంటూ “ఏడుకల్లా వచ్చేస్తానన్నాడండీ” అన్నాడు. నేను మాట్లాడలేదు.
చారి గురించి మా ఆయన చాలానే చెప్పారు. మా వారు చెప్పిన దాన్ని బట్టి ఈయన గారికి ఆడ పిచ్చి ఎక్కువనీ, ఆఫీసులో కూడా ఒకరిద్దరు ఆడవాళ్ళతో తోడ సంబంధం ఉందనీ, చివరికి స్వీపర్ ని కూడా ఆఫీస్ బాత్రూం లోనే వేసాడ నీ…ఇలా చాలానే తెలిసింది. కానీ ఇతన్ని చూడటం ఇదే మొదటి సారి. ఇలాటి వాడి ముందు నేను తెలీకుండా నా పైట జార్చి నా స్తన ద్వయాన్ని చూపించాను. నాకు కాస్త బెరుకుగా అనిపించింది. అనవసరంగా లోపలి కి రమ్మన్నానా అనుకున్నా. కానీ అతను చూడటానికి మంచివాడి లాగే ఉన్నాడు. నాతొ మర్యాదగానే ఉన్నాడు. అయినా ఇంటికొచ్చిన వారిని గుమ్మం నుండే వెనక్కి పంపేయలేం కదా. అందుకే ‘వచ్చేస్తారేమో కూర్చోండి’ అన్నాను. అతను తలొంచుకుని, అసలు ఆడదాన్ని చూడని వాడిలా నేల చూపులు చూస్తూ నెమ్మదిగా లోపలికి వచ్చాడు.
అతను సోఫాలో కూర్చోబోతుండగా, నేను చూస్తున్న సినిమా సీన్ ఇంకా సాగటం గమనించాను. వెంటనే టేబిల్ పైనున్న రిమోట్ అందుకోడానికి ముందుకి వంగాను. అంతే… for more click