காதலி அமைவதெல்லாம் 2

//8coins.ru

Tamil Sex Stories அங்கே நோட்டீஸ் போர்டில் அட்மிசன் போடவேண்டிய பெயர் பட்டியல் ஒட்டபட்டிருந்தது. அதனை சுற்றி மீண்டும் அதே கும்பல் நின்றுகொண்டிருந்தது.

இதை பார்த்த கோபி, நீ இங்கயே நில்லு நான் போயி பாத்துட்டு வரேன் என்று அந்த கும்பலுக்குள் நுழைந்து பெயர் பட்டியலை பார்க்க சென்றான்.

அசோக் ஆவலோடு அங்கேயே பார்த்து கொண்டிருந்தான்.

கோபி ஒரு வழியாக பார்த்துவிட்டு வெளியே வந்தான்.

அசோக் கேட்டான், மச்சி பாத்தியாடா எப்ப அட்மிசன் போடணும்?

கோபிக்கு முதலில் பேச்சு வரவில்லை, ஆனாலும் பேசினான்
பாத்தேன்டா லிஸ்ட்ல உன்னோட பேரு இருக்கு.

ஆனா.. என்னோட நேம் இல்ல.என்று கூறிவிட்டு அமைதியானான்.

என்னடா சொல்ற ஒழுங்கா பாத்தியா என்று அசோக் பதறினான்.

பார்த்தேன் இல்லடா, செரி வா என்னனு விசாரிக்கலாம் என்று கோபியை கூட்டிசென்றான்.

அங்கே அட்மிசன் போடு இடத்தில் ஏன் கோபியின் பெயரை சேர்க்கவில்லை என்று கேட்டனர்.

அவர் பட்டியலை சரி பார்துவிட்டு, கோபியின் மதிப்பெண் குறைவாக இருப்பதால் அவரது பெயரை சேர்க்கமுடியவில்லை.

அசோக் அதிக மதிப்பெண் எடுத்ததால் அவனது பெயரை பட்டியலில் சேர்த்ததாக கூறினார்.

இதை கேட்டு இருவரும் அதிர்ந்தனர், எப்படியாவது இவனது பெயரை சேர்க்க கோரிக்கை வைத்தான் அசோக்.

தயவசெய்து மன்னிக்கவும் இப்படிதான் அட்மிசன் போடணும் என்று மேலிடத்தில் உத்தரவு, இதை என்னால் மீறமுடியாது என்று கூறிவிட்டார் அந்த அலுவலர்.

பின்பு என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் இருவரும் ஒரு பெஞ்ச் மீது வந்து உட்கார்ந்தனர்.

இருவரும் ஏதும் பேசவில்லை, நீண்ட நேரம் யோசித்து கொண்டிருந்தனர்.
பின்பு கோபி அவனது தந்தையிடம் தொலைபேசியில் பேச சென்றான். பேசிவிட்டு வந்து அசோகிடம் கூறினான்.

மச்சி நீ ஏதும் வொர்ரி பண்ணிக்காதடா, நான் என்னோட அப்பா கிட்ட பேசிட்டேன். எனக்கு எங்க வீட்டு பக்கத்துல இருக்குற காலேஜ்ல சீட் வாங்கிடலாம். அந்த காலேஜ் வச்சுருக்குறது அப்பா நண்பர் தான்.
நாளைக்கு அட்மிசன் அங்க போட்டுறலாம்னு சொல்லிடாங்க.

எனக்கும் அங்க அட்மிசன் போட்டுறலாமா என்று அசோக் கேட்டான்.

கோபி, டேய் லூசு மாதிரி பேசாத, இந்த காலேஜ் தான் உன்னோட படிப்புக்கு நல்லது. இங்க படிக்கிறதுதான் உன்னோட விருப்பம். அதோட உனக்கு பக்கத்துல இருக்குது.

நீ இங்க தாண்டா படிக்கணும், உன்னோட லைப்கு இது தான் பெஸ்ட் என்று சொல்லி முடித்தான்.

என்னதான் இருந்தாலும் நீ இல்லாம எப்படிடா நான் இருப்பேன், ஒருபக்கம் நீ இல்லாதத நினைச்சு வருத்தம், இன்னொரு பக்கம் பொண்ணுங்க கிட்ட எப்படி பேசபோறேன் ஒரு பயம் என்றான்.

டேய் நம்ம லைப்ல எப்ப வேணாலும் என்ன வேணாலும் நடக்கலாம், நாம எல்லாத்தையும் எதிர்கொள்ள கத்துக்கணும், இதெல்லாம் ஒரு பிரச்சனையே இல்லை.

