బస్సు కుదుపులు

నేను, భారతి, వర్దిని కలిసి బస్సు స్టాప్ కి వొచ్చాము. బస్సు స్టాండ్ రష్ గ ఉంది. "నేను చెప్పను కదా..ఈ టైం లో రష్ గ ఉంటుంది అంటే విన్నారు కాదు...."అన్నాను. "అబ్బ...ఎం పర్లేదు..కాసేపు వెయిట్ చేద్దాము.."అంది భారతి. "బస్సు లోనే ఎందుకు ఆటో లో వెళ్దాము."అన్నాను నాకు ఓపిక లేక. " ఈ వయసులోనే ఓపిక లేనోడిలా ఏంటి...వచ్చేపుడు ఎలాగు ఆటో లోనే వొద్దము. షాపింగ్ బగ్స్ తో ఎలాగు బస్సు లో రాలేము."అంది వర్దిని.
రెండు రోజుల నుండి నీ అమ్మ, పిన్నిలు నా ఒపికనంత లాగేసుకున్నారు. అందుకే ఓపిక లేదు అని మనసులో కచ్చగా అనుకున్నాను. బస్సులు ఫుల్ ప్యాక్ తో వొస్తున్నాయి వెళ్తున్నాయి. ఒక 10 నిముషాలు వెయిట్ చేసాక "నెక్స్ట్ బస్సు లో వెల్దామే రష్ గా ఉన్న సరే...."అంది భారతి నీరసంగా. "అదే బెటర్.....ఈ రష్ తగ్గేట్టుగా లేదు..."అంది నిట్టుర్చుతూ వర్దిని. ఇంతలో ఒక బస్సు వొచ్చింది. మీడియం రష్ గా ఉంది. లోపలి వెళ్ళాము.ఒక్క సీట్ మాత్రమే ఉంది. "నేను కూర్చుంటున్నాను...కాళ్ళు నొప్పిగా ఉన్నాయి"అంటూ కూర్చుంది భారతి. తన పక్కనే వర్దిని నిల్చుంది. నేను తన వెనక నిల్చున్నాను. బస్సు స్లోవ్గా వెళ్తుంది ట్రాఫిక్ జామ్ ఉండడంవల్ల. "ఇంతకీ ఎం షాపింగ్ మీది..."అన్నాను వర్దినితో. "కొన్ని డ్రెస్సెస్ ..కొంత పర్సనల్ షాపింగ్.."అంది వర్దిని. "పర్సనల్ షాపింగ్ ఆ..ఆదేంటి..."అన్నాను అర్ధం కాక.
"నీకు చెప్పల ఏంటి...అవన్నీ లేడీస్ పర్సనల్ లే...."అంది నవ్వుతు. ఇంతలో నెక్స్ట్ స్టాప్ వొచ్చింది. ఫుల్గా స్కూల్ బాయ్స్ ,గాళ్స్ ఎక్కారు. బస్సు ఫుల్ గా నిండిపోయింది స్టూడెంట్స్ తో. నేను వర్దిని వైపు జరగాల్సిన పరిస్తితి ఏర్పడింది. ఆ క్షణం వరకు కూడా వర్దిని ని లైన్ లో పెట్టాలి అనే ఆలోచన లేదు. తనకు వెళ్లి తగిలాను వెనకవైపు. మెత్తగా తగిలాయి తన పిర్రలు. "చాల రష్ గా ఉంది కదా...."అన్నాను ఏమనాలో తెలియక. "హ ..అవును...ఇది రష్ టైం కదా.."అంది మాములుగా వర్దిని. బస్సు మొత్తం గోల గోలగా ఉంది. వెనక వైపు నుండి నెట్టుతున్నారు. నేను గట్టిగ తాకను వర్దినికి. "సారీ..రష్ గా ఉంది..నెట్టుతున్నారు వెనక నుండి.."అన్నాను ఆమెకి టచ్ చేయకుండా ఉండడానికి ట్రై చేస్తూ. "పర్లేదు...బస్సు లో ఇవన్ని కామన్..."అంది వర్దిని. ఒకసారి ట్రై చేస్తే పోలా అన్పించింది మెత్తటి ఆ పిర్రలు తాకేసరికి.
తల దించి చూసాను. పర్లేదు బానే పెంచింది పిర్రలు అమ్మలాగ, వారసత్వం ఎక్కడికి పోతుంది. ఈ సారి కరెక్ట్ గా నా మడ్డ తన