நீ முதல் நாள் கிளாஸ்க்கு போனா உனக்கு நிறைய புது நண்பர்கள் கிடைப்பார்கள். அவர்களுடன் பேசு எல்லாம் சரியாகிடும்.

நாம் வார இறுதியில் சந்திக்கலாம், என்னதான் இப்டி நாம வேற காலேஜ்ல படிச்சாலும், நம்ம நட்ப யாராலும் பிரிக்க முடியாது.

பிரிவுதான் நம்ம நட்ப இன்னும் பலமாக்கும் என்று மூச்சு விடாமல் பேசி முடித்தான்.

இப்பொழுது அசோக் கொஞ்சம் தெளிவு ஆனான். கோபி அவனிடம் மச்சி இப்படியே இருக்காத வா உனக்கு அட்மிசன் போடலாம் என்று அவனை கூடி சென்றான்.

அசோக்கும் யோசித்தான் இவன் சொல்வதும் சரி தான். நம்ம வாழ்க்கை நம்ம கையில் தான் இருக்கு. எப்பவும் நாம தைரியமா இருக்கணும் என்று மனதை தேற்றி கொண்டான்.

பின்பு அசோக்கிற்கு அட்மிசன் போட்டனர். எப்போது கல்லூரி வரவேண்டும் என்று கேட்டனர்.

வரும் திங்கட்கிழமை வகுப்புகள் ஆரம்பம் ஆகிறது, சரியாக 9 மணிக்கெல்லாம் வகுப்பறையில் இருக்க வேண்டும் என அலுவலர் சொல்லி முடித்தார்.

அதன்பின் இருவரும் வீட்டிற்கு கிளம்பினர். வரும் வழியில் அசோக் காலேஜ் செல்வதற்கு இன்னும் 3 நாள் தான் இருக்கு என்று யோசித்து கொண்டே கோபியிடம், மச்சான் நீ நாளைக்கு வேற காலேஜ்ல சேர போறல, நானும் உங்ககூட வரேண்டா என்று கூறினான்.

கோபி இல்ல மச்சி என்னோட அப்பா கூட வரேன்னு சொல்லிருகார், அட்மிசன் முடுஞ்சதும் நானே உனக்கு போன் பண்றேன், நீ ரிலாக்சா இரு என்று கூறினான்.

அவனுக்கு வேறு ஏதும் சொல்ல தோன்றவில்லை, செரிடா என்று சொல்லிவிட்டு அமைதியானான்.

அசோக் வீடு வந்தது, நான் கெளம்புறேன்டா நாளைக்கி மீட் பண்ணலாம் என்று கோபி அவனை ட்ராப் செய்துவிட்டு கிளம்பினான்.

அசோக் கொஞ்சம் சோகமாக வீட்டினுள் நுழைந்தான்,
அம்மா அவனிடம் ஏன்டா இப்படி மூஞ்சிய வச்சுட்டு வர என்னாச்சு விசாரித்தாள்.

இவன் நடந்ததை கூறியதும் சற்று வருத்தம் அடைந்தாள்.

பாவம் ரொம்ப நல்ல பையன், அவனும் உன்னோட படுச்சா நல்லாத்தான் இருந்துருக்கும், ஆனா நீ கவலை படாதடா, எல்லாம் நல்லதுக்குதான் என்று அவனை தேற்றினாள்.

அவன் முகம் கொஞ்சம் தெளிவானது, உடனே அவன் அம்மா பசிக்குது என்றான்.

போயி கைகால் கழுவிட்டு வா என்றாள், இவனும் போயிட்டு வந்து
சாப்பிட்டன்.

பின்பு அவன் அறைக்கு சென்று கட்டிலில் படுத்தான், இவனுக்கு ஒரு புறம் கோபியின் பிரிவு கண்களில் நின்றது. இன்னொரு புறம் பார்த்தாள், கோவிலில் பார்த்த பெண்ணின் முகம் வந்து நின்றது.

இரண்டையும் அவனால் மறக்க முடியவில்லை, அப்படியே யோசித்துவிட்டு தூங்கிபோனான்.

மறுநாள், கோபியிடம் இருந்து மொபைல் அழைப்பு வந்தது, எடுத்து பேசினான்.

கோபி மச்சி நான் இங்க காலேஜ்ல சேந்துட்டேன், எனக்கு இங்க ரொம்ப பிடிச்சுருக்கு, எனக்கும் திங்கள் தான் கிளாஸ் ஆரம்பிக்கிறாங்க,என்று சந்தோசமாக கூறினான்.

ஆல் தி பெஸ்ட்டா, என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்தான்.

ஒரு பக்கம் சோகமாக இருந்தாலும், நண்பனுக்கு கல்லூரியில் இடம் கிடைத்துவிட்டதே என்று அசோக் மகிழ்ச்சியாக இருந்தான்.

இப்படியே இரண்டு நாட்கள் கடந்தது, பள்ளியில் இருந்து சுற்றுலா சென்ற தம்பி சுரேஷ் வீட்டிற்கு வந்து சேர்ந்தான்.

என்னடா டூர் போயிட்டு வந்துட்டிய என்று அம்மா விசாரித்தாள்.

அவனும் சற்றுலா பற்றி விவரித்து கொண்டிருந்தான்.

அதன் பின் ஹாலில் உட்கார்ந்த அசோக்கை பார்த்து டேய் அண்ணா அட்மிசன் என்ன ஆச்சு என்று கேட்டு தெரிந்து கொண்டான்.

எனக்கு கொஞ்சம் தூக்கம் வருது நான் படுக்குறேன் என்றான் சுரேஷ்.

டேய் ரெண்டு பேரும் வந்து சாப்பிடுங்கடா, அப்புறம் தூங்கலாம் என்று அம்மா கூறினாள்.

இருவரும் சாப்பிட்டுவிட்டு அவரவர் அறைகளுக்கு சென்றனர்.

அசோக்கிற்கு நாளை முதல் நாள் கல்லூரிக்கு செல்லவேண்டுமே என்று ஒருவித மகிழ்ச்சியுடன் கூடிய பயத்தில் படுத்து உறங்கினான்.

அடுத்தநாள் காலை அவனுடைய அம்மா வந்து, டேய் அசோக் காலேஜ் போகணும்ல மணி அச்சு சீக்கிரம் கிளம்புடா எழுப்பினாள்.

அசோக் அப்போதுதான் திடிக்கிட்டு எழுந்தான், அச்சசோ இப்படி தூங்கிடோமே என்று வேகமாக குளித்து, சாப்பிட்டுவிட்டு, கல்லூரிக்கு தன்னுடைய பைக்கில் செல்ல தயாரானான்.

அவனுடைய தம்பி பள்ளிக்கு கிளம்பினான், அவனையும் பள்ளியில் டிராப் செய்துவிட்டு பதற்றத்துடன் கல்லூரிக்கு போய்ச் சேர்ந்தான்.

முதல்நாளே இப்படி டென்ஷன் ஆச்சே என்று பைக்கை பார்க் செய்துவிட்டு தன்னுடைய வகுப்பு எங்கே இருக்கிறது என்று கேட்டுகொண்டு அங்கு சென்றான்.

அங்கே வகுப்பில் எல்லா மாணவர்களும் வந்து இருந்தனர், ஆசிரியரும் நின்றுகொண்டு பேசிகொண்டிருந்தார்.

இவன் வகுப்பு வாசலில் நின்றுகொண்டு, மே ஐ கம் இன் சார், என்று கேட்டான்.

அனைவரும் இவனை திரும்பி பார்த்தனர், வாசலை பார்த்த ஆசிரியர், முதல் நாளே தாமதமாக வருகிறானே என்று பார்த்துவிட்டு, திட்டவேண்டாம் என்று முடிவெடுத்து அவனை உள்ளே அழைத்தார்.

அசோக் உள்ளே சென்றான். அங்கே ஆண்கள், பெண்கள் தனித்தனி வரிசையில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தனர்.

எங்கே உட்காருவது என்று யோசித்து கொண்டு ஆண்கள் வரிசையில் முதல் பெஞ்சை பார்த்தான். இரண்டு பேர் உட்கார்ந்து இருந்தனர், ஓரத்தில் ஒரு இடம் காலியாக இருந்தது.

அங்கு சென்று உட்கார்ந்தான். அது பெண்கள் வரிசைக்கு பக்கத்தில் இருக்கும் ஓராம்.

வேறு எந்த இடமும் காலியாக இல்லாததால் அந்த இடத்தில் உட்கார்ந்துகொண்டான்.

ஆனாலும் பெண்கள் பகுதியில் இருந்து தன்னை நீண்ட நேரமாக யாரோ பார்ப்பதை போல உணர்ந்தான்.

யாராக இருக்கும் என்று பயந்தான். . .சற்று தைரியத்தை வரவளைத்துகொண்டு திரும்பிபார்த்தான். . .

அவனது இடது பக்கத்தில் உள்ள முதல் வரிசையின் ஓரத்தில் இருந்த பெண் இவனையே பார்த்துகொண்டிருந்தாள்.

அவளது முகத்தை பார்த்து அசோக் அதிர்ந்தான்.

ஆம் அவள் வேறு யாருமில்லை. . .

இவனை கோவிலில் இடித்துவிட்டு கீழே விழுந்தாலே அந்த "பெண்" தான்.

Share this:



Like this:
Like Loading...